Επαμεινώνδας Δεληγεώργης
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Επαμεινώνδας Δεληγεώργης | |
---|---|
Ο Επαμεινώνδας Δεληγεώργης | |
Πρωθυπουργός της Ελλάδας | |
Περίοδος 20 Οκτωβρίου 1865 – 3 Νοεμβρίου 1865 | |
Προκάτοχος | Αλέξανδρος Κουμουνδούρος |
Διάδοχος | Δημήτριος Βούλγαρης |
Περίοδος 13 Νοεμβρίου 1865 – 28 Νοεμβρίου 1865 | |
Προκάτοχος | Αλέξανδρος Κουμουνδούρος |
Διάδοχος | Μπενιζέλος Ρούφος |
Περίοδος 9 Ιουλίου 1870 – 3 Δεκεμβρίου 1870 | |
Προκάτοχος | Θρασύβουλος Ζαΐμης |
Διάδοχος | Αλέξανδρος Κουμουνδούρος |
Περίοδος 8 Ιουλίου 1872 – 9 Φεβρουαρίου 1874 | |
Προκάτοχος | Δημήτριος Βούλγαρης |
Διάδοχος | Δημήτριος Βούλγαρης |
Περίοδος 26 Νοεμβρίου 1876 – 1 Δεκεμβρίου 1876 | |
Προκάτοχος | Αλέξανδρος Κουμουνδούρος |
Διάδοχος | Αλέξανδρος Κουμουνδούρος |
Περίοδος 26 Φεβρουαρίου 1877 – 19 Μαΐου 1877 | |
Προκάτοχος | Αλέξανδρος Κουμουνδούρος |
Διάδοχος | Αλέξανδρος Κουμουνδούρος |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 10 Ιανουαρίου 1829Τρίπολη | ,
Θάνατος | 14 Μαΐου 1879 (50 ετών) Αθήνα |
Εθνότητα | Ελληνική |
Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Επαμεινώνδας Δεληγεώργης (1829 – 14 Μαΐου 1879) ήταν Έλληνας πολιτικός που χρημάτισε έξι φορές Πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στην Τρίπολη και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πατέρας του ήταν ο Δημήτριος Δεληγεώργης, αγωνιστής και φρούραρχος του Μεσολογγίου. Εκλέχτηκε το 1859 βουλευτής Μεσολογγίου αλλά δύο χρόνια αργότερα φυλακίστηκε από το καθεστώς του Όθωνα. Απελευθερώθηκε το 1862 και συνέχισε την πολιτική του σταδιοδρομία. Έγινε Υπουργός επί της Δημοσίας Εκπαιδεύσεως κατά την Προσωρινή Κυβέρνηση του 1862. Ήταν ιδρυτής και αρχηγός του κόμματος Εθνικό Κομιτάτο, με το οποίο εκλέχτηκε βουλευτής.
Δεν ήταν υπέρμαχος της Μεγάλης Ιδέας και πίστευε πως μια καλύτερη λύση για το Ανατολικό Ζήτημα θα ήταν η βελτίωση της κατάστασης των Ελλήνων που ζούσαν στις υπό Οθωμανικό ζυγό περιοχές της Μακεδονίας, της Ηπείρου, της Θράκης και της Μικράς Ασίας, μέσω του εκδημοκρατισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο Δεληγεώργης ήταν το άτομο, το οποίο στις 10 Οκτωβρίου 1862, κήρυξε το τέλος της βασιλείας του Όθωνα και τη σύγκληση Εθνοσυνέλευσης.
Το 1865 διετέλεσε πρωθυπουργός ενώ μέχρι τον θάνατό του διετέλεσε υπουργός παιδείας, οικονομικών στην οικουμενική κυβέρνηση Κανάρη και υπουργός εξωτερικών. Συνολικά ο Δεληγεώργης χρημάτισε έξι φορές πρωθυπουργός (Οκτώβριος 1865, Νοέμβριος 1865, 1870, 1872, 1876, 1877), ενώ διατηρεί μέχρι και σήμερα τον τίτλο του νεότερου Έλληνα πρωθυπουργού, καθώς ανέλαβε πρώτη φορά την εξουσία σε ηλικία 36 ετών. Πέθανε στην Αθήνα το 1879.
Αποκλήθηκε «ηγέτης της νεωτέρας γενιάς».
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μιλτιάδης Σεϊζάνης (1879). Η πολιτική της Ελλάδος και η επανάστασις του 1878 εν Μακεδονία, Ηπείρω και Θεσσαλία. Εν Αθήναις: Εκ του τυπογραφείου της Αθηναΐδος. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2009.
- Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ. Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ. 56-57
- Επαμεινώνδας Δεληεώργης (1880). Λόγοι Πολιτικοί 1863-1877. Εν Αθήναις: Α. Κορομηλάς και Ν.Δ. Νακη. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2009.