Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ερμής (πλανήτης)

Επεξεργασία συνδέσμων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ερμής  λ
Ψηφιακά επεξεργασμένη φωτογραφία του Ερμή που λήφθηκε από το διαστημικό σύστημα MESSENGER.
Ονομασία
Άλλες ονόμασίεςΑπόλλων, από τους αρχαίους Έλληνες όταν παρατηρούσαν τον Ερμή κατά την ανατολή του ηλίου τον έλεγαν Απόλλων, όταν τον παρατηρούσαν κατά τη δύση του τον έλεγαν Ερμή.[1] επίσης κατά την ελληνιστική περίοδο ονομάστηκε και Στίλβων.
Χαρακτηριστικά τροχιάς
Αφήλιο 69.816.900 χλμ.,[2]
(0,466697 AU)
Περιήλιο 46.001.200 χλμ.,[2]
(0,307499 AU)
Ημιάξονας τροχιάς 57.909.100 χλμ.,[2]
(0,387098 AU)
Εκκεντρότητα 0,205630[3]
Περίοδος περιφοράς 87,929 ημέρες,[2]
(0,2408 έτη)
Συνοδική περ. Περιφοράς 115,88 ημέρες[3]
Μέση τροχιακή ταχύτητα 47,87 χλμ./δευτ.,[3]
172.332 χλμ./ώρα
Μέση ανωμαλία 174,796°[2]
Κλίση τροχιάς 7,005°(ως προς την Εκλειπτική),
3,38°(ως προς τον Ηλιακό ισημερινό)
Δορυφόροι –
Φυσικά χαρακτηριστικά
Ακτίνα ισημερινού 2.439,7 ± 1,0 χλμ.[4]
Πλάτυνση 0[4]
Περιφέρεια ισημερινού 15.329 χλμ.
Εμβαδόν επιφάνειας 74.800.000 χλμ.2[5]
Όγκος 6,083·1010 χλμ.3[5]
Μάζα 3,3022·1023 χλγρ.[5]
Μέση πυκνότητα 5,427 γρμ./εκ.3[5]
Βαρύτητα επιφάνειας3,70 μ./δευτ.2,[5]
0,38 g
Ταχύτητα διαφυγής4,25 χλμ./δευτ.[5]
Αστρονομική περίοδος περιστροφής 58,646 ημέρες[5]
Κλίση άξονα 0,035180° ± 0,00167°
Λευκαύγεια0,142
Θερμοκρασία επιφάνειας 80K έως 700K,
(-193,15°C έως 426,85°C)
Φαινόμενο μέγεθος −2,48 έως +7,25
Γωνιακή διάμετρος 4,5–13,0"
Ατμόσφαιρα
Ατμοσφαιρική πίεση επιφανείας σχεδόν μηδενική
Ατμοσφαιρική σύσταση 42% οξυγόνο
29% Νάτριο
22% Υδρογόνο
6% Ήλιο
0,5% Κάλιο

Ο Ερμής είναι ο πλησιέστερος πλανήτης στον Ήλιο και ο μικρότερος στο Ηλιακό Σύστημα. Στον ουρανό της Γης εμφανίζεται πάντοτε κοντά στον Ήλιο και αυτό τον καθιστά είτε εντελώς αόρατο είτε ορατό μόνο για ένα σύντομο χρονικό διάστημα πριν την ανατολή ή μετά τη δύση του Ηλίου.

Ο Ερμής είναι ένας από τους τέσσερεις βραχώδεις πλανητες του Ηλιακού συστήματος. Οι άλλοι τρεις είναι η Αφροδίτη, η Γη και ο Άρης. Είναι παλιρροϊκά κλειδωμένος ως προς τον Ήλιο και πραγματοποιεί ακριβώς τρεις πλήρεις περιστροφές γύρω από τον άξονά του για κάθε δύο πλήρεις περιφορές γύρω από τον Ήλιο. Ο πλανήτης διαθέτει αμελητέα ατμόσφαιρα και αυτό έχει ως αποτέλεσμα η θερμοκρασία στην επιφάνειά του να παρουσιάζει τεράστιες διακυμάνσεις. Συγκεκριμένα, στον ισημερινό και κατά τη διάρκεια της ημέρας η θερμοκρασία μπορεί να ανέλθει έως τους 427 βαθμούς Κελσίου ενώ κατά τη διάρκεια της νύχτας μπορεί να πέσει μέχρι και στους -173 βαθμούς Κελσίου. Ο πλανήτης δεν έχει φυσικούς δορυφόρους.

Ετυμολογία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ονομάστηκε με το όνομα του ελληνικού θεού Ερμή, γιο του Δία και μιας από τις κόρες του Άτλαντα, της νύμφης Μαίας, ενώ οι Ρωμαίοι τον βάφτισαν με το όνομα του αντίστοιχου θεού τους Mercurius. Το αστρονομικό σύμβολό του είναι ένας κύκλος με ένα σταυρό από κάτω και ένα ημικύκλιο από επάνω (Unicode: ☿). Συμβολίζει το κεφάλι του Θεού με το κερατοειδές κράνος του. Πριν από τον 5ο αιώνα π.Χ. ο πλανήτης είχε δύο ονόματα καθώς εμφανίζεται εναλλάξ και στις δύο πλευρές του Ήλιου. Το βράδυ ήταν ο Ερμής και το πρωί ο Απόλλων (θεός του ήλιου). Θεωρείται ότι πρώτος ο Πυθαγόρας διατύπωσε την άποψη ότι πρόκειται για τον ίδιο πλανήτη. Η πρώτη καταγραφή του Ερμή έγινε από τον Τιμόχαρι τον Αλεξανδρινό.[6][7]

Βασικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ερμής βρίσκεται τόσο κοντά στον Ήλιο ώστε είναι πολύ δύσκολο να τον διακρίνουμε καθαρά από τη Γη, καθώς βρίσκεται μέσα στην ηλιακή άλω. Ωστόσο, μπορεί να παρατηρηθεί και έτσι ήταν γνωστός από την αρχαιότητα. Επιπλέον, είναι και μικρός, όντας μόνο ελάχιστα μεγαλύτερος από τη Σελήνη. Η ηλιακή του ημέρα (από ανατολή σε ανατολή) διαρκεί διπλάσιο χρόνο (176 γήινες ημέρες) απ’ ότι το έτος του, αν και μια πλήρης περιστροφή γύρω από τον άξονά του διαρκεί 59 γήινες ημέρες, ενώ μια πλήρης περιφορά του γύρω από τον Ήλιο (με μέση ταχύτητα 48 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο) διαρκεί μόνο 88 γήινες ημέρες. Σε μέση απόσταση τροχιάς 58 εκατομμύρια χιλιόμετρα, είναι ο πλησιέστερος πλανήτης στον Ήλιο και καψαλίζεται συνεχώς από τις ακτίνες του. Η επιφάνεια του πλανήτη πλήττεται κατ'επανάληψη από μετεωρίτες οι οποίοι οδηγούνται σε αυτή την περιοχή από το ισχυρό βαρυτικό πεδίο του Ηλίου, προσκρούουν στην επιφάνεια με μεγάλες ταχύτητες και σχηματίζουν κρατήρες.

Ατμόσφαιρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ατμόσφαιρα του Ερμή είναι εξαιρετικά αραιή και μεταβλητή. Οι αστρονόμοι την ονομάζουν εξώσφαιρα, επειδή είναι πολύ αραιή. Ο Ερμής περιβάλλεται από ένα λεπτό στρώμα ηλίου, οξυγόνου και υδρογόνου, που ίσως προέρχονται από τον ηλιακό άνεμο, ενώ οποιοδήποτε άλλο είδος ατμόσφαιρας και αν είχε, χάθηκε πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, αφού η βαρύτητά του, η οποία δεν υπερβαίνει το 1/3 της γήινης, δεν κατόρθωσε να τη συγκρατήσει, με δεδομένη και την υψηλή θερμοκρασία. Το ήλιο προέρχεται από τον ηλιακό άνεμο και φυλακίζεται από το μαγνητικό του πεδίο, ενώ η ποσότητα που υπάρχει είναι τόσο μικρή ώστε για να γεμίσουμε ένα απλό παιδικό μπαλόνι θα έπρεπε να συγκεντρώναμε όλο το αέριο που περιλαμβάνεται σε μια σφαίρα με διάμετρο 6,5 χιλιομέτρων. Σε σύγκριση, η ατμόσφαιρα της Γης είναι ένα τρισεκατομμύριο φορές πιο πυκνή από αυτήν του Ερμή.

Θερμοκρασία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χωρίς ουσιαστική ατμόσφαιρα γύρω από τον Ερμή, δεν υπάρχουν ούτε άνεμοι ούτε βροχές, δεν υπάρχει όμως ούτε προστασία από τη ζέστη ή από το κρύο. Στο αφήλιο του οι μεσημεριανές θερμοκρασίες στην επιφάνεια φτάνουν τους 285 βαθμούς Κελσίου, ενώ στο περιήλιο η θερμοκρασία ξεπερνάει τους 430 βαθμούς Κελσίου, δηλαδή σχεδόν 370 βαθμούς μεγαλύτερη από τη μέγιστη θερμοκρασία που έχει καταγραφεί στην επιφάνεια της Γης (56,7 βαθμοί Κελσίου, στην Κοιλάδα του Θανάτου της Καλιφόρνιας, ΗΠΑ). Στη θερμοκρασία αυτή λιώνει ο μόλυβδος. Εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες επικρατούν το εσωτερικό των κρατήρων των πόλων του Ερμή που δεν φωτίζονται από τον Ήλιο όπου η θερμοκρασία είναι πολύ χαμηλή και φτάνει τους -180 βαθμούς Κελσίου. Στους πολικούς κρατήρες υπάρχει παγωμένο νερό όπου διατηρείται επειδή δεν θερμαίνεται από τον Ήλιο. Αυτή η διαφορά θερμοκρασίας που επικρατεί στον Ερμή (610 βαθμοί Κελσίου) είναι η μεγαλύτερη απ’ ότι σε όλους τους άλλους πλανήτες.

Χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύγκριση[νεκρός σύνδεσμος] μεγεθών των γήινων πλανητών και φυσικών δορυφόρων.

Η επιφάνεια του Ερμή μοιάζει πάρα πολύ με την επιφάνεια της Σελήνης, ενώ αντίθετα το εσωτερικό του μοιάζει περισσότερο μ’ αυτό της Γης παρ’ όλο που ο πυρήνας του, που αποτελείται κυρίως από σίδηρο και νικέλιο, είναι αναλογικά πολύ μεγαλύτερος απ’ αυτόν της Γης. Ο πυρήνας αυτός αποτελεί το 80% της μάζας του Ερμή και έχει διάμετρο 3.600 χιλιομέτρων. Ο πυρήνας δηλαδή του Ερμή είναι μεγαλύτερος από ολόκληρη τη Σελήνη, ενώ πάνω απ’ αυτόν βρίσκεται ο μανδύας του που έχει πάχος μόνο 600 χιλιόμετρα.

Ανάμεσα στα διάφορα χαρακτηριστικά της επιφάνειας που εντόπισε η διαστημική συσκευή Μάρινερ 10 ήταν και ένα τεράστιο λεκανοπέδιο που ονομάστηκε Λεκανοπέδιο των Θερμίδων (Caloris). Τo λεκανοπέδιο αυτό έχει διάμετρο 1.400 χιλιομέτρων, αποτέλεσμα μιας τεράστιας σύγκρουσης του Ερμή με έναν αστεροειδή που πρέπει να είχε διάμετρο 100 χιλιομέτρων. Ο αστεροειδής αυτός έπεσε στην επιφάνεια με ταχύτητα 500.000 χιλιομέτρων την ώρα, αφού δεν υπήρχε κανένα είδος ατμόσφαιρας για να ελαττώσει την ταχύτητά του, η οποία οφείλονταν στη μεγάλη βαρυτική έλξη που εξασκούσε πάνω στον επερχόμενο αστεροειδή ο Ήλιος. Ολόκληρη η επιφάνεια του Ερμή συγκλονίστηκε τότε από τη σύγκρουση αυτή, ενώ τεράστιες ποσότητες λάβας διασκορπίστηκαν στην επιφάνεια.

Εκτός όμως από το λεκανοπέδιο των Θερμίδων, η ένταση της σύγκρουσης σχημάτισε και μια λοφώδη περιοχή στην εκ διαμέτρου αντίθετη επιφάνεια. Η τεράστια ενέργεια που απελευθερώθηκε κατά τη σύγκρουση υπολογίζεται ότι πρέπει να έφτασε τα 1,2 τρισεκατομμύρια τρισεκατομμυρίων θερμίδες.

Η επιφάνεια του Ερμή καλύπτεται επίσης και από τεράστιες χαράδρες με μήκη που ξεπερνούν τα 500 χιλιόμετρα και ύψη που ξεπερνούν τα 3.000 μέτρα. Οι ειδικοί επιστήμονες υπολογίζουν ότι οι χαράδρες αυτές είναι ρήγματα που δημιουργήθηκαν καθώς ο τεράστιος σιδερένιος πυρήνας του Ερμή συρρικνώνονταν. Η συρρίκνωση αυτή, επήλθε με την αργή στερεοποίησή του, που σημαίνει ότι ο Ερμής είναι σήμερα μικρότερος απ’ ότι ήταν πριν από μερικά δισεκατομμύρια χρόνια. Ένα τέτοιο ρήγμα ονομάζεται Santa Maria Rupes με βάθος 3.200 μέτρων. Αν ρίχνατε μια πέτρα από την κορυφή του ρήγματος αυτού θα χρειαζόταν 130 δευτερόλεπτα για να φτάσει στη βάση του, αφού η βαρύτητα του Ερμή είναι τρεις φορές μικρότερη από τη βαρύτητα στη Γη. Ένας άνθρωπος δηλαδή με βάρος 75 κιλών στη Γη, στον Ερμή θα είχε βάρος 25 μόνο κιλών.

Η τελική κατάληξη του Ερμή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πεπρωμένο του Ερμή είναι επιβεβαιωμένο από τώρα. Αφού αυτός είναι ο πλησιέστερος πλανήτης στον Ήλιο, θα είναι επίσης και ο πρώτος πλανήτης που θα καταστραφεί όταν ο Ήλιος μας φτάσει στο στάδιο της μετατροπής του σε κόκκινο γίγαντα. Σε πέντε δισεκατομμύρια χρόνια από σήμερα, ο Ήλιος θα αρχίσει να διογκώνεται και η επιφάνειά του θα φτάσει τον Ερμή και θα τον εξαερώσει. Η ίδια κατάληξη επιφυλάσσεται και για τους υπόλοιπους εσωτερικούς πλανήτες του Ηλιακού μας συστήματος.

Εξερεύνηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έγχρωμη εικόνα του Ερμή από το Messenger.

Η πρώτη διαστημική συσκευή που πέρασε από τον Ερμή ήταν ο Μάρινερ 10 ο οποίος τον επισκέφτηκε τρεις φορές σε περίοδο ενός έτους, από τον Μάρτιο του 1974 έως τον Μάρτιο του 1975. Ο Μάρινερ 10, φωτογράφησε σχεδόν τη μισή επιφάνεια του Ερμή, στέλνοντάς μας 10.000 φωτογραφίες που μας αποκάλυψαν μία επιφάνεια βλογιοκομμένη πραγματικά από μετεωρικούς κρατήρες. Μια επιφάνεια όπου την ημέρα τσουρουφλίζεται κυριολεκτικά από τον Ήλιο, λόγω της μικρής απόστασής του από αυτόν, σε θερμοκρασίες που λιώνουν ακόμη και μέταλλα, ενώ τη νύχτα παγώνει από το κρύο λόγω της παντελούς έλλειψης ατμόσφαιρας. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν ορισμένα σημεία στις πολικές περιοχές του Ερμή που θα μπορούσαν να είναι τα κύρια σημεία προσεδάφισης μελλοντικών, μη επανδρωμένων διαστημικών αποστολών. Στα σημεία αυτά, που είναι προστατευμένα από τις καυτές ακτίνες του Ήλιου, πρέπει να υπάρχει ακόμη και σήμερα πάγος και παγωμένο διοξείδιο του άνθρακα, υπολείμματα της αρχέγονης εποχής πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια όταν πάγωσαν για πρώτη φορά τα υλικά αυτά μετά τη γέννηση του πλανήτη. Η ανάλυση παρόμοιων υλικών από κάποιο μελλοντικό διαστημόπλοιο θα μας έδινε σίγουρα πολλές πληροφορίες για την κατάσταση που επικρατούσε τότε. Πολύ σημαντικές γνώσεις με ανατρεπτικές αλλαγές προέκυψαν από το διαστημόπλοιο MESSENGER, το οποίο έχει πραγματοποιήσει τρεις διελεύσεις χαρτογραφώντας το 98% της επιφάνειας του πλανήτη. Η χαρτογράφηση ολοκληρώθηκε το 2011, οπότε και μπήκε σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη και έλαβε 277.000 εικόνες και εκατομμύρια μετρήσεις φασμάτων και υψομετρίας μέσω λέιζερ.[8][9] Πολύ σημαντική είναι η αναπάντεχη ανακάλυψη μαγνητικού πεδίου του υπέρθερμου πλανήτη, σε αντίθεση με ό,τι αναμένονταν μέχρι τότε[10].

Αποίκιση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ένας άνθρωπος στην επιφάνεια του Ερμή.

Για την αποίκιση του Ερμή έχει προταθεί μία τροχήλατη αποικία που θα μετακινήται για να μένει στη ζώνη μεταξύ μέρας και νύχτας. Ο Ερμής περιστρέφεται αργά (1 μέρα Ερμή=58,6 γήινες μέρες) οπότε αυτή η ιδέα δεν είναι τόσο τρελή όσο ακούγεται.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Dunne, J. A.· Burgess, E. (1978). «Chapter One». Το ταξίδι του Mariner 10: Αποστολή στην Αφροδίτη και τον Ερμή. NASA History Office. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2011. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Yeomans, Donald K. (13 Ιουλίου 2006). «Σύστημα HORIZONS». NASA JPL. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2007. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Πίνακας Δεδομένων Ερμή». NASA. 30 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2008. 
  4. ↑ 4,0 4,1 P. Kenneth Seidelmann; B. A. Archinal; M. F. A’hearn; A. Conrad; G. J. Consolmagno; D. Hestroffer; J. L. Hilton; G. A. Krasinsky και άλλοι. (2007). «Έκθεση της Ομάδα Εργασίας IAU / IAG για χαρτογραφικές συντεταγμένες και ταχύτητες περιστροφής στοιχεία: 2006». Ουράνια Μηχανική και Δυναμική Αστρονομία 98 (3): 155–180. doi:10.1007/s10569-007-9072-y. Bibcode: 2007CeMDA..98..155S. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 Kirk Munsell· Harman Smith· Samantha Harvey (28 Μαΐου 2009). «Ερμής: Στοιχεία & δεδομένα». NASA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Νοεμβρίου 2002. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2008. 
  6. ↑ «intro». history.nasa.gov. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2016. 
  7. ↑ Greeley, Ronald (21 Φεβρουαρίου 2013). «Introduction to Planetary Geomorphology». Cambridge University Press. σελ. 91. 
  8. ↑ Holdridge, Mark E.· Calloway, Andrew B. The Messenger Mission to Mercury. New York, NY: Springer New York. σελίδες 573–600. ISBN 978-0-387-77211-0. 
  9. ↑ «Ερμής, ένας πραγματικά σιδερένιος πλανήτης». in.gr. 4 Νοεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2009. 
  10. ↑ Anderson, B. J.; Johnson, C. L.; Korth, H.; Purucker, M. E.; Winslow, R. M.; Slavin, J. A.; Solomon, S. C.; McNutt, R. L. και άλλοι. (2011-09-29). «The Global Magnetic Field of Mercury from MESSENGER Orbital Observations». Science 333 (6051): 1859–1862. doi:10.1126/science.1211001. ISSN 0036-8075. http://dx.doi.org/10.1126/science.1211001. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι - Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ερμής_(πλανήτης)&oldid=10816247"