Καλτανισσέττα

Καλτανισέττα
	; Έμβλημα
	; Έμβλημα
	Καλτανισέττα 37°29′29″N 14°3′45″E
Χώρα	Ιταλία
Διοικητική υπαγωγή	Free Municipal Consortium of Caltanissetta
Προστάτης	Αρχάγγελος Μιχαήλ
Έκταση	421,25 km²
Υψόμετρο	568 μέτρα
Πληθυσμός	58.532 (1 Ιανουαρίου 2023)
Ταχ. κωδ.	93100
Τηλ. κωδ.	0934
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα); UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Η Καλτανισσέττα (ιταλικά: Caltanissetta‎‎· σικελικά: Cartanissetta και ενίοτε Nissa) είναι ιταλική πόλη στην κεντρική Σικελία και η πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας. Ο πληθυσμός της πόλης σύμφωνα με την απογραφή του 2017 είναι 62.797 κάτοικοι.^[3] Η Καλτανισσέττα είναι ο 14ος μεγαλύτερος σε έκταση ιταλικός δήμος, ο 6ος σε υψόμετρο και έχει το δεύτερο μεγαλύτερο υψόμετρο στη Σικελία μετά την Έννα (912 μέτρα). Ο προστάτης Άγιος της πόλης είναι ο Αρχάγγελος Μιχαήλ.^[4]

Ιστορία

Ίδρυση της πόλης

Τα ίχνη της Καλτανισσέττα παραπέμπουν στο 406 π.Χ. όταν ο στρατηγός από την Καρχηδόνα Νικίας που υπηρετούσε τον Αμίλκα οικοδόμησε ένα κάστρο στην περιοχή που πήρε το όνομα "Κάστρο του Νικία". Όταν ξέσπασε ο Β΄ Καρχηδονιακός Πόλεμος το κάστρο αλώθηκε από τη Ρώμη αλλά η επίδραση της Καρχηδόνας παρέμεινε έντονη σε ολόκληρη τη Σικελία. Όταν κατέλαβαν την περιοχή οι Σαρακηνοί άλλαξαν το όνομα "Νικίας" σε "Νίσα" που στην αραβική γλώσσα σημαίνει "γυναίκα" και το κάστρο πήρε το όνομα "Κάλτ-α-Νίσα" που στα Αραβικά σημαίνει "Κάστρο της γυναίκας".^[5] Το "Κάλτ-α-Νίσα" στην ιταλική γλώσσα μεταφράζεται "Καλτανισέττα" που θα είναι το τελικό όνομα της πόλης. Οι Νορμανδοί κατέλαβαν την περιοχή (1086), ένα διάταγμα του Ρογήρου Α΄ της Απουλίας που παρουσιάζει τα μεγαλεπήβολα σχέδια του για την αστικοποίηση της Σικελίας.

Μεσαίωνας

Μετά τη Νορμανδική κατάκτηση στο νησί κυβέρνησαν ο Οίκος των Χοενστάουφεν, ο Οίκος των Καπετιδών-Ανζού και ο Οίκος της Βαρκελώνης από το Βασίλειο της Αραγωνίας που πήραν τον τίτλο του "Κόμη", ο Φρειδερίκος Β΄ της Σικελίας ανακηρύχτηκε βασιλιάς. Η πόλη απέκτησε άλλο ένα Κοινοβούλιο που ιδρύθηκε για να λυθούν οι προστριβές που είχαν ξεσπάσει την εποχή του Φρειδερίκου Γ΄ της Σικελίας. Η Καλτανισέττα έγινε δώρο στην Ισπανική οικογένεια Μονκάδα (1406) και στη συνέχεια έπεσε σε μεγάλη παρακμή.^[4] Τον 16ο αιώνα οικοδομήθηκε ο Καθεδρικός ναός της πόλης (1539) και μία γέφυρα πάνω από τον ποταμό Σάλσα (1566). Την ίδια εποχή η πόλη επεκτάθηκε με νέα προάστια πέρα από τα τείχη σε περιοχές που περιείχαν την Αραβική μεσαιωνική πόλη. Οι περιοχές χωρίστηκαν με δύο μεγάλες λεωφόρους που διέσχιζαν την πόλη κάθετα με συνάντηση στην "Πλατεία Γκαριμπάλντι", οι δρόμοι έχουν τα ονόματα "Λεωφόρος Βίκτωρος Εμμανουήλ" και "Λεωφόρος Ουμβέρτου Α΄".

Νεώτερα χρόνια

Η πόλη δέχτηκε σκληρή επίθεση και λεηλατήθηκε από το Πεδεμόντιο (8 Ιουλίου 1718) με πολλούς νεκρούς, την Καλτανισσέττα επισκέφτηκε ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε (1787). Η εξουσία της Ισπανικής οικογένειας Μονκάδα έληξε ύστερα από 406 χρόνια κυριαρχίας (1812), έπαψε να είναι φέουδο και έγινε πρωτεύουσα επαρχίας (1818) αλλά την επόμενη χρονιά λεηλατήθηκε σαν τιμωρία επειδή υποστήριζε τον Οίκο των Βουρβόνων, αργότερα έγινε έδρα επισκοπής (1844). Η Καλτανισσέττα συμμετείχε στην "Εκστρατεία των Χιλίων" με τον Τζουζέπε Γκαριμπάλντι, μπήκε στην πόλη με τον συγγραφέα Τζουσέππε Σεζάρ Άμπα και με τον Αλέξανδρο Δουμά, η Καλτανισσέττα εισήλθε στο Βασίλειο της Ιταλίας (22 Οκτωβρίου 1861).

Μετά την Ιταλική ενοποίηση η πόλη γνώρισε μεγάλη οικονομική ανάπτυξη χάρη στην εξόρυξη θείου αλλά σημειώθηκαν συνεχώς δυστυχήματα με 47 νεκρούς (27 Απριλίου 1867), 65 νεκρούς (12 Νοεμβρίου 1881) και 51 νεκρούς (1911). Ο πληθυσμός της πόλης εξεγέρθηκε εναντίον του νομάρχη της Σικελίας με αποτέλεσμα την καθαίρεση του. Η Καλτανισσέττα συνδέθηκε με σιδηροδρομική γραμμή λύνοντας τα προβλήματα επικοινωνίας (8 Απριλίου 1878), τρία χρόνια αργότερα την επισκέφτηκαν ο βασιλιάς Ουμβέρτος Α΄ της Ιταλίας, η βασίλισσα Μαργαρίτα της Σαβοΐας (Βασίλισσα της Ιταλίας) και ο γιος τους και διάδοχος Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ΄ της Ιταλίας. Όταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος η πόλη δέχτηκε σκληρούς βομβαρδισμούς από τις Συμμαχικές δυνάμεις με 351 νεκρούς τον Ιούλιο του 1943. Το "Τρίτο Αμερικάνικο Σώμα Πεζικού" στρατοπέδευσε στη Λικάτα (10 Ιουλίου 1943) και οκτώ μέρες αργότερα κατέλαβε την Καλτανισσέττα (18 Ιουλίου 1943). Το "Πρώτο Αμερικάνικο Σώμα Πεζικού" στρατοπέδευσε στην Τζέλα και σε λίγες ώρες κινήθηκε προς την Κατάνια για να συναντήσει το "45ο Αμερικάνικο Σώμα Πεζικού" που είχε στρατοπεδεύσει κοντά στη Ραγκούζα.

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 «Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011». Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2019.
↑ demo.istat.it?l=it.
↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2019.
↑ ^4,0 ^4,1 Roy, Domenico (2002). The Regions of Italy: A Reference Guide to History and Culture (illustrated ed.). Greenwood Publishing Group, 2002. σ. 283.
↑ Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα, Ενδέκατη Έκδοση, Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ

Πηγές

Roy, Domenico (2002). The Regions of Italy: A Reference Guide to History and Culture (illustrated ed.). Greenwood Publishing Group, 2002.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

ISTAT Αρχειοθετήθηκε 2020-04-06 στο Wayback Machine.

[16139ca327c50d72c40d8c5fd3abe706b989650e-1] 1,0 ^1,1 «Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011». Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2019.

[50ba2a0696e3e0b504e077eb3817e967237e10cd-2] .istat.it?l=it.

[3] «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2019.

[Roy,_Domenico_2002-4] 4,0 ^4,1 Roy, Domenico (2002). The Regions of Italy: A Reference Guide to History and Culture (illustrated ed.). Greenwood Publishing Group, 2002. σ. 283.

[5] Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα, Ενδέκατη Έκδοση, Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]