Μεγάλη Συναγωγή της Αδριανούπολης
| Μεγάλη Συναγωγή της Αδριανούπολης | |
|---|---|
.JPG) | |
 | |
| Είδος | συναγωγή |
| Αρχιτεκτονική | neo-Mudéjar |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°40′18″N 26°33′6″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Αδριανούπολη |
| Χώρα | Τουρκία |
| Έναρξη κατασκευής | 1909 |
| Όροφοι | 3 |
| Χωρητικότητα | 1.200 |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Η Μεγάλη Συναγωγή της Αδριανούπολης είναι η μεγαλύτερη συναγωγή της Τουρκίας και τρίτη μεγαλύτερη της Ευρώπης, απομεινάρι του σπουδαίου παρελθόντος της εβραϊκής κοινότητας της πόλης. Χτισμένη σε νεομαυριτανικό αρχιτεκτονικό στυλ το 1909 από τον Σουλτάνο Αμπντούλ Χαμίτ Β΄, βρίσκεται στην οδό Μααρίφ στα νοτιοδυτικά της πόλης, περίπου 200 μέτρα από τον ποταμό Τόνζο. Το 1983 η συναγωγή εγκαταλείφθηκε καθώς το μεγαλύτερο μέρος της εβραϊκής κοινότητας της πόλης είχε μεταναστεύσει για το Ισραήλ, την Ευρώπη ή την Βόρεια Αμερική. Το 1995 ο έλεγχος του μνημείου πέρασε στο τουρκικό ίδρυμα για τα μνημεία. Το 2010 ξεκίνησε η ανακαίνισή του με έξοδα του τουρκικού κράτους και εγκαινιάστηκε το 2015. [1][2]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Μεγάλη πυρκαγιά της Αδριανουπόλεως του 1905 κατέστρεψε περισσότερα από 1.500 σπίτια και κατέστρεψε επίσης αρκετές συναγωγές στην πόλη. Η εβραϊκή κοινότητα που τότε αριθμούσε 20.000 ανθρώπους χρειάστηκε επειγόντως τόπο λατρείας. Μετά την άδεια της Οθωμανικής Κυβέρνησης και του διατάγματος του Σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β΄, η κατασκευή νέας συναγωγής ξεκίνησε στις 6 Ιανουαρίου 1906 στο χώρο των κατεστραμμένων συναγωγών Μαγιόρ και Πούλια στην συνοικία Σουρίτσι (Citadel). Σχεδιάστηκε από τον γάλλο αρχιτέκτονα Φρανς Ντεπρέ με την αρχιτεκτονική του Σεφαρδικού ναού Λεοπολντστέτερ (Tempel Sephardi Leopoldstädter) στη Βιέννη της Αυστρίας. Χορηγώντας 1.200 χρυσά νομίσματα, εγκαινιάστηκε την παραμονή του Πέσαχ τον Απρίλιο του 1909. Έχει χωρητικότητα 1.200 λατρευτών (900 άνδρες και 300 γυναίκες). Είναι ο τρίτος μεγαλύτερος ναός της Ευρώπης και ο μεγαλύτερος στην Τουρκία. [3][1][4]
Το 1983 η συναγωγή εγκαταλείφθηκε αφού τα περισσότερα μέλη της εβραϊκής κοινότητας είχαν μέχρι τότε μεταναστεύσει για το Ισραήλ, την Ευρώπη ή τη Βόρεια Αμερική. Το 1995, ο ναός περιήλθε υπό τον έλεγχο του κυβερνητικής διεύθυνσης ιδρυμάτων.
Ανακαίνιση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η εγκαταλελειμμένη και κατεστραμμένη συναγωγή, καθώς και η εξωτερική της κατασκευή, αποκαταστάθηκαν από τη Τουρκική Διεύθυνση Ιδρυμάτων σε πέντε χρόνια, δαπανώντας 5.750.000 τουρκικές λίρες (περίπου 2,5 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ). Στις 26 Μαρτίου 2015 η συναγωγή ξαναάνοιξε με εορτασμό και πρωινή προσευχή Σαχαρίντ, στην οποία συμμετείχαν πολλοί Εβραίοι, συμπεριλαμβανομένου του Ισάκ Ιμπραχιμζαντέχ (αρχηγός της εβραϊκής κοινότητας στην Τουρκία), του Μπουλέντ Αρίντς, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της Τουρκίας και ορισμένοι άλλοι αξιωματούχοι της Τουρκίας. Η λειτουργία εποπτεύτηκε από τον ραβίνο Νταβίντ Αρούζ, ο οποίος είχε κάνει την τελευταία λειτουργία πριν από 36 χρόνια. Ο Δήμος της Αδριανουπόλεως κρέμασε ένα πανό στο δρόμο της συναγωγής και χαιρέτησε τους επισκέπτες με τις λέξεις "Καλώς ήρθατε σπίτι, γείτονές μας". [2]
Φωτογραφίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα].JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Great Synagogue of Edirne in Turkey, Europe's third largest synagogue, reopens after five-year restoration». Archinect News. http://archinect.com/news/article/123825037/great-synagogue-of-edirne-in-turkey-reopens-after-five-year-restoration. Ανακτήθηκε στις 2015-03-27.
- ↑ 2,0 2,1 «Turkey reopens restored Ottoman-era synagogue». The Times of Israel. 2015-03-26. http://www.timesofisrael.com/turkey-reopens-restored-ottoman-era-synagogue/. Ανακτήθηκε στις 2015-03-27.
- ↑ Güleryüz, Naim (Φεβρουαρίου 2013). «Viyana Türk Yahudi Cemaati ve Sinagogu» (στα Turkish). 500. Yıl Vakfı. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2015.
- ↑ «Press Release- The Restored 'GREAT Synagogue of Edirne' To Be Opened On Thursday». Directorate General of Press and Information. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2015.