Μπόρις Τάντιτς
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Μπόρις Τάντιτς | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Борис Тадић (Σερβικά) |
| Γέννηση | 15 Ιανουαρίου 1958[1][2] Σαράγιεβο |
| Κατοικία | Σαράγιεβο (1958–1961) |
| Χώρα πολιτογράφησης | Σερβία |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Σερβικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Σερβικά |
| Σπουδές | Σχολή Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός ψυχολόγος |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Δημοκρατικό Κόμμα και Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Ljubomir Tadić και Nevenka Tadić |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Πρόεδρος της Σερβίας (2004–2012) |
| Βραβεύσεις | βραβείο Νότου-Βορρά (2011)[3][4] βραβείο Στάιγκερ (2010)[5] μετάλλιο «Για την επέτειο των 65 χρόνων της Νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945» (2010) Κουαντρίγκα (2008) Order of the Republika Srpska (9 Ιανουαρίου 2012)[6] European Medal of Tolerance |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μπόρις Τάντιτς (σερβικά κυριλλικά: Борис Тадић, 15 Ιανουαρίου 1958-) είναι Σέρβος πολιτικός. Αποτέλεσε τον πρώτο δημοκρατικά εκλεγμένο και μη κομμουνιστή πρόεδρο της χώρας. Υπηρέτησε μέχρι τις 5 Απριλίου 2012 ως επικεφαλής του Δημοκρατικού Κόμματος. Εκλέχθηκε για πενταετή θητεία στις 27 Ιουνίου 2004 και ορκίστηκε στις 11 Ιουλίου του ίδιου έτους. Επανεξελέγη για de facto δεύτερο θητεία στις 3 Φεβρουαρίου 2008, λαμβάνοντας όρκο στις 15 Φεβρουαρίου. Πριν εκλεγεί πρόεδρος, ο Τάντιτς αποτέλεσε τον τελευταίο Υπουργό Τηλεπικοινωνιών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας και τον πρώτο Υπουργό Αμύνης της Σερβίας και Μαυροβουνίου. Είναι ψυχολόγος στο επάγγελμα.
Πρώτα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στο Σεράγεβο στις 15 Ιανουαρίου 1958 και είναι ψυχολόγος στο επάγγελμα, μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος, που είναι σοσιαλδημοκρατικό. Σπούδασε Κοινωνική Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου και ήταν ιδρυτής και πρώτος διευθυντής του Κέντρου για την Ανάπτυξη της Δημοκρατίας και των Πολιτικών Δεξιοτήτων. Είναι παντρεμένος με την Τατιάνα Τάντιτς και έχουν 2 παιδιά.
Πολιτική καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από το 1990 είναι ιδρυτικό μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος και μετά τη δολοφονία του Ζόραν Τζίντζιτς έγινε πρόεδρός του τον Φεβρουάριο του 2004. Ηταν υπουργός Τηλεπικοινωνιών το 2001, ενώ από τον Μάρτιο του 2003 ώς το 2004 ανέλαβε το Υπουργείο Άμυνας στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση Σερβίας - Μαυροβουνίου.
Πρόεδρος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις προεδρικές εκλογές τον Ιούνιο του 2004 νίκησε τον αντίπαλό του Τόμισλαβ Νίκολιτς του Ριζοσπαστικού Κόμματος και έγινε ο πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος της Σερβίας. Εξελέγη πρόεδρος, στις 27 Ιουνίου 2004, στον β΄ γύρο, επικρατώντας του Τόμισλαβ Νίκολιτς με 53,24% των ψήφων. Ανέλαβε επίσημα καθήκοντα στις 11 Ιουλίου 2004.
Ακολούθησε γενικά φιλοδυτική πολιτική και το 2007 ζήτησε συγγνώμη από την Κροατία για τα εγκλήματα που διέπραξαν οι Σέρβοι στον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας της Κροατίας.
Προεδρικές εκλογές 2008
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 2008 διεκδίκησε για δεύτερη φορά την προεδρία της Σερβίας. Στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, στις 20 Ιανουαρίου του 2008 ήρθε δεύτερος με 35,3% έναντι 39,9% για τον προηγηθέντα Τόμισλαβ Νίκολιτς. Ο δεύτερος γύρος διεξήχθη στις 3 Φεβρουαρίου και στον γύρο αυτό εξασφάλισε την επανεκλογή του ο Τάντιτς. Ειδικότερα, στις εκλογές αυτές ο Μπόρις Τάντιτς έλαβε το 50,5% έναντι 47,9% για τον αντίπαλό του.
Βουλευτικές εκλογές 2008
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Τάντιτς, έπειτα από τη μονομερή ανακήρυξη ανεξαρτησίας του Κοσόβου, τον Φεβρουάριο, προκήρυξε πρόωρες εκλογές, με ζήτημα την ένταξη της χώρας στην ΕΕ. Μία εβδομάδα πριν τη διεξαγωγή των κρίσιμων βουλευτικών εκλογών του Μαΐου του 2008, ο Τάντιτς δέχτηκε απειλές[7]για τη ζωή του.
Προεδρικές εκλογές 2012
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Τάντιτς ηττήθηκε στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών του 2012 από τον Τόμισλαβ Νίκολιτς, με αντίστοιχα ποσοστά 48%-51%. [8]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. tadic-boris. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000024960. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ rm
.coe .int /speech-by-h-e-mr-boris-tadic-president-of-the-republic-of-serbia-counc /16807108ae. - ↑ «Previous laureates of the North-South Prize». Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2018.
- ↑ «Der Steiger Award - Preisträger». Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2018.
- ↑ www
.rtrs .tv /vijesti /vijest .php?id=53399. - ↑ Ελευθεροτυπία Αρχειοθετήθηκε 2008-05-08 στο Wayback Machine., Απειλές κατά του Σέρβου προέδρου, 6 Μαΐου 2008
- ↑ /Σερβία: Νίκη Νίκολιτς στις προεδρικές εκλογές, Πρώτο Θέμα, ηλεκτρονική έκδοση, 20-5-2012.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Boris Tadić στο Wikimedia Commons- Επίσημος Ιστότοπος του Προέδρου της Σερβίας