Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ντιν Άμπροουζ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ντιν Άμπροουζ
Ο Άμπροουζ τον Μάρτιο του 2015
Όνομα γέννησηςΤζόναθαν Γκουντ[1]
Ημερομηνία και τόπος γέννησης07 Δεκεμβρίου 1985 (1985-12-07) (38 ετών)[2][3]
Σινσινάτι, Οχάιο[1]
ΚατοικίαΛας Βέγκας, Νεβάδα[1]
Καριέρα στην Επαγγελματική Πάλη
Ονόματα στο ρινγκDean Ambrose[1]
Jon Moxley[2][3]
Jonathan Moxley[3]
Moxley Moxx[3]
Ύψος1,93 m
Βάρος102 kg (225 lb)
ΤοποθεσίαΣινσινάτι, Οχάιο
Εκπαιδεύτηκε απόCody Hawk[4]
Les Thatcher[4]
ΝτεμπούτοΙούνιος 2004[3]

Ο Τζόναθαν "Τζον" Γκουντ (Jonathan David Good, 7 Δεκεμβρίου 1985) είναι Αμερικανός παλαιστής που είχε συμβόλαιο με την εταιρεία WWE με το όνομα στο ρινγκ Ντιν Άμπροουζ. Παλεύε για το σόου Raw. Τώρα είναι παλαιστής στο σόου all elite wrestling (aew) με το όνομα Τζόν Μόξλει

Στο WWE, είναι νικητής του Money in the Bank, δύο φορές Διηπειρωτικός Πρωταθλητής καθώς και μία φορά Πρωταθλητής Ηνωμένων Πολιτειών, με τη θητεία του στις 351 ημέρες να είναι η τρίτη μεγαλύτερη στην ιστορία και η πρώτη στο WWE (που απέκτησε τον τίτλο το 2001). Από το 2011, ο Άμπροουζ αγωνίστηκε στο Florida Championship Wrestling (FCW), η εταιρεία του WWE για την ανάπτυξη των ταλέντων της, και έπειτα ανέβηκε στο βασικό ρόστερ το 2012 σαν μέλος της The Shield μαζί με τον Σεθ Ρόλινς και τον Ρόμαν Ρέινς. Ο Άμπροουζ έχει πρωταγωνιστήσει σε αρκετά σόου επί πληρωμή για το WWE και έκανε το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο με την ταινία των WWE Studios, 12 Rounds 3: Lockdown (2015).

Ο Γκουντ είναι επίσης γνωστός για την προσφορά του στις μικρότερες εταιρείες πάλης σαν Τζον ΜόξλεΪ μεταξύ του 2004 και του 2011. Εργάστηκε για διάφορες εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων του Full Impact Pro (FIP), Combat Zone Wrestling (CZW), Ring of Honour (ROH), Evolve και Dragon Gate USA, κερδίζοντας το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών FIP μία φορά αλλά και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών CZW δύο φορές.

Καριέρα στην επαγγελματική πάλη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Heartland Wrestling Association (2004–2010)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γκουντ ξεκίνησε να δουλεύει για τον Les Thatcher στην εταιρεία Heartland Wrestling Association (HWA) σαν έφηβος, όπου πουλούσε ποπ κορν και έστηνε το ρινγκ προτού ξεκινήσει την προπόνηση στην ηλικία των 18 (Ο Thatcher αρνήθηκε να τον προπονήσει πριν γίνει 18 ετών) σαν επαγγελματίας παλαιστής από τον Les Thatcher και Cody Hawk. Χρησιμοποιώντας το όνομα στα ρινγκ Τζον Μόξλι, έκανε το ντεμπούτο του τον Ιούνιο του 2004. Πριν από τον πρώτο χρόνο της καριέρας του, ο Μόξλι έκανε ομάδα με τον Τζίμι Τέρνερ, την Necessary Roughness, και στις 11 Μαίου του 2005, νίκησαν την ομάδα Extreme Desire (Μάικ Ντιζάιρ και Τακ) και κατέκτησαν το Ομαδικό Πρωτάθλημα HWA. Μετά την ήττα που υπέστησαν από τους Κουίντεν Λι και Άλα Χουσέιν, Foreign Intelligence, έχασαν το Ομαδικό Πρωτάθλημα HWA και ο Μόξλι ξεκίνησε νέα ομάδα με τον Ρικ Μπιρν, την Heartland Foundation. Νίκησαν την Foreign Intelligence και κατέκτησαν τον τίτλο στις 19 Αυγούστου, 2005, αλλά τους αφαίρεσαν τον τίτλο για άγνωστους λόγους.

Ο Τζον Μόξλι σε μικρότερες εταιρείες πάλης το 2010

Το 2006, ο Μόξλι ξεκίνησε το κυνήγι για το Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών HWA. Δημιούργησε μία ομάδα που ονόμασε The Crew που με τον χρόνο είχε παλαιστές όπως ο Σάμι Κάλιχαν, Ντικ Ρικ, Έρικ Ντάρκσάιντ και Πέπερ Παρκς. Στις 9 Μαίου, 2006 νίκησε τον Πέπερ Παρκς και κατέκτησε το Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών HWA, και το διατήρησε για τέσσερις μήνες, προτού τον χάσει στις 12 Σεπτεμβρίου από τον Τσαν Κόλιερ. Ο Μόξλι ξανακέρδισε τον τίτλο στις 30 Δεκεμβρίου νικώντας ξανά τον Παρκς. Τρεις μέρες μετά, στις 2 Ιανουαρίου του 2007 έχασε τον τίτλο από τον Μπράιαν Τζένιγκς.

Ο Μόξλι επέστρεψε στην ομαδική δράση καθώς συγκρότησε ομάδα με τον πρώην προπονητή του Cody Hawk. Στις 12 Ιουνίου του 2007 νίκησαν τους Τακ και Τάρεκ και κέρδισαν το Ομαδικό Πρωτάθλημα HWA. Η θητεία τους κράτησε για τέσσερις μέρες καθώς η ομάδα GP Code (Αντρέ Χαρτ και Ρίτσαρντ Φίλιπς) τους νίκησαν για τον τίτλο. Ο Μόξλι συνέχισε με την ομάδα του για το υπόλοιπο του 2007 και μέχρι τις αρχές του 2010. Το 2009, ο Μόξλι έκανε μια ομάδα με τον αντίπαλό του Κινγκ Βου με το όνομα Royal Violence. Κατέκτησαν το Ομαδικό Πρωτάθλημα HWA δύο φορές όσο ήταν μαζί. Η πρώτη φορά που κατέκτησαν τον τίτλο ήταν στις 14 Οκτωβρίου, όταν νίκησαν το Kosher Klub. Κράτησαν τον τίτλο μέχρι τις 2 Δεκεμβρίου όπου και ηττήθηκαν από την The Irish Airborne (Ντέιν και Τζέικ Κριστ). Μόλις δύο εβδομάδες αργότερα, η Royal Violence επανέκτησαν τον τίτλο όταν νίκησαν την Irish Airborne στις 19 Δεκεμβρίου.

Ενώ παρέμεινε μέρος της ομάδας του με τον Κινγκ Βου, ο Μόξλι κατέκτησε το Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών HWA για τρίτη φορά. Στις 6 Ιανουαρίου, 2010, εκμεταλλεύτηκε επιτυχημένα την ευκαιρία του "Pick Your Posion" για τον τίτλο εναντίον του Άααρον Γουίλιαμς. Ο Κινγκ Βου τότε εγκατέλειψε τον Μόξλι, με αποτέλεσμα να χάσουν το Ομαδικό Πρωτάθλημα HWA. Στις 24 Φεβρουαρίου, οι Noble Bloods (Λορντ Μάθιου Τέιλορ και Σερ Τσάντγουικ Κρουζ) νίκησαν την Royal Violence για τον τίτλο. Στις 14 Ιουλίου, ο Μόξλι έχασε το Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών HWA από τον Ζερόμ Φίλιπς.

Insanity Pro Wrestling (2007-2011)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την επιτυχημένη υπεράσπιση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Βαρέων Βαρών IPW εναντίον του Άαρον Γουίλιαμς στο σόου του IPW "Desperate Measures" στις 5 Ιουνίου, 2010, ο Τζίμυ Τζέικομπς επιτέθηκε στον Μόξλι και έτσι όλοι οι παλαιστές από τα αποδυτήρια αναγκάστηκαν να τους χωρίσουν. Ο Μόξλι αναρωτήθηκε γιατί του επιτέθηκε ο Τζέικομπς, και συνέχισαν να έχουν λεκτικές διαμάχες. Στις 21 Αγούστου, στο σόου IPW 9th Anniversary: Reign of the Insane, ο Μόξλι νίκησε τον Τζέικομπς και διατήρησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών IPW. Στις 2 Οκτωβρίου, στο σόου Shocktoberfest ο Μόξλι νίκησε τον Ντρέικ Γιάνγκερ σε ένα Three Stages of Insanity ματς, διατηρώντας παράλληλα τον τίτλο του. Στις 1 Ιανουαρίου 2011, στο σόου Showdown In Naptown ο Μόξλι έχασε το πρωτάθλημά του από τον Τζίμυ Τζέικομπς καθώς ο διαιτητής σταμάτησε τον αγώνα τους.

Combat Zone Wrestling (2009–2011)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μόξλι έπειτα από την υπεράσπιση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Βαρέων Βαρών CZW εναντίον του Νικ Κέιτζ το 2010

Στις 6 Ιουνίου, 2009, ο Μόξλι ήταν συμμετέχων στο Tournament of Death VIII της εταιρείας Combat Zone Wrestling (CZW). Στον πρώτο γύρο, ο Μόξλι νίκησε τον Μπρέιν Ντάματζ σε ένα Dining Death ματς, αλλά έχασε από τον Νικ "Φ'Ν" Γκέιτζ σε έναν τριπλό αγώνα στον οποίο οι οπαδοί έφερναν αντικείμενα με τα οποία οι παλαιστές μπορούσαν να επιτεθούν στον άλλον. Στον αγώνα αυτό συμμετείχε και ο Σκότι Βορτέκς, που ήταν και τα ημιτελικά του τουρνουά. Στις 25 Οκτωβρίου, 2009, ο Μόξλι συμμετείχε στο CZW Tournament of Death: Rewind. Έχασε στον πρώτο γύρο από τον Θάμπτακ σε έναν αγώνα Jack in a Four Corners of Fun Dog Collar.

Στο 11 ετήσιο σόου του CZW στις 12 Φεβρουαρίου, 2010, ο Μόξλι νίκησε τον Μπι-Μπόι και κατέκτησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών CZW. Στις 8 Αυγούστου ο Μόξλι έχασε τον τίτλο του από τον Νικ Κέιτζ σε έναν αγώνα Ultraviolent three-way dance, στον οποίο συμμετείχε και ο Ντρέικ Γιάνγκερ. Στις 14 Αυγούστου, ο Μόξλι επανέκτησε τον τίτλο από τον Γκέιτζ σε έναν αγώνα three-way dance, στον οποίο συμμετείχε και ο Εγκοτίστικο Φαντάστικο. Στο 12 ετήσιο σόου του CZW στις 12 Φεβρουαρίου, 2011, ο Μόξλι έχασε τον τίτλο του από τον Ρόμπερτ Άντονυ.

Dragon Gate USA (2009–2011)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μόξλι ξεκίνησε να εργάζεται για την εταιρεία Dragon Gate USA (DGUSA) το 2009, και στις 28 Νοεμβρίου, νίκησε τον Μπι-Μπόι μέσω υποταγής σε έναν μη τηλεοπτικό αγώνα. Ο Μόξλι συνέχισε να δουλέυει με την εταιρεία το 2010, και στις 23 Ιανουαρίου, νίκησε τον Ντάριν Κόρμπιν σε έναν μη τηλεοπτικό αγώνα. Αργότερα εκείνη τη νύχτα, επιτέθηκε στον Λέισι έως ότου ο Τόμι Ντρίμερ παρενέβη. Ο Μόξλι τότε έκανε ομάδα με τον Μπράιαν Κέντρικ και στις 26 Μαρτίου νίκησαν την ομάδα του Πολ Λόντον και του Τζίμυ Τζέικομπς. Μετά τον αγώνα ο Κέντρικ και ο Λόντον έριξαν τον Μόξλι πάνω σε ένα τραπέζι. Στις 27 Μαρτίου, ο Μόξλι έκανε το ντεμπούτο του σε σόου επί πληρωμή με την Dragon Gate USA στο Φοίνιξ της Αριζόνα, αντιμετωπίζοντας τον Τόμι Ντρίμερ σε έναν Hardcore αγώνα που μαγνητοσκοπήθηκε για το σόου Mercury Rising, νικώντας τον. Στις 8 Μαίου, στο σόου Uprising στο Μισισάουγκα, Οντάριο, ο Μόξλι υπέστη έναν τραυματισμό όπου η αριστερή θηλή του παραλίγο να ακρωτηριαστεί κατά τη διάρκεια του αγώνα του με τον Τζίμι Τζέικομπς.

Στο σόου Freedom Fight, το οποίο μεταδόθηκε στις 7 Ιανουαρίου, 2011, ο Μόξλι και ο Ακίρα Τοζάουα έχασαν από τους Homicide and Open the Freedom Gate Champion BxB Hulk σε έναν αγώνα με ομάδες.

Άλλες εταιρείες (2007–2011)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μόξλι συμμετείχε σε δύο αγώνες για το Ring of Honor (ROH) στο 2007. Στις 23 Φεβρουαρίου συνεργάστηκε με τον Άλεξ Πέιν αλλά ηττήθηκαν από τους Μπόμπι Ντέμπσι και Ρετ Τάιτους σε έναν μη τηλεοπτικό αγώνα. Στις 22 Ιουνίου, ο Μόξλι έχασε από τον Μιτς Φρανκλίν σε έναν επίσης μη τηλεοπτικό αγώνα.

Στο σόου της εταιρείας Full Impact Pro (FIP) Southern Stampede στις 17 Απριλίου, 2010, ο Μόξλι νίκησε τον Ρόντερικ Στρονγκ και κατέκτησε το κενό Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών FIP. Στις 7 Αυγούστου στο σόου Cage Of Pain III ο Μόξλι νίκησε τον Μπρους Σαντί και διατήρησε τον τίτλο του.

Ο Μόξλι έκανε το ντεμπούτο του στη εταιρεία Evolve στο σόου Evolve 3:Rise or Fall στις 1 Μαίου, 2010, χάνοντας από τον Ντρέικ Γιάνγκερ. Στις 23 Ιουλίου ο αγώνας του Μόξλι και του Μπρόντι Λι στο σόου Evolve 4: Danielson vs Fish έληξε με διπλό αποκλεισμό. Στο σόου Evolve 6:Aries vs Taylor στις 10 Νοεμβρίου, 2010, ο Μόξλι νίκησε τον Χόμισάιντ σε έναν αγώνα Relaxed Rules μετά από απόφαση του διαιτητή. Στις 19 Απριλίου, 2011, ο Μόξλι πάλεψε στο αποχαιρετιστήριο ματς του στην Evolve, χάνοντας από τον Ώστιν Άρις.

Έκανε το ντεμπούτο του για την εταιρεία Jersey All Pro Wrestling (JAPW) στις 23 Οκτωβρίου, 2010 στο σόου Halloween Hell στο οποίο νίκησε τον Ντίβον Μουρ. Στις 5 Φεβρουαρίου 2011, η JAPW πήγε για πρώτη φορά στο South River του Νιου Τζέρσεϊ. Σε αυτό το σόου ο Μόξλι έγινε το νεότερο μέλος της "Ομάδας Θανάτου των Η.Π.Α."

World Wrestling Entertainment/WWE

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Florida Championship Wrestling (2011-2012)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 4 Απριλίου, 2011, επιβεβαιώθηκε ότι ο Γκουντ υπέγραψε ένα συμβόλαιο ανάπτυξης με το World Wrestling Entertainement (WWE), και ότι η Dragon Gate USA του επέτρεψε να αποχωρήσει. Ο Γκουντ είχε εμφανιστεί προηγουμένως για την εταιρεία σαν Τζον Μόξλι στις 20 Ιανουαρίου, 2006, όταν συνεργάστηκε με τον Μπραντ Άτιτιουντ σε μία ήττα τους από τους Εμ εν Εμ στο τηλεοπτικό σόου του WWE Velocity. Στις 27 Μαίου, 2011 πήγε στην αναπτυξιακή εταιρεία του WWE, το Florida Championship Wrestling (FCW), με το όνομα Ντιν Άμπροουζ.

Ο Ντιν Άμπροουζ φωνάζει σε οπαδούς κατά τη διάρκεια ενός σόου του NXT τον Οκτώβριο του 2012.

Ο Άμπροουζ έκανε το τηλεοπτικό ντεμπούτο του στις 3 Ιουλίου στο επεισόδιο του FCW, όπου προκάλεσε τον Σεθ Ρόλινς, έναν εξαιρετικό παλαιστή επίσης. Ο Άμπροουζ και ο Ρόλινς είχαν τον πρώτο τους αγώνα για το Πρωτάθλημα 15 του FCW σε έναν 15λεπτο αγώνα Iron Man στο επεισόδιο του FCW στις 14 Αυγούστου. Το ματς έληξε ισόπαλο αφού κανένας από τους δύο δεν πήρε κάποιον πόντο και έτσι ο Ρόλινς διατήρησε τον τίτλο του. Ένας επικείμενος 20λεπτος επαναληπτικός αγώνας δυο εβδομάδες αργότερα είχε την ίδια κατάληξη. Ένας δεύτερος 30λεπτος επαναληπτικός αγώνας στις 15 Σεπτεμβρίου σε επεισόδιο του FCW ήρθε ισόπαλος 2-2, στον ξαφνικό θάνατο όμως ο Ρόλινς νίκησε και διατήρησε τον τίτλο του. Ο Άμπροουζ νίκησε τελικά τον Ρόλινς σε ένα ματς που δεν ήταν για τον τίτλο στον πρώτο γύρο του τουρνουά Super Eight για την στέψη του νέου Πρωταθλητή Βαρέων Βαρών FCW. Όμως ο Άμπροουζ απέτυχε στον τελικό καθώς εκεί έχασε από τον Λέο Κρούγκερ σε ένα Fatal Four-Way ματς. Ο Άμπροουζ κόστισε τον τίτλο στον Ρόλινς καθώς επιτέθηκε στον Ντάμιεν Σάντοου στο ματς του με τον Ρόλινς για τον τίτλο, προκαλώντας αποκλεισμό υπέρ του πρωταθλητή. Ο Άμπροουζ προκάλεσε ανεπιτυχώς τον Σάντοου για τον τίτλο του, προτού ο Λεάκε νίκησε και τους δύο, τον Άμπροουζ και τον Ρόλινς, σε έναν τριπλό αγώνα για την ανάδειξη του πρώτου διεκδικητή του Πρωταθλήματος Βαρέων Βαρών FCW.

Σε ένα σόου του FCW στις 21 Οκτωβρίου, ο Άμπροουζ προκάλεσε τον παλαιστή του WWE Σι Εμ Πανκ, που έκανε μία γκεστ εμφάνιση, σε αγώνα. Ο Πανκ δέχθηκε και νίκησε τον Άμπροουζ σε έναν αγώνα 30 λεπτών και αργότερα επαίνεσε τον Άμπροουζ. Ο Άμπροουζ επιτέθηκε πισώπλατα στον παλαιστή του WWE και εκφωνητή του FCW Γουίλιαμ Ρίγκαλ και έτσι έκανε ένα ματς μεταξύ των δύο στο επεισόδιο του FCW στις 6 Νοεμβρίου, όπου έχασε από τον Ρίγκαλ. Μετά την ήττα του από τν Ρίγκαλ, ο Άμπροουζ απέκτησε εμμονή με την επιθυμία του να έχει έναν επαναληπτικό αγώνα με τον Ρίγκαλ και συχνά τον κορόιδευε χρησιμοποιώντας τις κινήσεις του για να νικάει στους αγώνες του. Ο Άμπροουζ ξεκίνησε να εμφανίζεται σε μη τηλεοπτικά σόου του WWE από τον Δεκέμβριο του 2011.

Στην WrestleMania XXVIII, ο Άμπροουζ είχε μία αντιπαράθεση με τον βετεράνο hardcore παλαιστή Μικ Φόλεϊ, ισχυριζόμενος ότι ο Φόλεϊ κρατούσε πίσω την δική του γενιά παλαιστών. Ο Άμπροουζ συνέχισε την λεκτική του επίθεση στον Φόλει μέσω του Τουίτερ και το WWE αντέδρασε απομακρύνοντας τον Άμπροουζ από την μαγνητοσκόπηση του SmackDown. Ο Άμπροουζ προκάλεσε τον παλιό του εχθρό Σεθ Ρόλινς για το Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών FCW σε επεισόδιο του FCW στις 24 Ιουνίου, αλλά ο Ρόλινς τον νίκησε. Ο Άμπροουζ πήρε επιτέλους τον επαναληπτικό αγώνα του με τον Ρίγκαλ στο τελευταίο επεισόδιο του FCW στις 15 Ιουλίου. Ο αγώνας δεν είχε κάποια κατάληξη καθώς ο Ρίγκαλ τραυματίστηκε σοβαρά από τον Άμπροουζ, προκαλώντας του αιμορραγία από το αυτί. Μετά τον αγώνα ο Ρίγκαλ αποθέωσε τον Άμπροουζ και ο Άμπροουζ τον χτύπησε με το "Knee Trembler". Έπειτα, οι παλαιστές από τα αποδυτήρια έσπευσαν να απομακρύνουν τον Άμπροουζ από τον Ρίγκαλ, ενώ οι εκφωνητές μιλούσαν για τον πιθανό τερματισμό της καριέρας του Ρίγκαλ.

The Shield (2012-2014)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Άμπροουζ (κέντρο) σαν μέλος της Shield τον Φεβρουάριο του 2013

Ο Άμπροουζ έκανε το ντεμπούτο του στο κύριο ρόστερ στις 18 Νοεμβρίου, 2012 στο σόου επί πληρωμή Survivor Series μαζί με τον Ρόμαν Ρέινς και τον Σεθ Ρόλινς. Επιτέθηκαν στον Ράιμπακ κατά τη διάρκεια του κύριου τριπλού αγώνα για το Πρωτάθλημα WWE, επιτρέποντας έτσι στον Σι Εμ Πανκ να κάνει pin στον Τζον Σίνα και να διατηρήσει τον τίτλο του. Το τρίο ονομάστηκε από τους ίδιους "The Shield" και είπαν ότι θα ξεκινήσουν αγώνα απέναντι στην αδικία. Αρνήθηκαν την κατηγορία ότι δούλευαν για τον Πανκ, αλλά συχνά εμφανίζονταν από το κοινό για να επιτεθούν στους αντιπάλους του Πανκ, όπως ο Ράιμπακ και οι Ομαδικοί Πρωταθλητές του WWE, Team Hell No (Κέιν και Μπράιαν Ντάνιελσον). Αυτό οδήγησε σε έναν αγώνα με ομάδες τριών ατόμων Tables, Ladders, and Chairs για το σόου επί πληρωμή TLC: Tables, Ladders and Chairs, όπου ο Άμπροουζ, Ρόλινς και ο Ρέινς νίκησαν την Team Hell No και τον Ράιμπακ στο ντεμπούτο τους. Η Shield συνέχισε να βοηθάει τον Πανκ μετά το TLC, στο Raw αλλά και στο Royal Rumble τον Ιανουάριο του 2013. Την νύχτα μετά το Royal Rumble, αποκαλύφθηκε μέσω υλικού ότι ο Σι Εμ Πανκ και ο μάνατζέρ του Πολ Χέιμαν πλήρωναν την Shield και τον Μπραντ Μάντοξ για να δουλεύουν υπό το μέρος τους. Η Shield ήσυχα τελείωσαν την σύνδεσή τους με τον Πανκ και μια κόντρα τους με τον Σίνα, τον Ράιμπακ και τον Σέιμους οδήγησε σε ένα ματς στο Elimination Chamber στις 17 Φεβρουαρίου, στο οποίο νίκησε η Shield. Η Shield είχε τον πρώτο της αγώνα στο Raw την επόμενη νύχτα, όπου νίκησαν τον Κρις Τζέρικο, τον Ράιμπακ και τον Σέιμους. Συνέχισαν την έχθρα τους με τον Σέιμους, ο οποίος συμμάχησε με τον Ράντυ Όρτον και τον Μπιγκ Σόου, και στην WrestleMania 29, η Shield τους νίκησε στο πρώτο της ματς σε WrestleMania. Την επόμενη νύχτα στο Raw, η Shield προσπάθησε να επιτεθεί στον Αντερτέικερ, αλλά τους σταμάτησε η Team Hell No. Αυτό οδήγησε σε έναν αγώνα με ομάδες τριών ατόμων στο επεισόδιο του Raw στις 22 Απριλίου στο οποίο νίκησε η Shield. Τέσσερις μέρες αργότερα στο SmackDown, ο Άμπροουζ έκανε το ντεμπούτο του χωρίς την Shield σε αγώνα με τον Άντερτέικερ αλλά έχασε μέσω υποταγής. Μετά τον αγώνα, η Shield εκτέλεσε το powerbomb στον Άντερτέικερ πάνω στο τραπέζι των εκφωνητών. Σε επεισόδιο του Raw στις 29 Απριλίου, η Shield νίκησε την Team Hell No και τον Πρωταθλητή WWE Τζον Σίνα. Αργότερα εκείνη την εβδομάδα ο Άμπροουζ νίκησε τον Κέιν σε επεισόδιο του SmackDown.

Ο Άμπροουζ ως Πρωταθλητής Ηνωμένων Πολιτειών του WWE τον Ιούλιο του 2013

Ενώ η Shield συνέχισε την κόντρα της με την Team Hell No, ο Άμπροουζ ταυτόχρονα κοντραρίστηκε με τον Πρωταθλητή Ηνωμένων Πολιτειών Κόφι Κίνγκστον. Ο Άμπροουζ έκανε το pin στον Κίνγκστον για την νίκη σε έναν αγώνα με ομάδες, και επιτέθηκε από τον Κίνγκστον αρκετές μέρες αργότερα έπειτα από την νίκη του εναντίον του Ντάνιελ Μπράιαν. Στο επεισόδιο του Raw στις 13 Μαίου, το αήττητο σερί της Shield σε τηλεοπτικούς αγώνες έληξε με μια ήττα από αποκλεισμό σε ένα elimination ματς απέναντι από τον Σίνα, τον Κέιν και τον Μπράιαν, όταν ο Άμπροουζ αποκλείστηκε όταν ο Ρέινς και ο Ρόλινς επιτέθηκαν στον Σίνα. Στο σόου Extreme Rules στις 19 Μαίου ο Άμπροουζ νίκησε τον Κόφι Κίνγκστον και έγινε Πρωταθλητής Ηνωμένων Πολιτειών, τον πρώτο του τίτλο στο WWE. Ο Άμπροουζ έκανε την πρώτη του τηλεοπτική υπεράσπιση του τίτλου του σε επεισόδιο του SmackDown, διατηρώντας τον τίτλο του μετά από παρέμβαση της Shield, και διατήρησε τον τίτλο του μία εβδομάδα αργότερα στο Raw εναντίον του Κίνγκστον. Στο επεισόδιο του SmackDown στις 14 Ιουνίου, το σερί της Shield χωρίς να δεχθούν pin και χωρίς να κάνουν υποταγή έληξε όταν έχασαν από την Team Hell No και τον Όρτον, όταν ο Μπράιν υπέταξε τον Ρόλινς. Δύο μέρες αργότερα στο Payback, ο Άμπροουζ νίκησε τον Κέιν μέσω χρονικού αποκλεισμού και διατήρησε τον τίτλο του, ενώ διατήρησε επιτυχημένα τον τίτλο του και την επόμενη νύχτα μέσω αποκλεισμού. Στις 14 Ιουλίου στο Money in the Bank, ο Άμπροουζ συμμετείχε στο Money in the Bank αγώνα για συμβόλαιο για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών αλλά δεν κέρδισε τον αγώνα, παρά την παρέμβαση του Ρόλινς και του Ρέινς. Ο Άμπροουζ διατήρησε τον τίτλο του στο SummerSlam εναντίον του Ρομπ Βαν Νταμ μέσω αποκλεισμού.Τον Αύγουστο, η Shield άρχισε να δουλεύει για τον διευθύνοντα σύμβουλο Triple Η και για την Authority, ενώ Άμπροουζ ξεκίνησε κόντρα με τον Ντολφ Ζίγκλερ, που τον νίκησε το Night of Champions και διατήρησε τον τίτλο του και σε εκείνο το σόου επί πληρωμή αλλά και στο SmackDown αλλά και στο Main Event τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο. Στις 27 Οκτωβρίου στο σόου Hell in a Cell, ο Άμπροουζ έχασε από τον Μπιγκ Ι Λάνγκστον μέσω χρονικού αποκλεισμού, αλλά διατήρησε τον τίτλο του. Δημιουργήθηκε ένταση μεταξύ της Shield τον Οκτώβριο, κυρίως μεταξύ του Άμπροουζ και του Ρέινς καθώς ο Άμπροουζ ήταν το μόνο μέλος της Shield με πρωτάθλημα. Στο σόου Survivor Series, η Shield συμμετείχε σε ένα παραδοσιακό Survivor Series ματς. Ο Άμπροουζ ήταν ο πρώτος που αποκλείστηκε αλλά ο Ρέινς νίκησε το ματς σαν μοναδικός επιζών. Στο TLC: Tables, Ladders and Chairs, ο Σι Εμ Πανκ νίκησε σε ένα handicap ματς την Shield αφού ο Άμπροουζ δέχθηκε ένα spear από τον Ρέινς που προοριζόταν για τον Πανκ. Στο Royal Rumble, η Shield συμμετείχε στον αγώνα Royal Rumble. Ο Άμπροουζ απέκλεισε τρις παλαιστές και προσπάθησε να αποκλείσει τον Ρέινς, που ανταπέδωσε αποκλείοντας και τον Άμπροουζ και τον Ρόλινς. Τον Φεβρουάριο του 2014, ο Άμπροουζ διατήρησε τον τίτλο του μέσω αποκλεισμού εναντίον του Μαρκ Χένρι και ο επαναληπτικός αγώνας έληξε με νίκη του Άμπροουζ. Επίσης τον Φεβρουάριο, η Shield έχασε από την Wyatt Family στο Elimination Chamber με τον Άμπροουζ να είναι απών κατά τη διάρκεια του τέλους του αγώνα. Παρά την ένταση που δημιουργήθηκε, η Shield τα ξαναβρήκε τον Μάρτιο.

Ο Άμπροουζ μαζί με τον Ρόλινς (αριστερά) και τον Ρέινς (κέντρο) σαν μέρος της Shield τον Ιούνιο του 2014

Αργότερα τον Μάρτιο, η Shield ξεκίνησε κόντρα με τον Κέιν και έτσι έγινε αγαπητή από το κοινό και κατέληξε σε νίκη της Shield εναντίον του Κέιν και των Νιου Έιτς Άουτλος στην WrestleMania XXX. Η Shield έπειτα γύρισαν την πλάτη τους στον Triple H, που επανασχημάτισε την Εβολούσιον μαζί με τον Μπατίστα και τον Ράντυ Όρτον. Στις 28 Απριλίου ο Άμπροουζ ξεπέρασε το ρεκόρ του Μοντέλ Βοντέιβιους Πόρτερ και έγινε ο Πρωταθλητής Ηνωμένων Πολιτειών για το μεγαλύτερο διάστημα κάτω από το WWE. Σε επεισόδιο του Smackdown στις 2 Μαίου, ο Άμπροουζ διατήρησε τον τίτλο του σε έναν αγώνα Fatal Four-Way εναντίον του Αλμπέρτο Ντελ Ρίο, του Κέρτις Άξελ και του Ράιμπακ. Έπειτα η Shield νίκησε την Εβολούσιον στο σόου Extreme Rules. Την επόμενη νύχτα στο Raw, ο Τριπλ Έιτς ανάγκασε τον Άμπροουζ να υπερασπιστεί τον τίτλο του σε ένα Battle Royal 20 ατόμων με τον Ρόλινς και τον Ρέινς να μην συμμετέχουν, ο Άμπροουζ έμεινε μέχρι το τέλος αλλά αποκλείστηκε από τον Σέιμους, σταματώντας την θητεία του ως πρωταθλητής στις 351 ημέρες. Στο επόμενο Smackdown ο Άμπροουζ δεν μπόρεσε να ξανακατακτήσει τον τίτλο εναντίον του Σέιμους. Η Shield ξανανίκησε την Εβολούσιον στο Payback, αναγκάζοντας τον Triple Η να ξεκινήσει ένα "Σχέδιο Β". Έτσι ο Ρόλινς επιτέθηκε στον Άμπροουζ και τον Ρέινς, με συνέπεια να δημιουργήσει μία συμμαχία με τον Τριπλς Έιτς.

Κόντρα με τον Ρόλινς και διεκδίκηση τίτλων (2014-)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αμπρόουζ άρχισε μια κόντρα με τον Σεθ Ρόλινς, ο οποίος πρόδωσε την Σιλντ. Έπειτα ο Ρόλινς του στέρησε τη νίκη σε αγώνα Money in The Bank και ανακοινώθηκε ότι θα παλέψουν στο Battleground, όπου μια επίθεση του Αμπρόουζ στα παρασκήνια προκάλεσε την ακύρωση του αγώνα. Τον Αύγουστο στο SummerSlam, έχασε με άδικο τρόπο απο τον Ρόλινς. Σύντομα ο Αμπρόουζ τραυματίστηκε απο μια βίαιη επίθεση και έμεινε εκτός για ένα μήνα. Στο Night of Champions, επέστρεψε και επιτέθηκε στον Ρόλινς. Τον Οκτώβριο ήρθαν αντιμέτωποι σε αγώνα Hell in a Cell, όπου ο Ρόλινς με αδικία πήρε πάλι τη νίκη.Στο raw ο Αμπροούζ ήρθε σε μια κόντρα με τον Μπρέι Γουάιατ.Τον Νοέμβριο στο Survivor Series ήρθαν αντιμέτωποι, όπου έχασε με αποκλεισμό.Η κόντρα τους συνεχίστηκε και στο TLC ο Αμπροούζ πάλι θα ηττηθεί σε έναν αγώνα με τραπέζια, σκάλες και καρέκλες.Τον Ιανουάριο ο Αμπροούζ συμμετείχε στο Royal Rumble match αλλά δεν κατάφερε να νικήσει, καθώς αποκλείστηκε από τους Κέιν και Μπιγκ Σόου.Τον Φεβρουάριο,στο FastLane,έχασε την ευκαιρία να νικήσει το Διηπειρωτικό πρωτάθλημα σε έναν αγώνα ενάντια στον Γουέιντ Μπάρετ,αφού ο Άμπροουζ χτύπησε τον αντιπαλό τού πέντε συνεχόμενες φορές σε ένα σημείο του ριγκ,πράγμα το οποίο απαγορεύεται να κάνει κανείς σε αγώνα.

Επομένως,στο Wrestlemania 31,το μεγαλύτερο PPV της χρονιάς,έχασε έναν αγώνα (Και πάλι) για το Διηπειρωτικό πρωτάθλημα.'Ηταν αγώνας με σκάλες.Σε αυτόν συμμετείχαν ο Άμπροουζ,ο Αρ-Τρουθ,ο Λουκ Χάρπερ,ο Γουέιντ Μπάρετ,ο Ντολφ Ζίγκλερ και ο Ντάνιελ Μπράιαν,ο οποίος νίκησε τον αγώνα.Τον Απρίλιο,στο Extreme Rules αντιμετώπισε τον Λουκ Χάρπερ και νίκησε.Στο επόμενο Pay Per View,που ήταν το Payback,ο Ντιν έχασε μια ακόμη φορά σε τετραπλό αγώνα για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών WWE.Τον αγώνα αυτό νίκησε άδικα ο Σεθ Ρόλινς.'Ετσι,δύο εβδομάδες αργότερα, στο Elimination Chamber δόθηκε μία ακόμη ευκαιρία στον Άμπροουζ να διεκδικήσει το πρωτάθληα,αυτή τη φορά σε αγώνα "ένας εναντίον ενός".Κατά τη διάρκεια του αγώνα,ο Σεθ έσπρωξε τον διαιτητή και ένας νέος διαιτητής εισήλθε στο ριγκ.Ο 'Αμπροουζ νίκησε τον αγώνα,όμως ο πανηγυρισμός δεν κράτησε για πολύ και εξαιτίας του σπρωξίματος,το αποτέλεσμα του αγώνα θεωρήθηκε νίκη του Άμπροουζ από αποκλεισμό που σήμαινε ότι ο Ντιν νίκησε,αλλά ο Σεθ θα παραμείνει πρωταθλητής.Σχεδόν όλοι οι οπαδοί το θεώρησαν άδικο,με αποτέλεσμα την ανακοίνωση ότι το WWE θα δώσει μία τελευταία ευκαιρία στον Άμπροουζ να αποκτήσει το πρωτάθλημα του Ρόλινς. Οι δύο παλαιστές αντιμετωπίστηκαν στις 14-6-2015,στο Money In The Bank.Εκεί ο Ντιν έβαλε τα δυνατά του,όμως δεν κατάφερε να νικήσει τον Σεθ,που αυτή τη φορά πήρε τη νίκη δίκαια σε έναν αγώνα που αναμένεται να ανακοινωθεί υποψήφιος για το βραβείο "Αγώνας της Χρονιάς". Ακολούθησε η συμμετοχή του στην κόντρα των Μπρέι Γουάιατ και Ρόμαν Ρέινς, όπου βοηθώντας τον "αδερφό" του στη Σιλντ κατάφερε να πάρει τη νίκη σε έναν ομαδικό αγώνα στο Summerslam του 2015 απέναντι στους Μπρέι Γουάιατ και Λουκ Χάρπερ. Στο Night of Champions της ίδιας χρονιάς όμως αυτός, ο Ρόμαν Ρέινς και ο Κρις Τζέρικο δεν κατάφεραν να υπερέβουν το εμπόδιο των Μπρέι Γουάιατ, Λουκ Χάρπερ και Μπράουν Στρόουμαν και ηττήθηκαν σε έναν ομαδικό αγώνα 6 ανδρών. Έπειτα από αυτόν τον αγώνα ο Ντιν αποσύρθηκε από τη συγκεκριμένη κόντρα και άνοιξε μια καινούρια λίγους μήνες αργότερα απέναντι στον Διηπειρωτικό πρωταθλητή Κέβιν Όουενς, από τον οποίο κατάφερε να αποσπάσει τον τίτλο στο TLC 2015.

Στο Royal Rumble 2016, όχι μόνο υπερασπίστηκε επιτυχημένα τον τίτλο του σε ένα Last Man Standing match απέναντι στον Όουενς, αλλά κατάφερε να μείνει ως το τέλος του Royal Rumble match για τον Παγκόσμιο τίτλο και να αποκλειστεί από τον Τριπλ Έιτς όντας ο φιναλίστ του αγώνα. Λίγες εβδομάδες αργότερα, απέλεσε τον Διηπειρωτικό τίτλο καθώς ηττήθηκε σε ένα fatal 5 way match από τον Κέβιν Όουενς. Στον αγώνα συμμετείχαν επίσης και οι Στάρνταστ, Ντολφ Ζίγκλερ και Τάιλερ Μπριζ. Στα επόμενα δύο PPV, το Fastlane και το Roadblock, ηττήθηκε από τους Ρόμαν Ρέινς (triple threat match για την ανακήρυξη του αντιπάλου του Παγκόσμιου πρωταθλητή στη WrestleMania, στο οποίο συμμετείχε και ο Μπροκ Λέσναρ) και Τριπλ Έιτς (αγώνας για τον παγκόσμιο τίτλο). Στη WrestleMania, αντιμετώπισε τον Μπροκ Λέσναρ σε ένα No Holds Barred match, στο οποίο γνώρισε την ήττα. Λίγο αργότερα, ξεκίνησε μια κόντρα με τον Κρις Τζέρικο, τον οποίο και κέρδισε στα PPV Payback και Extreme Rules. Στο Extreme Rules μάλιστα, ο αγώνας τους ήταν το πρώτο Asylum match στην ιστορία του WWE. Έπειτα, νίκησε το Money In The Bank και έπειτα κατέθεσε το συμβόλαιο στον αγώνα μεταξύ των Σεθ Ρολλινς και Ρομαν Ρεινς. Εκεί κατάφερε να νικήσει τον νέο κάτοχο της ζώνης και να γίνει ο νέος πρωταθλητής. Σε ένα επεισόδιο του Raw αντιμετώπισε τον Σεθ Ρολινς για τον τίτλο του όμως ο αγώνας έληξε ισόπαλος και ο Ντιν συγκράτησε τον τίτλο του. Την επόμενη ημέρα στο Smackdown όπου έγιναν και τα drafts επιλέχθηκε δεύτερος από το Smackdown όπου το κατέχει ο Shane McMahon και ο Daniel Bryan και την ίδια νύχτα αντιμετώπισε ξανά για τον τίτλο του, ξανά τον Σεθ Ρολινς όπου ήταν από το αντίπαλο brand που το εξουσίαζε ο Mick Foley και η Στέφανι ΜακΜαν, μετά από έναν ωραίο αγώνα ο Άμπροουζ πήρε την νίκη και ήρθαν να του δώσουν τα συγχαρητήρια στο ring ο Daniel Bryan και ο Shane McMmahon. Στο Battleground σε ένα Triple Threat Match αντιμετώπισε τον Seth Rollins και τον Roman Reigns όπου αν κέρδιζε το WWE Championship θα πήγαινε στο Smackdown, αν έχανε ο παγκόσμιος τίτλος θα πήγαινε στο Raw, παρόλο που η μεγαλύτερη μερίδα του κοινού περίμενε ότι θα έχανε τον τίτλο ο Ambrose κατάφερε και κέρδισε τον αγώνα μετά από ένα dirty deeds στον Roman Reigns, στην συνέχεια ο Daniel Bryan, ο Shane McMahon και οι superstars του Smackdown ανέβηκαν στο ring για να τον συγχαρούν. Στο Summerslam 2016 PPV, υπερασπίστηκε επιτυχημένα το WWE title απέναντι στον Ντόλφ Ζίγκλερ σε μια αμφιλεγόμενης ποιότητας αναμέτρηση. Ακολούθησε μια μεγάλη τρίμηνη κόντρα με τον Έι Τζέι Στάιλς, από την οποία ο Άμπροουζ βγήκε ο μεγάλος χαμένος αφού ηττήθηκε σε τρία PPV από τον Phenomenal (Backlash, No Mercy, TLC). Στο ένα μάλιστα, ο Έι Τζέι Στάιλς του απέσπασε το WWE title. Στη συνέχεια, ο Άμπροουζ ξεκίνησε μια μικρής διάρκειας κόντρα με τον Διηπειρωτικό πρωταθλητή, Μιζ. Βγήκε νικητής από αυτή και κατάφερε να αποσπάσει από τον Μιζ το Intercontinental title, το οποίο διατηρεί μέχρι και σήμερα. Στο Royal Rumble 2017 PPV, συμμετείχε στο ομώνυμο είδος αγώνα, αποκλείστηκε όμως από τον Brock Lesnar. Προσπάθησε να κατακτήσει το WWE Championship στο Elimination Chamber, ανεπιτυχώς όμως αφού αποκλείστηκε στο Elimination Chamber match από τον Μιζ, τον οποίο βοήθησε σε αυτό ο Μπάρον Κόρμπιν. Πήρε την εκδίκηση του στη WrestleMania 33, στην οποία και κέρδισε τον Lone Wolf σε έναν αγώνα, στον οποίο διακυβευόταν το Intercontinental Championship.

Άλλα μέσα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Άμπροουζ στην Axxess το 2014

Τον Αύγουστο του 2014, ο Γκουντ ξεκίνησε τα γυρίσματα της ταινίας του Lionsgate-WWE Studios, Lockdown. Η ταινία έγινε διαθέσιμη στις 11 Σεπτεμβρίου, 2015

Ταινιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ταινίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
ΧρονιάΤίτλοςΡόλος
201512 Rounds 3: LockdownJohn Shaw[5]

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολλή από την παλαιστική προσωπικότητα του Γκουν οφείλεται στην πραγματική του ζωή, που ήταν πολύ δύσκολη από μικρή ηλικία. Από μικρός αγάπησε την πάλη και είχε είδωλο τον Μπρετ Χαρτ και χρησιμοποίησε την πάλη σαν διέξοδο από την δύσκολη ανατροφή του βλέποντας βίντεο με πάλη και διαβάζοντας ιστορίες από παλιές εποχές της πάλης. Ένα χρόνο μετά την έναρξη των προπονήσεων για να γίνει παλαιστής, έφυγε από το Λύκειο. Είναι μεγάλος οπαδός του NFL και του NHL και οι αγαπημένες του ομάδες είναι η ομάδα της πόλης του Cincinnati Bengals και οι Philadelphia Flyers.

Ο Γκουντ διατηρεί σχέση με την εκφωνήτρια του WWE Ρενέ Πακέτ, περισσότερο γνωστή ως Ρενέ Γιανγκ.

Στην πάλη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Άμπροουζ προετοιμάζει το Dirty Deeds (σαν Headlock Driver) στον Μιζ
  • Τελειωτικές κινήσεις
      • Ως Ντιν Άμπροουζ
        • Dirty Deeds[6][7] (Headlock driver – 2012–2014,[8][9][10] or a snap double underhook DDT[11] – 2014–παρών)[12][13]
        • Midnight Special (Over the shoulder back-to-belly piledriver)[14][15] (FCW)
        • Knee Trembler (Running knee lift)[16] (FCW)
        • Regal Stretch (Arm trap cross-legged STF) (FCW); σαν χαρακτηριστική κίνηση στο κύριο ρόστερ [16]
      • Ως Τζον Μόξλι
  • Ο Άμπροουζ εκτελεί το Dirty Deeds (σαν snap double underhook DDT) στον Τζον Σίνα
    Χαρακτηριστικές κινήσεις
      • Ως Ντιν Άμπροουζ
        • Air Lunatic (Suicide dive)[21]
        • Corner forearm smash[22] ακολουθόμενο από ένα running bulldog, με [23]
        • Diving elbow drop σε όρθιο αντίπαλο μέσα ή έξω από το ριγνκ[24]
        • Double leg takedown ακολουθόμενο από πολλαπλές μουνιές[25][26]
        • Double underhook superplex[27][28][29][30]
        • Front missile dropkick[31]
        • Knee strike to the midsection, αντιστροφή σε αντίπαλο που τρέχει προς το μέρος του[32][33][34][35]
        • Lunatic Lariat/Wacky Line (Pendulum lariat[6][36][37][38] ή μία rebound clothesline σε αντίπαλο έξω από το ρινγκ, που προηγήθηκε σβούρα στο apron)[31]
        • Running crossbody ακολουθόμενο από πολλαπλές γροθιές[36][39]
        • Running front dropkick σε αντίπαλο που βρίσκεται στα σχοινιά[40]
        • Snap DDT[6][36][41][42]
        • Ο Άμπροουζ εκτελεί ένα diving elbow drop από την κορυφή της σκάλας στην WrestleMania 31
          Snap elbow drop[32][37][43][44]
        • Tornado DDT[25][45][46]
      • Ως Τζον Μόξλι
  • Μάνατζερ
      • Christina Von Eerie[48]
      • Trina Michaels[49]
  • Ψευδώνυμα
  • Μουσικές εισόδου
      • Ως Τζον Μόξλι
      • Ως Ντιν Άμπροουζ

Πρωταθλήματα και διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ντιν Άμπροουζ ποζάρει με την ζώνη του Πρωταθλητή WWE
Η θητεία του Άμπροουζ ως Πρωταθλητής Ηνωμένων Πολιτειών είναι ρεκόρ με 351 ημέρες
Ο Άμπροουζ ως Διηπειρωτικός Πρωταθλητής WWE
  • Combat Zone Wrestling
      • CZW World Heavyweight Championship (2 φορές)[4][20][59]
  • Full Impact Pro
      • FIP World Heavyweight Championship (1 φορά)[4][18][59]
  • Heartland Wrestling Association
      • HWA Heavyweight Championship (3 φορές)[3][20][51]
      • HWA Tag Team Championship (5 φορές) – με τον Jimmy Turner (1), Ric Byrne (1), Cody Hawk (1) and King Vu (2)[3][20][51]
      • Attack of the Trios (2009) – με τον Dean Jablonski and Dick Rick[51]
  • Insanity Pro Wrestling
  • International Wrestling Association
      • IWA World Tag Team Championship (1 φορά) – με τον Hade Vansen[3][20][51][59]
  • Pro Wrestling Illustrated
      • Κόντρα της χρονιάς (2014) vs. Σεθ Ρόλινς[61]
      • Ο πιο δημοφιλής παλαιστής της χρονιάς (2014, 2015)[62]
      • Βαθμολογήθηκε ως ο 13ος καλύτερος παλαιστής από 500 στο PWI 500 το 2015[63]
  • Rolling Stone
      • Καλύτερη σύντομα αναζωογονημένη κόντρα (2015) Ντιν Άμπροουζ] vs Σεθ Ρόλινς[64]
      • Ο πιο αγαπητός παλαιστής(2014)[65]
  • Westside Xtreme Wrestling
      • wXw World Tag Team Championship (1 φορά) – με τον Sami Callihan[59][66]
  • WWE

Σημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ The WWE World Heavyweight Championship was renamed the WWE Championship during Ambrose's reign on June 27, 2016.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Herzog, Kenny (24 Οκτωβρίου 2014). «About Face: Dean Ambrose Is the WWE's Unlikely Anti-Hero». Rolling Stone. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2014. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Dean Ambrose Profile». The Internet Wrestling Database. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2012. 
  3. ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 «Jon Moxley/Dean Ambrose profile». Online World Of Wrestling. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2010. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Kamchen, Richard (27 Μαΐου 2010). «Jon Moxley finds mean streets redemption in wrestling». Slam! Sports. Canadian Online Explorer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2010. 
  5. ↑ Graser, Marc (14 Αυγούστου 2014). «WWE's Dean Ambrose to Star in Action Movie 'Lockdown' (Exclusive)». Variety. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2014. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Howell, Nolan (9 Απριλίου 2014). «Main Event: Wyatts and Shield complete a trilogy». Slam! Sports. Canadian Online Explorer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014. Ambrose with the Dirty Deeds headlock driver. Winners by pinfall: The Shield 
  7. ↑ Parks, Greg (28 Μαρτίου 2014). «Parks's WWE SmackDown report 3/28: Ongoing "virtual time" coverage of Friday show, including Bray Wyatt vs. Big Show». Pro Wrestling Torch. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2014. 
  8. ↑ Bishop, Matt (19 Μαΐου 2013). «Lesnar finishes off Triple Η at Extreme Rules». Slam! Sports. Canadian Online Explorer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2013. 
  9. ↑ Tylwalk, Nick (7 Μαΐου 2013). «Raw: Lesnar and Heyman pay Triple Η an office visit». Slam! Sports. Canadian Online Explorer. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2013. [νεκρός σύνδεσμος]
  10. ↑ Trionfo, Richard. «WWE Main Event Report: The Shield; The Wyatt Family; The Usos; Divas; and a drive by Fandango-ing». PWInsider. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2013. 
  11. ↑ Binks, Elliott (11 Δεκεμβρίου 2014). «10 Greatest DDT Variations In WWE History». What Culture. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2014. 
  12. ↑ «WEdnesday's Ask PWTorch Staff for 11/26: Which WWE wrestler would you repackage? Why did Ambrose's Dirty Deeds move change? Is Sami Zayn overplaying underdog fighting from behind schtick? Are ads on WWE Network a mistake?». Pro Wrestling Torch. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2014. 
  13. ↑ Meltzer, Dave (2014-10-27). «Oct, 27, 2014 Wrestling Observer Newsletter: Latest D-Day for WWE Network, Velasquez down, life and times of Ox Baker, more!». Wrestling Observer Newsletter (Campbell, California): 48. ISSN 1083-9593. http://www.f4wonline.com/component/content/article/39544-oct-27-2014-wrestling-observer-newsletter-latest-d-day-for-wwe-network-velasquez-down-life-and-times-of-ox-baker-more. «Ambrose has been using the double arm DDT instead of the headlock DDT for his go-to move of late. The idea, at least right now, is to make the double arm DDT his finisher since nobody is doing it. Right now the idea is that it would still be called Dirty Deeds.». 
  14. ↑ «Dean Ambrose». Florida Championship Wrestling/NXT Wrestling. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2011. 
  15. ↑ Trionfo, Richard. «Florida Championship Wrestling Television report: Dean Ambrose continues to call out Seth Rollins; six man tag main event». PWInsider. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2012. 
  16. ↑ 16,0 16,1 Trionfo, Richard. «Florida Championship Wrestling television report: commentary is a dream; Falls Count Anywhere match; fun six man tag match». PWInsider. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2012. 
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 17,3 17,4 «2010 Jeff Peterson Cup Night Two report». Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2013. 
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 18,3 18,4 «Full Impact Pro Southern Stampede 200 report: new world champion crowned». Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2013. 
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 19,3 19,4 19,5 «Jon Moxley's DGUSA profile». Dragon Gate USA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2012. 
  20. ↑ 20,0 20,1 20,2 20,3 20,4 20,5 «Jon Moxley». Heartland Wrestling Association. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2012. 
  21. ↑ Rice, Shawn (26 Απριλίου 2015). «WWE Extreme Rules 2015 Results: Dean Ambrose Defeats Luke Harper». Business 2 Community. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2016. 
  22. ↑ Middleton, Marc (23 Αυγούστου 2015). «WWE SummerSlam: Roman Reigns And Dean Ambrose Vs. Luke Harper And Bray Wyatt». WrestlingInc. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2016. 
  23. ↑ James Caldwell (4 Μαΐου 2015). «CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 5/4: Complete "virtual-time" coverage of live Raw - Payback hype, Cena's Open Challenge produces NXT star & Bret Hart, New Day, more». Pro Wrestling Torch. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2015. 
  24. ↑ Staff, EWN (13 Οκτωβρίου 2014). «WWE RAW Results (10/13) - John Cena/Dean Ambrose Feud, HIAC, & More!». EWrestlingNews. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2016. 
  25. ↑ 25,0 25,1 Parks, Greg. «Parks's WWE SmackDown Report 6/27: Ongoing "virtual time" coverage of Friday show, including Roman Reigns vs. Kane». Pro Wrestling Torch. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2014. 
  26. ↑ Parks, Greg. «Parks's WWE SmackDown Report 5/9: Complete coverage of Friday night show, including U.S. Title match, John Cena & The Usos vs. The Wyatt Family». Pro Wrestling Torch. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2014. 
  27. ↑ Bishop, Matt. «Lesnar finishes off Triple Η at Extreme Rules». Slam! Sports. Canadian Online Explorer. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014. [νεκρός σύνδεσμος]
  28. ↑ Chris, Aiken (19 Φεβρουαρίου 2014). «WWE Main Event TV report». Wrestling Observer/Figure Four Online. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014. 
  29. ↑ Stephens, David. «WWE Raw results – 10/21/13 (Hell in a Cell PPV hype)». WrestleView. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014. 
  30. ↑ Parks, Greg. «Parks's WWE SmackDown report 12/6: Ongoing "virtual time" coverage of Friday show, including C.M. Punk against a member of The Shield». Pro Wrestling Torch. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014. 
  31. ↑ 31,0 31,1 Middleton, Marc (22 Νοεμβρίου 2015). «WWE Survivor Series: Roman Reigns Vs. Dean Ambrose (WWE World Title Tournament Finals)». WrestlingInc. 
  32. ↑ 32,0 32,1 Tedesco, Mike. «WWE SmackDown results – 9/20/13 (11-on-3 gauntlet)». WrestleView. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014. 
  33. ↑ Tedesco, Mike. «WWE SmackDown results – 5/10/13 (Jericho vs. Ryback)». Wrestleview. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014. 
  34. ↑ Tedesco, Mike. «WWE SmackDown results – 5/31/13 (Ambrose vs.Orton)». WrestleView. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014. 
  35. ↑ Tedesco, Mike. «WWE SmackDown results – 1/10/14 (New Age Outlaws)». WrestleView. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014. 
  36. ↑ 36,0 36,1 36,2 Trionfo, Richard. «WWE Raw report: did the Yes Movement stop tonight?; Tag Title match; new Hall of Fame inductee; Shield/Wyatts part 2; alliances fall apart?». PWInsider. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014. 
  37. ↑ 37,0 37,1 Trionfo, Richard. «WWE SmackDown report: is the Animal back?; did Kane pick the wrong people to tick off?; is this the week that AJ and Tamina are friends?». PWInsider. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014. 
  38. ↑ «WWE Smackdown TV reporrt». Wrestling Observer. 21 Μαρτίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014. 
  39. ↑ Moore, John (1 Μαΐου 2015). «4/30 Moore's WWE Smackdown TV Review: Dean Ambrose vs. Seth Rollins, Roman Reigns vs. Kane, Kidd and Cesaro vs. New Day for the Tag Team straps, Damien Sandow vs. Curtis Axel, Ryback vs. Luke Harper, Naomi vs. Cameron». ProWrestling.net. 
  40. ↑ Terani, Kian (31 Μαΐου 2013). «WWE SmackDown Results: Dean Ambrose Vs. Randy Orton, Daniel Bryan Goes Nuts On The Shield & More». Wrestling Inc. 
  41. ↑ «WWE SmackDown report: Undertaker vs Ambrose». PWInsider. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2013. 
  42. ↑ Bishop, Matt. «WWE hits home run with Payback». Slam! Sports. Canadian Online Explorer. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014. [νεκρός σύνδεσμος]
  43. ↑ Trionfo, Richard. «WWE NXT report: United States Title on the line; NXT Title on the line; dance supremacy in NXT on the line; Tyler Breeze is Tyler Breeze; and more». Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014. 
  44. ↑ Trionfo, Richard. «WWE Main Event Report: The Shield; The Wyatt Family; The Usos; Divas; and a drive by Fandango-ing». PWInsider. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014. 
  45. ↑ Parks, Greg. «Parks's WWE SmackDown Report 7/18: Complete coverage of Friday night show, including Chris Jericho vs. Luke Harper, Kane vs. Dean Ambrose». Pro Wrestling Torch. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2014. 
  46. ↑ Tedesco, Mike. «WWE Raw Results – 6/16/14 (Stretcher match main event)». WrestleView. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2014. 
  47. ↑ 47,0 47,1 47,2 «Jon Moxley's profile». Insanity Pro Wrestling. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2010. 
  48. ↑ Fleeman Martinez, Luke (28 Μαρτίου 2010). «3/27 DGUSA in Phoenix, Ariz.: Traditional WrestleMania Weekend six-man tag, Tommy Dreamer, Young Bucks, Jacobs & Jack Evans vs. London & Kendrick». Pro Wrestling Torch. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2011. 
  49. ↑ Radican (27 Μαΐου 2011). «Radican's DGUSA Open the Ultimate Gate 2011 PPV review 5/27 – Yamato vs. Tozawa, Pac & Yoshino vs. Cima & Doi». Pro Wrestling Torch. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2012. 
  50. ↑ 50,0 50,1 Powers, Kevin (19 Ιουνίου 2016). «Dean Ambrose won the Money in the Bank Ladder Match». wwe.com. WWE. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2016. 
  51. ↑ 51,0 51,1 51,2 51,3 51,4 51,5 51,6 «Jeff Peterson Cup 2009 profile – Jon Moxley». Online World of Wrestling. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2016. 
  52. ↑ «Raw preview, June 27, 2016: 'The Dude' doesn't abide». wwe.com. WWE. 24 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2016. [...] the two men first in line to challenge "The Dude" 
  53. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2016. 
  54. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2016. 
  55. ↑ «Where does Dean Ambrose rank among the longest-reigning United States Champions ever». WWE. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2014. 
  56. ↑ «Themes List». Chikara Fans.com. 24 Ιουνίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2015. 
  57. ↑ «WWE: Special Op (The Shield) – Single». iTunes. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2014. 
  58. ↑ " «WWE: Retaliation (Dean Ambrose)- Single». iTunes. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2014. 
  59. ↑ 59,0 59,1 59,2 59,3 «Jon Moxley's DGUSA profile». Dragon Gate USA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2012. 
  60. ↑ «Insanity Pro Wrestling Heavyweight Champions». Insanity Pro Wrestling. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2010. 
  61. ↑ «Feud of the Year». Pro Wrestling Illustrated 36 (2): 22–23. 2015. 
  62. ↑ «Most Popular Wrestler of the Year». Pro Wrestling Illustrated 36 (2): 24–25. 2015. 
  63. ↑ «Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2015». The Internet Wrestling Database. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2015. 
  64. ↑ «WWE Wrestler of the Year (So Far): Kevin Owens». 
  65. ↑ «WWE Wrestler of the Year: Dolph Ziggler». 
  66. ↑ «wXw World Tag Team Championship history». westside Xtreme wrestling. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2010. 
  67. ↑ «WWE Championship». 
  68. ↑ «Intercontinental Championship». 
  69. ↑ «United States Championship». 
  70. ↑ «What is a Slammy?». 
  71. ↑ 71,0 71,1 «2013 Slammy Award winners». 
  72. ↑ 72,0 72,1 Martin, Adam (8 Δεκεμβρίου 2014). «Early 2014 WWE Slammy Award winners announced». WrestleView. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2014. 

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ντιν_Άμπροουζ&oldid=10595207"