Παραμαρίμπο
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συντεταγμένες: 05°49′06″N 55°10′30″W / 5.81833°N 55.17500°W
Παραμαρίμπο | |
---|---|
5°52′0″N 55°10′0″W | |
Χώρα | Σουρινάμ |
Διοικητική υπαγωγή | Paramaribo District |
Ίδρυση | 1613 |
Έκταση | 183 |
Υψόμετρο | 3 |
Πληθυσμός | 240.924 |
Ζώνη ώρας | UTC−03:00 |
Σχετικά πολυμέσα | |
Το Παραμαρίμπο (ολλανδικά: Paramaribo) γνωστό και με το συντομευτικό προσωνύμιο Παρ'μπο είναι η πρωτεύουσα και ο σημαντικότερος λιμένας του Σουρινάμ στις βόρειες ακτές της Νοτίου Αμερικής. Βρίσκεται στο ομώνυμο διαμέρισμα, στις όχθες του ποταμού Σουρινάμ. Το 1947 ο πληθυσμός της ήταν περίπου 73.000, ενώ σήμερα φθάνει περί τους 250.000 κατοίκους. Η πόλη απέχει περί τα 15 χιλιόμετρα από τις εκβολές του ομώνυμου ποταμού στον Ατλαντικό Ωκεανό. Οι γεωγραφικές συντεταγμένες του Παραμαρίμπο είναι 5°52’ βόρειο πλάτος και 55°10’ δυτικό μήκος.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ιστορικό κέντρο του Παραμαρίμπο | |
---|---|
Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ. | |
Χώρα μέλος | Σουρινάμ |
Τύπος | Πολιτισμικό |
Κριτήρια | ii, iv |
Ταυτότητα | 940 |
Περιοχή | Καραϊβική |
Ιστορικό εγγραφής | |
Εγγραφή | 2002 (26η συνεδρίαση) |
Αρχικά στην περιοχή εγκαταστάθηκε ένας εμπορικός σταθμός των Ολλανδών, που καταλήφθηκε από τους Βρετανούς το 1630. Το 1650 η πόλη έγινε η πρωτεύουσα της νέας, βρετανικής, αποικίας. Η περιοχή πέρασε αρκετές φορές διαδοχικά από τους Βρετανούς στους Ολλανδούς και αντιστρόφως, και κατέληξε στους τελευταίους το 1815, που την κράτησαν μέχρι την ανεξαρτησία του Σουρινάμ το 1975. Οι κάτοικοι του Παραμαρίμπο είναι κυρίως ινδικής, αφρικανικής, και ολλανδικής καταγωγής, καθώς και ιθαγενείς.
Τον Ιανουάριο του 1821 μια πυρκαγιά στο κέντρο της πόλης κατέστρεψε πάνω από 400 σπίτια και άλλα κτήρια. Μία δεύτερη φωτιά τον Σεπτέμβριο του 1832 κατέστρεψε άλλα 46 σπίτια στο δυτικό τμήμα του Γουάτερκαντ.
Οικονομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα κυριότερα εξαγωγικά προϊόντα του Παραμαρίμπο είναι ο χρυσός, ο βωξίτης, το ζαχαροκάλαμο, το ρύζι, το κακάο, ο καφές, το ρούμι και η τροπική ξυλεία. Στην πόλη υπάρχουν βιομηχανίες τσιμέντου και χρωμάτων.
Πολιτισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Παραμαρίμπο φημίζεται για την πολυεθνική πληθυσμιακή του σύσταση. Τις Κυριακές και αργίες διεξάγεται ένας δημοφιλής διαγωνισμός ωδικών πτηνών. Τα μαύρα τουατουά (είδος σπίνου με μεγάλο ράμφος, το Oryzoborus crassirostris) είναι τα συνηθέστερα χρησιμοποιούμενα πτηνά.
Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Παραμαρίμπο είναι κτισμένο γύρω από τη μεγάλη Οναφχανκελαϊκαιντσπλάιν (Πλατεία Ανεξαρτησίας), στην έκταση της οποίας είναι κτισμένο το Προεδρικό Ανάκτορο (πρώην Κυβερνείο) και η Εθνοσυνέλευση. Η πλατεία γειτονεύει με το Πάρκο των Φοινίκων. Υπάρχει το μουσείο Σουρινάαμς, το Νομισματικό Μουσείο (Numismatisch Museum), το φρούριο Φορτ Ζεελάντια του 17ου αιώνα, αγορά και κανάλια που θυμίζουν την Ολλανδία. Τα ποικίλα ολλανδικά αποικιακά οικοδομήματα στην πόλη περιλαμβάνουν και το Κιυπτσίικ κολίζεουμ.
Στην πολυεθνική πληθυσμιακή σύσταση του Παραμαρίμπο αντιστοιχεί μία εξίσου μεγάλη ποικιλία λατρευτικών χώρων. Υπάρχουν δύο συναγωγές, αρκετά τζαμιά, δύο μαντίρ, ένας ναός της Εκκλησίας της Ολλανδίας και ο Ρωμαιοκαθολικός καθεδρικός ναός των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, κτισμένος από ξύλο το 1885, ο οποίος θεωρείται το μεγαλύτερο ξύλινο οικοδόμημα ολόκληρης της Αμερικής.
Το ιστορικό κέντρο του Παραμαρίμπο ανακηρύχθηκε το έτος 2002 ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Υπάρχουν πολλά ξενοδοχεία στην πόλη (Ambassador, Combi Inn, De Luifel, Eco-Resort, Fanna Guesthouse, Guesthouse Amice, Hotel Savoie, Krasnapolsky, Lisa's Guesthouse, Solana Guesthouse, ξενώνας της YMCA), με το κυριότερο και μεγαλύτερο να είναι το Torarica Hotel, που περιλαμβάνει και καζίνο.
Στο Παραμαρίμπο βρίσκεται και ο μοναδικός κινηματογράφος της χώρας.
Ταξίδι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Παραμαρίμπο εξυπηρετείται από το Διεθνές Αεροδρόμιο Γιόχαντ Άντολφ Πένγκελ και το Ζοργκ-εν-Χόοπ για τις τοπικές πτήσεις.
Ποδόσφαιρο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Παραμαρίμπο είναι η γενέτειρα αρκετών ποδοσφαιριστών, ορισμένοι από τους οποίους κατέληξαν στην εθνική ομάδα της Ολλανδίας:
- Μάαρτεν Ατμοντικόρο
- Έντγκαρ Ντέιβιντς
- Χενκ Φράσερ
- Κλάρενς Σέεντορφ
- Μαρκ ντε Βρίες
- Φάμπιαν Βίλνις
- Άρον Γουίντερ
- Τζίμμυ Φλόιντ Χάσσελμπαϊνκ
Αδελφοποιημένες πόλεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Παραμαρίμπο είναι «αδελφοποιημένο» με τις εξής πόλεις:
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Χάρτης του Παραμαρίμπο
- (Αγγλικά) Σελίδα με βασικές πληροφορίες και εικόνες
- (Αγγλικά) Φωτογραφίες
- (Αγγλικά) Φωτογραφίες
- (Αγγλικά) Φωτογραφίες