Πορνογραφική ταινία
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Οι πορνογραφικές ταινίες (κοινώς γνωστές στην καθομιλουμένη ως τσόντες) είναι ταινίες οι οποίες παρουσιάζουν ρητώς σεξουαλικά θέματα, προκειμένου να διεγείρουν και να ικανοποιήσουν τον θεατή. Οι πορνογραφικές ταινίες παρουσιάζουν παρούσες σεξουαλικές φαντασιώσεις και περιέχουν συνήθως σεξουαλικά εκτονωτικό περιεχόμενο. Οι πορνογραφικές ταινίες διακρίνονται σε δύο είδη: την ελαφριά (η οποία περιορίζεται στην απεικόνιση γύμνιας) και την σκληρή (η οποία απεικονίζει λεπτομερώς την σεξουαλική επαφή). Επίσης μερικές φορές γίνεται μια διάκριση μεταξύ των "ερωτικών" και "πορνογραφικών" ταινιών, βασιζόμενη στο ότι οι πορνογραφικές ταινίες απεικονίζουν περισσότερο ρητά τη σεξουαλικότητα, και εστιάζουν περισσότερο στη διέγερση και όχι στην αφήγηση. Ωστόσο η διάκριση είναι αρκετά υποκειμενική.
Οι πορνογραφικές ταινίες παράγονται και διανέμονται μέσω μιας ποικιλίας από μέσα, ανάλογα με τη ζήτηση και τη διαθέσιμη τεχνολογία. Οι πορνογραφικές ταινίες μπορούν να προβληθούν από οικιακές συσκευές προβολής βίντεο, ψηφιακούς δίσκους βίντεο, υπολογιστές, καλωδιακή τηλεόραση και άλλα μέσα. Σήμερα, οι πορνογραφικές ταινίες προβάλλονται ή ενοικιάζονται με ψηφιακούς δίσκους βίντεο, με προβολή μέσω διαδικτύου, από ειδικά κανάλια και συστήματα πληρωμής ανά προβολή σε πλατφόρμες καλωδιακής ή δορυφορικής τηλεόρασης. Επίσης προβάλλονται και σε κινηματογράφους για ενήλικες, αν και ο αριθμός τους έχει μειωθεί αισθητά τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με τον νόμο, γενικά δεν επιτρέπεται οι προβολή πορνογραφικών ταινιών σε κινηματογράφους γενικού περιεχομένου ή στην ελεύθερη τηλεόραση.
Ταινίες με πορνογραφικό και "τολμηρό" περιεχόμενο παράγονται από τότε που εφευρέθηκε ο κινηματογράφος. Η παραγωγή αυτών των ταινιών ήταν κερδοφόρα, και άρχισαν να εμφανίζονται παραγωγοί με ειδίκευση στην παραγωγή τέτοιων ταινιών. Ωστόσο, διάφορες κοινωνικές ομάδες θεωρούσαν αυτές τις απεικονίσεις ως ανήθικες, αποκαλώντας τες "πορνογραφικές" και προσπαθώντας να περιορίσουν την διάδοση τους μέσω νόμων περί βωμολοχιών, με διάφορους βαθμούς επιτυχίας. Οι πορνογραφικές ταινίες συνέχισαν να παράγονται, αλλά μπορούσαν να διανεμηθούν μόνο από τα υπόγεια κανάλια. Επειδή η προβολή τέτοιων ταινιών συνδεόταν με κοινωνικό στίγμα, οι πορνογραφικές ταινίες προβάλλονταν μόνο σε οίκους ανοχής, κινηματογράφους για ενήλικες, σταγκ πάρτι, στο σπίτι, σε ιδιωτικές συναντήσεις και νυχτερινούς κινηματογράφους.
Η πορνογραφία άρχισε να ημινομιμοποιείται κατά την Χρυσή Εποχή της Πορνογραφίας (δεκαετία του 1970). Στην δεκαετία του 1980 οι πορνογραφικές ταινίες απέκτησαν μεγαλύτερο κοινό. Η άνοδος του διαδικτύου στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000 άλλαξε τον τρόπο διανομής των πορνογραφικών ταινιών, περιπλέκοντας τα καθεστώτα λογοκρισίας σε διάφορα μέρη του κόσμου, όπως και τις νομικές διώξεις με την κατηγορία της "χυδαιότητας".
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι αίθουσες του σινεμά χρησιμοποιήθηκαν για την προβολή αυτών των ταινιών μεν, αλλά ως επί το πλείστον η διάθεση τους προοριζόταν κυρίως για ιδιωτική/οικιακή χρήση. Η παλιότερη καταγεγραμμένη πορνογραφική ταινία χρονολογείται από το 1908 και είναι το Γαλλικό φιλμ À L'Ecu d'Or où la bonne auberge που πραγματεύεται τη συνεύρεση ενός κουρασμένου στρατιώτη με την υπηρέτρια ενός πανδοχείου. Το Αργεντίνικο φιλμ El Satario πιθανόν να είναι ακόμη παλιότερο καθώς η χρονολόγηση του πιθανολογείται κάπου ανάμεσα στο 1907 και το 1912. Όσες από αυτές τις πρώιμες ταινίες έχουν διασωθεί φυλάσσονται σήμερα στο Ινστιτούτο Άλφρεντ Κίνσεϋ. Ένα από αυτά τα πρώτα φιλμ δείχνει από πόσο νωρίς είχαν οριοθετηθεί οι βασικοί κανόνες του είδους. Το Γερμανικό φιλμ του 1910 Am Abend είναι μια δεκάλεπτη ταινία που ξεκινά με μια γυναίκα να αυνανίζεται στην κρεβατοκάμαρα της και συνεχίζει με σκηνές συνουσίας, πεολειξίας και πρωκτικού σεξ.
Τα πορνό διαδόθηκαν πολύ στην εποχή του βωβού κινηματογράφου, όπου συχνά προβάλλονταν σε οίκους ανοχής. Εκατοντάδες ακόμα ταινίες γυρίστηκαν τα μετέπειτα χρόνια αλλά εξαιτίας της λαθραίας φύσης του εγχειρήματος είναι δύσκολο να βρεθούν ακριβείς πληροφορίες για αυτές. Με τις μεταρρυθμίσεις στη νομοθεσία των Η.Π.Α στη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 άρχισε η πραγματική άνθηση του είδους. Οι ταινίες αυτές έπαιρναν το χαρακτηρισμό καταλληλότητας "Χ" ή "ΧΧΧ" και προβάλλονταν πλέον και σε κανονικά σινεμά. Ταινίες όπως τα φιλμ Deep Throat, Behind the Green Door και The Devil in Miss Jones γυρίστηκαν με μεγάλους προϋπολογισμούς, διαφημίστηκαν σε εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας και απέφεραν πολλά εκατομμύρια σε έσοδα.
Με την άφιξη του βίντεο στις αρχές της δεκαετίας του 1980, η βιομηχανία του πορνό γιγαντώθηκε, επιτρέποντας στους θεατές όχι μόνο την κατ' οίκον παρακολούθηση τέτοιων ταινιών αλλά και την παραγωγή των δικών τους ταινιών. Το γύρισμα σε βίντεο είναι μια διαδικασία πολύ πιο εύκολη και φθηνή από το γύρισμα και το μοντάζ σε φιλμ, έτσι σταδιακά το φιλμ έπαψε να χρησιμοποιείται. Μπορεί κανείς να πει ότι ο αριθμός των παραγωγών αυξήθηκε με γεωμετρική πρόοδο αλλά η ποιότητα των παραγωγών ευτελίστηκε, δίνοντας στα μέσα της δεκαετίας του 1980 το οριστικό τέλος της "χρυσής εποχής του πορνό".
Με την έλευση του Ίντερνετ και του DVD η παραγωγή και διανομή πορνογραφικών ταινιών έγινε ακόμη πιο εύκολη και κατέστησε τη βιομηχανία αυτή μια από τις πιο επικερδείς, με εκατοντάδες δημιουργούς και χιλιάδες πορνοστάρ σε όλο τον κόσμο. Με πάνω από 20.000 ταινίες πορνό να γυρίζονται κάθε χρόνο μόνο στις Η.Π.Α, η βιομηχανία αυτή αποτελεί σήμερα το μεγαλύτερο παρακλάδι της βιομηχανίας του κινηματογράφου παγκοσμίως.