Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σάντσο Β΄ της Παμπλόνα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σάντσο Β΄ της Παμπλόνα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση936 (περίπου)[1]
ΘάνατοςΔεκέμβριος 994
Τόπος ταφήςΣάντα Μαρία λα Ρεάλ της Νιχέρα
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Παμπλόνα
ΘρησκείαΧριστιανισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηγεμόνας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΟυρράκα Φερνάντεθ
ΤέκναΓκαρθία Σάντσεθ Β´ της Παμπλόνα[2]
Abda
Γκονθάλο Σάντσεθ της Αραγωνίας
Ramiro Sánchez de Navarra
Fernando Sánchez de Navarra
Mayor Sánchez
Jimena Sánchez
ΓονείςΓκαρθία Σάντσεθ Α΄ της Παμπλόνα και Ανδρεγότο Γκαλίντεθ
ΑδέλφιαΟυρράκα Γκαρθές της Ναβάρρας
Ραμίρο Γκαρθές της Βιγκέρα
ΟικογένειαΟίκος των Χιμένεθ
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαCount(ess) of Aragon (970–994)
Μονάρχης της Παμπλόνα (970–994)
King of Najera
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Σάντσο Γκαρθές Β΄ της Παμπλόνα (Antso II.a Gartzez, περί το 938 - 994) Βασιλιάς της Παμπλόνας και Κόμης της Αραγωνίας (970 - 994) ήταν μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του Γκαρθία Σάντσεθ Α΄ της Παμπλόνα και της Ανδρεγκότο Γκαλίντεζ.[3] Στην διάρκεια της βασιλείας του αναγνωρίστηκε και ως βασιλιάς της Βιγκουέρα. Σύμφωνα με μερικές σύγχρονες πηγές αναφέρεται και ως Σάντσο Αβάρκα, η επίκληση αυτή σύγχρονων ιστορικών πολλούς αιώνες μετά την εποχή του αφορούσε την διαδοχή της Παμπλόνα ενώνοντας τους τίτλους του ίδιου και του παππού του Σάντσο Α΄ της Παμπλόνα στον οποίο είχε αποδοθεί αρχικά ο τίτλος.[4]

Πολιτική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σάντσο Γκαρθές Β΄ ήταν ο δεύτερος μονάρχης της Παμπλόνα από τον Οίκο των Χιμένεθ, η μητέρα του ήταν κόρη του Γκαλίντο Β´ Αθνάρεθ, κόμη της Αραγωνίας. Ο παππούς του από την μεριά της μητέρας του, πέθανε χωρίς να αποκτήσει γιους οπότε τα κληρονομικά δικαιώματα της κομητείας της Αραγωνίας πέρασαν στην ίδια την μητέρα του και στην συνέχεια πέρασαν στον ίδιο ενώ ήταν ακόμα ανήλικος (948).[5] Η κηδεμονία του πέρασε στον κόμη Φορτούν Χιμένεθ ενώ μετά τον θάνατο του πατέρα του ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Παμπλόνα ως Σάντσο Β΄ (970). Το όνομα του σχετίζεται με μια δωρεά στο μοναστήρι του Σαν Χουάν ντε λα Πένια (987) όπου αποκαλείται "βασιλιάς της Ναβάρρας", ήταν ο πρώτος μονάρχης της Παμπλόνα που χρησιμοποίησε αυτό τον τίτλο ο οποίος επισημοποιήθηκε στα τέλη του 11ου αιώνα.

Υπό τον Σάντσο το βασίλειο της Παμπλόνα σταθεροποιήθηκε αλλά υπέστη σοβαρά πλήγματα από τους Ομεϋαδες. Η Ναβάρρα συνδέθηκε με το Βασίλειο του Λεόν και την κομητεία της Καστίλης με ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς, πολλές φορές τα βασίλεια εργάζονταν από κοινού και ο μονάρχης της Παμπλόνα υποστήριζε τον νεαρό Ραμίρο Γ΄ του Λεόν. Το 972 ίδρυσε το μοναστήρι του Σαν Αντρές ντε Σιρκουένα, το 976 στο μοναστήρι του Αλμπέντα το θρησκευτικό και πολιτιστικό κέντρο του βασιλείου του ολοκλήρωσε τον Κώδικα του Βιτζιλάνους το σημαντικότερο έγγραφο της μεσαιωνικής Ισπανίας. Ο κώδικας περιείχε τους κανόνες του Συμβουλίου του Τολέδο, ένα αντίγραφο του Λιμπέρ Ιντικόριουμ, την πρώτη δυτική αναπαράσταση των Αραβικών αριθμών και πολλά άλλα κείμενα.

Στρατιωτικές αποτυχίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τον θάνατο του χαλίφη της Κόρδοβας Αλ-Χακάμ και την διαδοχή από τον γιο του Ισάμ Β΄ (976) που ήταν μαθητής του Αλ-Μανσούρ Ίμπν Αμπί Ααμίρ ή Αλμανζόρ ο κίνδυνος για τα χριστιανικά βασίλεια έγινε μεγάλος. Τα στρατεύματα του Αλ-Μανσούρ νίκησαν διαδοχικά τους χριστιανούς νότια της Σορία, στην Ταρασένα, στην συνέχεια συνετρίβησαν από τους μουσουλμάνους στην μάχη του Εστερκέλ στην οποία και ο ίδιος ο Σάντσο αιχμαλωτίστηκε, νέα συντριβή από τους μουσουλμάνους ακολούθησε στην μάχη του Ρουέντα (981). Λόγω αδυναμίας του να αντιμετωπίσει τον Αλ-Μανσούρ από τις αλλεπάλληλες ήττες ο Σάντσο Γκαρθές Β΄ αποφάσισε επειγόντως να συμφιλιωθεί μαζί του, έφερε πολλά δώρα στον Αλ-Μανσούρ και τον πρότεινε να του δώσει την κόρη του Ουρράκα σύζυγο. Από τον γάμο γεννήθηκε ο Αμπντ αλ-Ραχμάν Σανχουέλο ο οποίος προσπάθησε να σφετεριστεί το Χαλιφάτο της Κόρδοβας από το Χαλιφάτο των Ομεϋαδών. Οι ήττες συνεχίστηκαν αλλεπάλληλα από τον Αλμανζόρ (989, 991, 992) ηττήθηκε ακόμα και την χρονιά του θανάτου του. Ενταφιάστηκε στο Σαν Εστεμπάν του Μονζρντίν,[6][7] τα λείψανα του μεταφέρθηκαν αργότερα στο μοναστήρι του Σαν Χουάν ντε λα Πένια.[8]

Οικογένεια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με την σύζυγο του Ουρράκα Φερνάντεθ, κόρη του κόμη της Καστίλης Φερνάντο Γκονζάλεζ απέκτησε:

  • Γκαρθία Β΄ απεβ. π. 1000, βασιλιάς της Παμπλόνα.[9]
  • Ραμίρο απεβ. 992.[10]
  • Γκονθάλο απεβ. 997;, κόμης της Αραγωνίας.[11]
  • Ουρράκα, έλαβε το Αραβικό όνομα Άμπντα και δόθηκε από τον πατέρα της ως σύζυγος στον Αλμανζόρ.[12] [13]

Πρόγονοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
8. Γκαρθία Χιμένεθ της Παμπλόνα
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
4. Σάντσο Α΄ της Παμπλόνα
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
9. Νταδίλδις δε Παγιάρς
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
2. Γκαρθία Σάντσεθ Α΄ της Παμπλόνα
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
10. Αθνάρ Σάντσεθ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
5. Τόδα της Παμπλόνα
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
11. Ουννέκα Φορτούνεθ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
1. Σάντσο Β΄ της Παμπλόνα
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
12. Αθνάρ Β΄ Γκαλίντεθ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
6. Γκαλίντο Β΄ Αθνάρεθ της Αραγωνίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
13. Ουννέκα Γκαρθές της Παμπλόνα
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
3. Ανδρεγότο Γκαλίντεθ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
7. Σάντσα Γκαρθές της Παμπλόνα
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Royal Academy of History. 2011. 7431/sancho-ii-garces. Ανακτήθηκε στις 17  Ιουνίου 2022.
  2. ↑ «Гарсія II» (Ρωσικά)
  3. ↑ Martínez Díez 2005, p. 462, volume II.
  4. ↑ Cañada Juste 2012, pp. 79–132.
  5. ↑ Reuter & McKitterick 1999, p. 689.
  6. ↑ Martínez Díez 2005, p. 546, volume II.
  7. ↑ Arco y Garay 1954, p. 67.
  8. ↑ Arco y Garay 1954, pp. 67–68.
  9. ↑ Martínez Díez 2007, p. 29 and 36.
  10. ↑ Martínez Díez 2007, p. 110.
  11. ↑ Martínez Díez 2007, p. 36.
  12. ↑ Martínez Díez 2005, pp. 525 and 604, volume II.
  13. ↑ Martínez Díez 2007, p. 29.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Arco y Garay, Ricardo del (1954). Sepulcros de la Casa Real de Castilla (in Spanish). Madrid: Instituto Jerónimo Zurita. Consejo Superior de Investigaciones Científicas.
  • Cañada Juste, Alberto (2012). "¿Quién fue Sancho Abarca?" (PDF). Príncipe de Viana (in Spanish) (Año 73, N. 255): 79–132.
  • Martínez Díez, Gonzalo (2005). El Condado de Castilla (711-1038): la historia frente a la leyenda (in Spanish). 2 volumes. Valladolid.
  • Martínez Díez, Gonzalo (2007). Sancho III el Mayor Rey de Pamplona, Rex Ibericus (in Spanish). Madrid: Marcial Pons Historia.
  • Reuter, Timothy; McKitterick, Rosamond, eds. (1999). The New Cambridge Medieval History: Volume 3, C.900-c.1024. Cambridge University Press.
  • Salas Merino, Vicente (2008). La Genealogía de Los Reyes de España [The Genealogy of the Kings of Spain] (in Spanish) (4th ed.). Madrid: Editorial Visión Libros.
  • Ubieto Arteta, Antonio (1950). "Monarcas navarros olvidados: Los reyes de Viguera". Hispania: Revista española de história (in Spanish). Madrid: CSIC (38): 3–324.
Σάντσο Β΄ της Παμπλόνα
Γέννηση: 938 Θάνατος: 994
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Γκαρθία Σάντσεθ Α΄ της Παμπλόνα 		Κόμης της Αραγωνίας

970 - 994 		Διάδοχος
Γκαρθία Σάντσεθ Β΄ της Παμπλόνα
Βασιλιάς της Παμπλόνα

970 - 994
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σάντσο_Β΄_της_Παμπλόνα&oldid=10793792"