Μετάβαση στο περιεχόμενο

Φουζουλί

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φουζουλί
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Məhəmməd Füzuli (Αζερμπαϊτζανικά), Məhəmməd Süleyman oğlu (Αζερμπαϊτζανικά) και مَحمد سلیمان اوغلو (South Azerbaijani)
Γέννηση1494 (περίπου)
Ασπροπροβατάδες
Θάνατος1556[1]
Οθωμανική Αυτοκρατορία
Αιτία θανάτουπανώλη
Ψευδώνυμοفضولي
Χώρα πολιτογράφησηςΑσπροπροβατάδες
Αυτοκρατορία των Σαφαβιδών
Οθωμανική Αυτοκρατορία
ΘρησκείαΣιιτισμός
Σουνιτισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςαζέρικα
Αραβικά[2]
περσικά[2]
τουρκικά[3]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιητής
συγγραφέας
Αξιοσημείωτο έργοLeyli and Majnun
Οικογένεια
ΤέκναFazli
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Φουζουλί (Fużūlī, فضولی) (περ. 1494-1556) είναι το συγγραφικό ψευδώνυμο του ποιητή Μουχάμμαντ μπιν Σουλεϋμάν (Muhammad bin Suleyman) (محمد بن سليمان). Θεωρείται συχνά ένας από τους μεγαλύτερους συντελεστές της Ντιβάν παράδοσης στην τουρκική λογοτεχνία.[4] Στην πραγματικότητα ο Φουζουλί έγραψε τις ποιητικές του συλλογές (dîvân) σε τρεις διαφορετικές γλώσσες: τα αζέρικα, τα περσικά και τα αραβικά. Αν και τα τουρκικά έργα του είναι γραμμένα στα αζέρικα, ενσωματώθηκε επίσης στην οθωμανική και Τσαγκατάι τουρκική λογοτεχνική παράδοση. Επίσης επιδόθηκε στα μαθηματικά και την αστρονομία.[5].

Ο Φουζουλί ήταν ανέκαθεν γνωστός κυρίως ως ποιητής του έρωτα και της αγάπης. Μάλιστα ο ίδιος φαίνεται ότι συμφωνούσε με το χαρακτηρισμό αυτό:

مندن فضولی ايستمه اشعار مدح و ذم
من عاشقام هميشه سوزم عاشقانه در
Menden Fuzûlî isteme eş'âr-ı medh ü zem
Men âşıkam hemîşe sözüm âşıkânedür[6]
Μη ζητάτε από τον Φουζουλί ποιήματα εγκωμίου ή επίπληξης
Είμαι ένας εραστής και μιλώ μόνο για τον έρωτα

Η αντίληψη του Φουζουλί για τον έρωτα όμως, έχει περισσότερα κοινά με τη Σούφι ιδέα για την αγάπη ως προβολή της ουσίας του Θεού - παρότι ο ίδιος ο Φουζουλί δεν ανήκε ποτέ σε καμία τάξη Σούφι- απ'ό,τι με τη Δυτική ιδέα του ρομαντικού έρωτα. Αυτό διαφαίνεται από τους παρακάτω στίχους από άλλο ποίημα:

عاشق ايمش هر ن وار ﻋﺎﻝﻢ
ﻋلم بر قيل و قال ايمش آنجق
‘Aşk imiş her ne var ‘âlem
‘İlm bir kîl ü kâl imiş ancak[7]
Ό,τι υπάρχει στον κόσμο είναι αγάπη
Και η γνώση δεν είναι τίποτα παρά κουτσομπολιό

Επιλεγμένη εργογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Dîvân («Ποιητική συλλογή»)
  • Beng ü Bâde (بنگ و باده, «Χασίς και κρασί»)
  • Hadîkat üs-Süedâ (حديقت السعداء, «Κήπος απολαύσεων»)
  • Dâstân-ı Leylî vü Mecnûn (داستان ليلى و مجنون, «Το έπος της Λαϋλά και του Μαγνούν»)
  • Risâle-i Muammeyât (رسال ﻤﻌﻤيات, «Πραγματεία περί γρίφων»)
  • Şikâyetnâme (شکايت نامه, «Παράπονο»)
  • Dîvân («Ποιητική συλλογή»)
  • Anîs ol-qalb (انیس القلب, «Φίλος της καρδιάς»)
  • Haft Jâm (هفت جام, «Επτά Κύπελλα»)
  • Rend va Zâhed (رند و زاهد, «Ηδονιστής και ασκητής»)
  • Resâle-e Muammeyât (رسال ﻤﻌﻤيات, «Πραγματεία περί γρίφων»)
  • Sehhat o Ma'ruz (صحت و معروض, «Υγεία και ασθένεια»)
  • Dîvân ("Ποιητική συλλογή")
  • Matla' ul-İ'tiqâd (مطلع الاﻋﺘﻘﺎد, «Η Γέννηση της Πίστης»)


Κύριες

  • Fuzulî. Fuzulî Divanı: Gazel, Musammat, Mukatta' ve Ruba'î kısmı. Ed. Ali Nihad Tarlan. İstanbul: Üçler Basımevi, 1950.
  • Fuzulî. Leylâ ve Mecnun. Ed. Muhammet Nur Doğan. ISBN 975-08-0198-9.

Δευτερεύουσες

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]