ματαιόδοξος

Greek

Adjective

ματαιόδοξος • (mataiódoxos) m (feminine ματαιόδοξη, neuter ματαιόδοξο)

1. vain, conceited, vainglorious

Declension

Declension of ματαιόδοξος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ματαιόδοξος •	ματαιόδοξη •	ματαιόδοξο •	ματαιόδοξοι •	ματαιόδοξες •	ματαιόδοξα •
genitive	ματαιόδοξου •	ματαιόδοξης •	ματαιόδοξου •	ματαιόδοξων •	ματαιόδοξων •	ματαιόδοξων •
accusative	ματαιόδοξο •	ματαιόδοξη •	ματαιόδοξο •	ματαιόδοξους •	ματαιόδοξες •	ματαιόδοξα •
vocative	ματαιόδοξε •	ματαιόδοξη •	ματαιόδοξο •	ματαιόδοξοι •	ματαιόδοξες •	ματαιόδοξα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ματαιόδοξος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ματαιόδοξος, etc.)

Derived terms

• ματαιοδοξία (mataiodoxía, “vanity, conceit, vainglory”)