μετάλλιο
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Italian medaglia f (“medal”), treated as a neuter noun by folk-etymological association with Ancient Greek μέταλλον (métallon).[1] Attested since 1871 in Katharevousa as μετάλλιον (metállion).[2]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]μετάλλιο • (metállio) n (feminine μετάλλια)
Declension
[edit]Declension of μετάλλιο
Derived terms
[edit]- μεταλλιούχος (metallioúchos, adjective)
- αργυρό μετάλλιο n (argyró metállio, “silver medal”)
- χάλκινο μετάλλιο n (chálkino metállio, “bronze medal”)
- χρυσό μετάλλιο n (chrysó metállio, “gold medal”)
References
[edit]- ^ μετάλλιο, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
- ^ μετάλλιον p.644, vol.2 - Koumanoudis, Stefanos Αth. (1900) Συναγωγὴ νέων λέξεων ὑπὸ τῶν λογίων πλασθεισῶν ἀπὸ τῆς Ἀλώσεως μέχρι τῶν καθ’ ἡμᾶς χρόνων. Sunagōgḕ néōn léxeōn hupò tôn logíōn plastheisôn apò tês Alṓseōs mékhri tôn kath’ hēmâs khrónōn. [A collection of new words created by scholars from the fall of Constantinople until our times.] (In Katharevousa, Greek) Vols:1‑2. Athens: P. Dh. Sakellariou. @anemi, abbreviations (V).
Further reading
[edit]- μετάλλιο on the Greek Wikipedia.Wikipedia el