Saltu al enhavo

Abatejo de Prüm

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Abatejo de Prüm
Blazono
abatejo [+]
Koordinatoj50° 12′ 23″ N, 6° 25′ 33″ O (mapo)50.2063888888896.4258333333333Koordinatoj: 50° 12′ 23″ N, 6° 25′ 33″ O (mapo)

Estiĝo721

Abatejo de Prüm (Germanio)
Abatejo de Prüm (Germanio)
DEC

Map
Abatejo de Prüm

Vikimedia Komunejo:  Abtei Prüm [+]
En TTT: Oficiala retejo [+]
vdr
Blazono de la princabatejo Prüm
Abatejo kun la baziliko Sankta Salvator

La abatejo Prüm, pli poste princabatejo Prüm, en la Ejfela urbeto Prüm estis fondata en 721 de Bertrada la plej aĝa, la praavino de Karolo la Granda. Ties gepratroj, Pipino la pli juna kaj ties edzino Bertrada la pli juna loĝigis benediktanoj tie. La monaĥejo fariĝis la ĉefa monaĥejo de la karolidoj. La abatejo ĉiam estis ligata al la familio de la karolidoj. Post la abdiko kiel imperiestro Lotaro la 1-a travivis la lastajn tagojn de sia vivo en Prüm kaj estis entombigita en la baziliko Sankta Salvator.

Valoraj relikvoj de la kristana okcidento konserviĝis en la abatejo: la sandaloj de Jesuo.

Bertrada de Prum (n. ĉirkaŭ 670; m. post 721), nomita ankaŭ BertaBertrea, estas konata kiel la patrino de Heriberto de Laon, kun kiu ŝi estis kunfondantino kaj bonfarantino de la Abatejo de Prüm. Ili fondis la abatejon en 721.

Abatoj de Prüm

[redakti | redakti fonton]

Literaturo

[redakti | redakti fonton]
  • Gerd Althoff: Die Beziehungen zwischen Fulda und Prüm im 11. Jahrhundert. In: Karl Schmid (Hrsg.): Die Klostergemeinschaft von Fulda im früheren Mittelalter 2, 2: Untersuchungen. Fink, München 1978, ISBN 3-7705-1684-2, (Münstersche Mittelalter-Schriften 8), (Societas et fraternitas), S. 888–930.
  • Wolfgang Haubrichs: Die Kultur der Abtei Prüm zur Karolingerzeit. Studien zur Heimat des althochdeutschen Georgsliedes. Röhrscheid, Bonn 1979, ISBN 3-7928-0401-8, (Rheinisches Archiv 105), (Zugleich: Universität des Saarlandes, Habil.-Schrift, 1975).
  • Martina Knichel: Geschichte des Fernbesitzes der Abtei Prüm in den heutigen Niederlanden, in der Picardie, in Revin, Fumay und Fépin sowie in Awans und Loncin. Verlag der Gesellschaft für Mittelrheinische Kirchengeschichte u. a., Mainz u. a. 1987, (Quellen und Abhandlungen zur mittelrheinischen Kirchengeschichte Bd. 56, ISSN 0480-7480), (Zugleich: Bonn, Univ., Diss., 1985).

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]