B-maĵoro

B-maĵoro estas tonalo de la modalo maĵoro, baziĝanta sur la toniko b. La tonalon B-maĵoro oni indikas en la notacio per kvin diesoj (f♯, c♯, g♯, d♯, a♯). Ankaŭ la respektivan gamon kaj la bazan akordon de ĉi tiu tonalo (la toniko b-d♯-f♯), oni nomas B-maĵoro.

B-maĵoro estas ofte sentata kiel hela kaj brila.

Verkoj

• Franz Schubert: pianosonato n-o 9 D575
• Frédéric Chopin:
  • mazurkoj: op. 41.3, op. 56.1, op. 63.1
  • nokturnoj: n-o 3 op. 9.3, n-o 9 op. 32.1
  • Prélude op. 28.11
• Johannes Brahms: pianotrio n-o 1 op. 8
• Gabriel Fauré: nokturno n-o 2 op. 33.2
• Dmitrij Ŝostakoviĉ: 2-a simfonio op. 14 („al la oktobro“)
• Charles-Marie Widor: orgensimfonio n-o 8 op. 42.2

Vidu ankaŭ

• C♭-maĵoro, G♭-maĵoro, D♭-maĵoro, A♭-maĵoro, E♭-maĵoro, B♭-maĵoro, F-maĵoro, C-maĵoro, G-maĵoro, D-maĵoro, A-maĵoro, E-maĵoro, B-maĵoro, F♯-maĵoro, C♯-maĵoro
• a♭-minoro, e♭-minoro, b♭-minoro, f-minoro, c-minoro, g-minoro, d-minoro, a-minoro, e-minoro, b-minoro, f♯-minoro, c♯-minoro, g♯-minoro, d♯-minoro, a♯-minoro
• Notoj B♭, B kaj H