Saltu al enhavo

Jean Lorrain

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Jean Lorrain
Persona informo
Naskonomo Paul-Alexandre-Martin Duval
Aliaj nomoj Raitif de la Bretonne • Daniel de Kerlor
Naskiĝo 9-an de aŭgusto 1855 (1855-08-09)
en Fécamp
Morto 30-an de junio 1906 (1906-06-30) (50-jaraĝa)
en Parizo
Mortokialo Peritoneito Redakti la valoron en Wikidata
Lingvoj franca
Ŝtataneco Francio Redakti la valoron en Wikidata
Subskribo Jean Lorrain
Okupo
Okupo poeto
dramaturgo
libretisto
verkisto
ĵurnalisto Redakti la valoron en Wikidata
v • d • r

Jean LORRAIN (9a de Aŭgusto 1855 en Fécamp, Seine-Maritime – 30a de Junio 1906), denaske Paul Alexandre Martin Duval, estis franca poeto kaj romanisto de la skolo de Simbolismo.

Lorrain estis elstara disĉiplo de la tendenco de dandismo kaj pasigis multon de sia tempo inter la modaj artistaj etosoj en Francio, precize en la kafejoj kaj trinkejoj de Montmartre.[1]

Li kontribuis al la satira ĉiusemajnaĵo Le Courrier français, kaj verkis nombrajn kolektojn de verso, kiel La forêt bleue (1883) kaj L'ombre ardente, (1897). Li estas memorita ankaŭ pro siaj romanoj kaj noveloj de tendenco de Dekadencismo, kiel Monsieur de Phocas (1901), Monsieur de Bougrelon (1897), kaj Histoires des masques (1900), same kiel por unu el liaj plej bonkvalitaj rakontoj, Sonyeuse, kiun li rilatigis al portretoj ekspoziciitaj de Antonio de La Gándara en 1893. Li verkis ankaŭ la libreton por la opero de Pierre de Bréville nome Éros vainqueur (1910).

Lorrain estis malkaŝe samseksemulo, ofte citante epizodojn de la Antikva Grekio kiel nobela heredaĵo de samseksemo[2] kaj estis populare konata kiel 'La Ambasadoro el Sodomo'.[3]

Marcel Proust malkaŝe neniam akceptis konfesi sian samseksemon, kvankam liaj familio kaj proksimaj amikoj ĉu sciis ĉu suspektis tion. En 1897, li eĉ luktis duelon kontraŭ Jean Lorrain, kiu publike estis pridubinta la naturon de la rilatoj de Proust kun lia amanto[4] Lucien Daudet (ambaŭ duelistoj survivis).[5]

Verkoj

[redakti | redakti fonton]

Poezio

[redakti | redakti fonton]
  • Le Sang des dieux (1882)
  • La Forêt bleue (1882)
  • Modernités (1885)
  • Les Griseries (1887)
  • L'Ombre ardente (1897)[6]

Romanoj

[redakti | redakti fonton]
  • Les Lépillier (1885 et 1908)[7]
  • Très russe (1886)
  • Un démoniaque (1895)
  • Monsieur de Bougrelon (1897)
  • La Dame turque (1898)
  • Monsieur de Phocas (1901)[8]
  • Le Vice errant (1901)[9]
  • La Maison Philibert (1904), adaptita de José de Bérys, Noré Brunel kaj Georges Normandy kaj ludita ĉe la Moulin de la Chanson en Parizo en Februaro 1932.
  • Madame Monpalou (1906)
  • Ellen (1906)
  • Le Tétreau Bosc (1906), Le Livre Moderne Illustré n° 354 (1941)
  • L'Aryenne (1907)[10]
  • Maison pour dames (1908)[11]
  • Hélie, garçon d'hôtel (1908)[12]

Noveloj

[redakti | redakti fonton]
  • Sonyeuse (1891)[13]
  • Buveurs d'âmes (1893)
  • La Princesse sous verre (1896)
  • Un Femme Par Jour (1896)
  • Âmes d'automne (1897)
  • Loreley (1897)
  • Contes pour lire à la chandelle (1897)
  • Ma petite ville (1898)
  • Princesses d'Italie (1898)
  • Histoires de masques (1900)[14]
  • Princesses d'ivoire et d'ivresse (1902)
  • Vingt femmes (1903Francaj poetoj
  • Quelques hommes (1903)
  • La Mandragore (1903)[15]
  • Fards et poisons (1904)[16]
  • Propos d'âmes simples (1904)
  • L'École des vieilles femmes (1905)
  • Le Crime des riches (1906)[17]
  • Narkiss (1909)
  • Les Pelléastres (1910)

Teatro

[redakti | redakti fonton]
  • Viviane, 1-akta (1885)[18]
  • Très russe, 3-akta, kun Oscar Méténier, Paris, Théâtre d'Application (La Bodinière), 3a de majo 1893
  • Yanthis, komedio 1-akta, verse (1894)[19]
  • Prométhée, kun André-Ferdinand Hérold (1900)
  • Neigilde (1902)
  • Clair de lune, 1-akta, kun Fabrice Delphi, Paris, Concert de l'Époque, 17a de decembro 1903
  • Deux heures du matin, quartier Marbeuf, kun Gustave Coquiot (1904)
  • 1904: Sainte-Roulette de Jean Lorrain kaj Gustave Coquiot, Théâtre des Bouffes du Nord
  • Hôtel de l'Ouest, chambre 22, kun Gustave Coquiot (1905)
  • Théâtre: Brocéliandre, Yanthis, La Mandragore, Ennoïa (1906)

Kronikoj kaj veturverkoj

[redakti | redakti fonton]
  • Dans l'oratoire (1888)
  • La Petite Classe (1895)
  • Sensations et souvenirs (1895)[20]
  • Une femme par jour (1896)[21]
  • Poussières de Paris (1896–1902)[22]
  • Madame Baringhel (1899)
  • Heures d'Afrique (1899)[23]
  • Heures de Corse (1905)[24]
  • La Ville empoisonnée (1930)
  • Femmes de 1900 (1932)
  • Voyages, (2009), Les Promeneurs solitaires, prefaco de Sébastien Paré.

Notoj

[redakti | redakti fonton]
  1. ↑ Philippe Jullian, Montmartre, p. 81
  2. ↑ George L. Mosse The Image of Man: The Creation of Modern Masculinity, p. 88
  3. ↑ George E.Haggerty, Encyclopedia of Gay Histories and Cultures, p. 547
  4. ↑ Marcel Proust.
  5. ↑ Hall, Sean Charles (12a de Februaro 2012) Dueling Dandies: How Men Of Style Displayed a Blasé Demeanor In the Face of Death. Arkivita el la originalo je 2019-09-11. Alirita 2022-09-07. Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2019-09-11. Alirita 2022-09-07.
  6. ↑ Lorrain, Jean. (1897) L'Ombre ardente. gallica.bnf.fr.
  7. ↑ Les Lépillier (1885 kaj 1908), reta teksto
  8. ↑ Monsieur de Phocas (1901), reta teksto
  9. ↑ Le Vice errant (1901), reta teksto
  10. ↑ L'Aryenne (1907), reta teksto
  11. ↑ Maison pour dames (1908), reta teksto
  12. ↑ 'Hélie, garçon d'hôtel (1908), reta teksto
  13. ↑ Sonyeuse (1891), reta teksto
  14. ↑ Histoires de masques (1900), reta teksto
  15. ↑ La Mandragore (1903), reta teksto
  16. ↑ Fards et poisons (1904), reta teksto
  17. ↑ Le Crime des riches (1906), reta teksto
  18. ↑ Viviane, 1-akta (1885), reta teksto
  19. ↑ Yanthis, komedio 4-akta, verse (1894), reta teksto
  20. ↑ Sensations et souvenirs (1895), reta teksto
  21. ↑ Une femme par jour (1896), reta teksto
  22. ↑ 'Poussières de Paris (1896–1902), reta teksto
  23. ↑ 'Heures d'Afrique (1899), reta teksto
  24. ↑ Heures de Corse (1905), reta teksto
Bibliotekoj
Elŝutita el "https://eo.wikipedia.org/w/index.php?title=Jean_Lorrain&oldid=8400709"