Rakovice (distrikto Piešťany)
|
Por aliaj signifoj, bv. rigardi la apartigilan paĝon: Rakovice |
| Rakovice | |
| hungare: Rákfalu, germane: Rakowitz | |
| municipo | |
|
|
|
| Oficiala nomo: Rakovice | |
| Lando |  Slovakio
|
|---|---|
| Regiono | Regiono Trnava |
| Distrikto | Distrikto Piešťany |
| Historia regiono | Supra Hungarujo |
| Parto de | Považie |
| Rivero | Horný Dudváh |
| Situo | Rakovice |
| - alteco | 160 m s. m. |
| - koordinatoj | 48° 33′ 35″ N 17° 44′ 10″ O / 48.55972 °N, 17.73611 °O (mapo) |
| Areo | 6,950 km² (695 ha) |
| Loĝantaro | 509 (31.12.2004) |
| Denseco | 73,24 loĝ./km² |
| Unua skribmencio | 1262 |
| Horzono | MET (UTC+1) |
| - somera tempo | MET (UTC+2) |
| Poŝtkodo | 922 08 |
| Telefona antaŭkodo | +421-33 |
| Aŭtokodoj | PN |
| NUTS | 507482 |
  Situo enkadre de Slovakio
| |
 Situo enkadre de Regiono Trnava
| |
 Vikimedia Komunejo: Rakovice, Piešťany District
| |
| Retpaĝo: www.rakovice.sk | |
 Portalo pri Slovakio
| |
Rakovice, hungare Rákfalu estas vilaĝo en Slovakio, en Regiono Trnava, en Distrikto Piešťany.
Situo
[redakti | redakti fonton]Rakovice situas laŭ traira flankovojo (aŭtoŝoseo estas proksime). Piešťany troviĝas je 9 km.
Historio
[redakti | redakti fonton]La unua mencio okazis pri la vilaĝo en 1262 en latina formo "Villa Rakovych". En 1787 vivis tie 337 vilaĝanoj en 57 domoj, en 1828 366 loĝantoj en 53 domoj. Ĝis 1899 la oficiala hungara loknomo estis Rakovicz, poste pro la hungariga politiko la vilaĝo prenis hungaran nomon. En 1910 laŭ la popolnombrado vivis en Rákfalu 572 homoj, (plejparte slovakoj). Ĝis Traktato de Trianon la komunumo apartenis al Hungara reĝlando, al Nyitra (reĝa departemento), al distrikto de Pöstyén, poste (kiel Rakovice) al Ĉeĥoslovaka respubliko, dum la 2-a mondmilito kaj ekde 1993 al Slovakio. En 2001 vivis en Rakovice 482 homoj, (473 slovakoj).
Vidindaĵoj
[redakti | redakti fonton]- renesanca kastelo kun parko de 1675, en 1822 plene trakonstruiĝis, en 1858 klasikismiĝis, en 1954 pro incendio renoviĝis
- sonorilostablo el la 18-a jarcento
- skulptaĵo pri Sankta Floriano de 1765
- skulptaĵo pri Johano Nepomuka el la 19-a jarcento
- skulptaĵoj pri Kirilo kaj Metodo de 1924