Saltu al enhavo

Reĝlando Kastilio

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Reĝlando Kastilio
1230 – 1715

historia lando • suverena ŝtato • kronlando
Geografio
La Reĝlando de Kastilio fine de la 15a jarcento
La Reĝlando de Kastilio fine de la 15a jarcento
Ĉefurbo:
Loĝantaro
mezepoka hispana lingvo • latina lingvo
Ŝtat-strukturo
Hispania realo • Maravedo
Antaŭaj ŝtatoj:
Postsekvaj ŝtatoj:
Elstaraj historiaj eventoj
Diplomatiaj rilatoj
vdr

La Reĝlando Kastilio (hispane Corona de Castilla) estis historia reĝlando de Hispanio. Kutime oni konsideras ties komencon en la lasta kaj definitiva unuigo de la respektivaj reĝlandoj de Leono kaj Kastilio en la jaro 1230, aŭ dum la unuigo de la respektivaj parlamentoj aŭ kortegoj, post kelkaj jardekoj. En tiu jaro de 1230, Ferdinando la 3-a la Sanktulo, reĝo de Kastilio ekde 1217 (inklude la regnon de Toledo), aneksiigis la Reĝlandon de Leono (en kiu oni inkludis Galegion), regno de lia patro Alfonso la 9-a, post la nuligo de la testamento kiu heredigis liajn ŝtatojn al la infantinoj Sancha kaj Dulce.[1].

Reĝoj de Kastilio

[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Titoloj de la eŭropaj reĝoj. Arkivita el la originalo je 2003-11-07. Alirita 2003-11-07.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]