Palinologia

Palinologia botanikaren diziplina bat da non polena eta esporak lantzen dute.Zientzia honen helburua da polenaren morfologiaren estruktura osatzea. Baita balore taxonomikoa du eta honen bidez, taxoiak bereiztea uzten du (familia, generoak eta espezieak). Ikasketa paleontologikoan lortzen du zientzak honek bere itzulkortasun gorenena, batez ere polena usteltze erresistenzia handia duelako exinaren ezaugarri kimikoengatik. Ikerketa eremu hau "Palinologia" deitzen da.

Paleopalinologiaren oinarria da polena eta esporak (baita palinoformo deitzen dira) harritzeko duten gaitasunetan. Palinoformoak haizeak mugitzen ditu, beste animalia batzuk eta beste leku batzuetan uzten dituzte. Fosil hauei esker, jakin daiteke nolakoa zen antzinako landaretza, hau jakiteko fosil horien exina ateratzen da eta aztertzen da.

Paleonapalinologia oso garrantzitsua da batez ere arlo biologikoan, arlo honi esker jakin daiteke nola eboluzionatu duen landaretza, nola desagertu diren hainbat landare espezie eta hainbat arlo biogregrafia historikoa landareekin zerikusirik dutenak (geobotanika eta fitografia). Baita beste arlo batzuen bidez (arkeozoologia, paleoantropologia eta paleobotanika) hainbat giro fosilen berreraikuntza egitea uzten du.

Paleopalinologian, paleoklimatologia erabiltzen da. Erabiltze honek gertatzen da hainbat landare espezie batzuk giroa modu egoki batean zaintzen dutelako. Praktika hau hurrengo pausoak jarraitzen ditu: gaur egungo landare espezie bat giro hots eta heze batean baldin badago eta espezie horren materialak aurkitzen baldin badira, esan daiteke antzinean giro hori hezea eta hotza zela. Errealitatean ez da hain erraza esatea nolakoak ziren antzinako giroak.

Polen fosil ohikoenak turberak edo hezeguneak dira. Polena ondo kontzerbatzeko anoxiaren izaera modu konstantean egon behar dira, hau da, polena leku jakinetan kontzerbatzen da modu egokian, batez ere higadura txikiko tokietan eta oxigenazio baxuko lekuetan. Horregatik, turberak leku egokiak dira kontzerbaziorako. Turberetan hainbat ikerketa egiten dira ikusteko ea ze nolako aldaketak egin diren inguruan.

Paleopalinologia balio handia du beste hainbat arloetan adibidez, arkeologian.

Erreferentziak

Bignot, G. (1988[1982]): Los microfósiles. Editorial Paraninfo, S.A. 284 págs. Madrid ISBN 84-283-1595-7
Moore, P.D.; Webb, J.A. y Collinson, M.E. (1991): Pollen Analysis Blackwell Scientific Publications. 216 págs. Oxford (2ª Edición) ISBN 0-632-02176-4
Traverse, A. (1988): Paleopalynology. Unwin Hyman Ltd. 600 págs. Boston ISBN 0-04-561001-0

Kanpo estekak

{en} Elkarte Palinologikoen Nazioarteko Federazioa

Datuak: Q212919
Multimedia: Palynology / Q212919