Bredako errendizioa
Bredako errendizioa | |
---|---|
Jatorria | |
Sortzailea(k) | Diego Velázquez |
Sorrera-urtea | 1635 |
Izenburua | La rendición de Breda eta The Surrender of Breda |
Mugimendua | Barrokoa |
Jatorrizko herrialdea | Espainia |
Ezaugarriak | |
Materiala(k) | olio-pintura eta Margo-oihala |
Dimentsioak | 307 () × 367 () cm |
Genero artistikoa | margolaritza historikoa |
Telesaila | Battle Series (en) |
Egile-eskubideak | jabetza publiko |
Deskribapena | |
Iconclass | 45C14(LANCE) |
Kokapena | |
Lekua | Pradoko Museoa Madrilgo Errege Jauregia (1814) |
Bilduma | Pradoko Museoa |
Inbentarioa | P001172 |
Jabea | Fernando VII.a Espainiakoa |
Bredako errendizioa (gaztelaniaz La rendición de Breda edo Las lanzas), Diego Velázquezek 1634-1635ean egindako margolana da.
Beste hamabi koadrorekin batera enkargatu zen hau, erresumaren balentriak guduetan isla zitzaten. Egun, serie hori (Eugenio Cajésen margolan bat izan ezik, hura hondatu baitzen) El Prado museoan dago, nahiz eta elkarren ondoan ez dauden.
Margolan honetan ez dago odol edo arrandiaren islarik. Protagonistak, eszenaren erdian, hizketan ari dira, adiskideak balira bezala, eta ez arerioak. Izan ere, Spinola jeneralak ez dio aurkariari belauniko jartzen uzten. Alde horretatik, heroi militarra tradizioaz bestela irudikatu du Velázquezek. Errealismoz agertzen dira pertsonaiak, bai Spinola bera, Velázquezek bertatik bertara ezagutzen baitzuen, bai gainerako soldaduak, erretratuen antzera agertzen baitira haien aurpegiak.