Paliera

Paliera
	पालि — Pāḷi
Datu orokorrak
Lurralde eremua	Myanmar, Bangladesh, India, Laos, Kanbodia, Nepal, Sri Lanka, Thailandia
Hiztunak	Galdua, erabilera liturgikoa
Hizkuntza sailkapena
	giza hizkuntza; indoeuropar hizkuntzak; Indo-irandar hizkuntzak; Indoariar hizkuntzak; Middle-Modern Indo-Aryan (en) ; Middle Indo-Aryan (en) ; Prakrito
Kasu gramatikalak	nominatiboa, genitiboa, datiboa, akusatiboa, bokatiboa, ablatiboa, lokatiboa eta instrumentala
Alfabetoa	Brahmi (en) eta latindar alfabetoa
Hizkuntza kodeak
ISO 639-1	pi
ISO 639-2	pli
ISO 639-3	pli
Ethnologue	pli
Glottolog	pali1273
Wikipedia	pi
Linguasphere	59-AAF-pb
IETF	pi

Paliera^[1] (Pāḷi) antzinako indoariar hizkuntza da, jatorria Indiako iparraldean duena, eta budismoaren Theravada («zaharren bidea») errituan erabili ohi zena. Sanskritoarekin eta antzinako beste indoariar hizkuntzekin badu lotura, baina ezin da esan haien ondorengoa denik. Budak bere irakaspenak jakinarazteko sanskritoa erabili nahi izan ez zuenez gero, budismoak paliera ezagutarazi zuen. Horrela, K.a. III. mendean Indiatik Sri Lankara ahoz zabaldu ziren budismoaren erlijio-irakaspenak palieraz idatzi ziren K.a. I. mendean. Ondorengo mendeetan, Tripitaka budismoaren testu-bildumen bidez (sanskritoz, Tripiṭaka), Birmania, Thailandia, Kanbodia, Laos eta Vietnameraino zabaldu zen paliera. Indiako leku gehienetan XIV. mendean galdu zen, eta zenbait tokitan XVIII. mendea arte iraun zuen.

Erreferentziak

Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.

↑ 47. araua - Hizkuntza hilak eta klasikoak. Euskaltzaindia (Noiz kontsultatua: 2012-11-03).

Kanpo estekak

Datuak: Q36727
Multimedia: Pali language / Q36727

[1] 47. araua - Hizkuntza hilak eta klasikoak. Euskaltzaindia (Noiz kontsultatua: 2012-11-03).

[1]