Edukira joan

Pulitzer Saria Antzerkian

Wikipedia, Entziklopedia askea
Pulitzer Sariaren urrezko dominaren aurrealdea eta atzealdea.

Pulitzer Saria Antzerkian urtero Letren, Antzerkien eta Musikengatik ematen diren zazpi AEBko Pulitzer Sarietako bat da. Jatorrizko Pulitzerren artean dago, izan ere, programa 1917an inauguratu zen zazpi sari izendatuta, baina urte horretan lau soikik banatu ziren. (Ez zen Antzerkian eman, eta 1918an inauguratu zen, zentzu batean.)[1] Aurreko urte naturalean AEBetan antzeztutako lanen artean, bat aitortzen du.[2]

2007. urtera arte, Antzerki Sarirako hautagaitza martxoaren 1etik hurrengo urteko martxoaren 2ra bitartekoa izaten zen, Broadwayko "denboraldia" islatuz, nahiz eta beste Pulitzer sari gehienak urte naturala kontutan hartu.

Epaimahaia akademiko batek eta lau kritikarik osatzen dute, eta New Yorken eta eskualdeko antzokietara joaten dira lanak ikustera. Pulitzer zuzendaritza batzordeak epaimahaiaren aukera alboratu dezake; horrela, 1986an zuzendaritzak epaimahaiak aukeratuako Gerra ZIBILAK antzezlanaren aurka egin zuenez, ez zen saririk eman.[3]

1955ean Joseph Pulitzer Jr.ek sarietako epaimahaia presionatu eginzuen Katua zinkezko teilatu beroaren gainean (Cat on a Hot Tin Roof) antzezlanari saria emateko, epaimahaiak bost hautagai izendatuen artean ahulena zela uste baitzuen ("afizionatuki eraikia ... ikuspuntu estilistikoetatik handinahi gogaikarria"), Clifford Odets-en Loratzen ari den muxikondoa (The Flowering Peach) lehenengo aukeran zutela, edo Hazi txarra (The Bad Seed), bigarren aukeran.[4]

Bestlde, 1963ko Antzerki Sarirako Edward Albeeren Nor da Virginia Woolfen beldur? (Who's Bread of Virginia Woolf?) hautatu zuen batzordeak. Hala ere, batzordearen hautaketa sariaren aholku-batzordeak, hots Columbia Unibertsitateko patronatuak, ezeztatu egin zuen, antzezlanak ordura arte eztabaidagarriak ziren hizkeren eta sexu gaien erabileragatik. Albee saritua izan balitz, Pulitzer Saria Antzerkian laugarrenez irabaziko zuen, Eugene O'Neill-ekin parekatuz.

Saridunak eta antzezlanak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2013. arteko lehen 98 urteetan, Pulitzer Saria Antzerkian 82 aldiz eman zuten,beraz 15 urtetan ez zen eman, eta inoiz ez zen zatitu.

Urtebetean saria pertsona gehien jaso zuten bost izan ziren, 1976an Koruko lerro bat (A Chorus Line) musikalarekin ondorengo hauek partekatu zutenean: Michael Bennett, James Kirkwood, Jr., Nicholas Dante, Marvin Hamlisch eta Edward Kleban-ek.

Eugene O'Neill-en Beyond the Horizon antzezlanaren posterra, San Francisco-ko Alcazar Theatre-neko ekoizpenean.

Honakoak izan dira Sariaren irabazleak:

  • 1918 Jesse Lynch Williams (Why Marry?)
  • 1919 ez zen saririk eman
  • 1920 Eugene O'Neill (Beyond the Horizon)
  • 1921 Zona Gale (Miss Lulu Bett)
  • 1922 Eugene O'Neill (Anna Christie)
  • 1923 Owen Davis (Icebound)
  • 1924 Hatcher Hughes (Hell-Bent Fer Heaven)
  • 1925 Sidney Howard (They Knew What They Wanted)
  • 1926 George Kelly (Craig's Wife)
  • 1927 Paul Green (In Abraham's Bosom)
  • 1928 Eugene O'Neill (Strange Interlude)
  • 1929 Elmer L. Rice (Street Scene)
  • 1930 Marc Connelly (The Green Pastures)
  • 1931 Susan Glaspell (Alison's House)
  • 1932 George S. Kaufman, Morrie Ryskind e Ira Gershwin (Of Thee I Sing)
  • 1933 Maxwell Anderson (Both Your Houses)
  • 1934 Sidney Kingsley (Men in White)
  • 1935 Zцe Akins (The Old Maid)
  • 1936 Robert E. Sherwood (Idiot's Delight)
  • 1937 Moss Hart y George S. Kaufman (You Can't Take It With You)
  • 1938 Thornton Wilder (Our Town)
  • 1939 Robert E. Sherwood (Abe Lincoln in Illinois)
  • 1940 William Saroyan ( The Time of Your Life)
  • 1941 Robert E. Sherwood (There Shall Be No Night)
  • 1942 ez zen saririk eman
  • 1943 Thornton Wilder (The Skin of Our Teeth[)
  • 1944 ez zen saririk eman
  • 1945 Mary Chase (Harvey)
  • 1946 Russel Crouse eta Howard Lindsay (State of the Union)
  • 1947 ez zen saririk eman
  • 1948 Tennessee Williams (Streetcar Named Desire)
  • 1949 Arthur Miller (Death of a Salesman)
  • 1950 Richard Rodgers, Oscar Hammerstein II eta Joshua Logan (South Pacific)
  • 1951 ez zen saririk eman
  • 1952 Joseph Kramm (The Shrike)
  • 1953 William Inge (Picnic)
  • 1954 John Patrick (The Teahouse of the August Moon)
  • 1955 Tennessee Williams (Cat on a Hot Tin Roof)
  • 1956 Frances Goodrich eta Albert Hackett (The Diary of Anne Frank)
  • 1957 Eugene O'Neill (Long Day's Journey into Night)
  • 1958 Ketti Frings (Look Homeward, Angel)
  • 1959 Archibald MacLeish (J.B.)
  • 1960 George Abbott, Jerome Weidman, Jerry Bock eta Sheldon Harnick (Fiorello!)
  • 1961 Tad Mosel (All the Way Home)
  • 1962 Frank Loesser eta Abe Burrows (How to Succeed in Business Without...)
  • 1963 ez zen saririk eman[5]
  • 1964 ez zen saririk eman
  • 1965 Frank D. Gilroy (The Subject Was Roses)
  • 1966 ez zen saririk eman
  • 1967 Edward Albee (A Delicate Balance)
  • 1968 ez zen saririk eman
  • 1969 Howard Sackler (The Great White Hope)
  • 1970 Charles Gordone (No Place to Be Somebody)
  • 1971 Paul Zindel (The Effect of Gamma Rays on Man-in-the-Moon Marigolds)
  • 1972 ez zen saririk eman
  • 1973 Jason Miller (That Championship Season)
  • 1974 ez zen saririk eman
  • 1975 Edward Albee (Seascape)
  • 1976 Michael Bennett (A Chorus Line)
  • 1977 Michael Cristofer (The Shadow Box)
  • 1978 Donald L. Coburn (The Gin Game)
  • 1979 Sam Shepard (Buried Child)
  • 1980 Lanford Wilson (Talley's Folly)
  • 1981 Beth Henley (Crimes of the Heart)
  • 1982 Charles Fuller (A Soldier's Play)
  • 1983 Marsha Norman (Night, Mother)
  • 1984 David Mamet (Glengarry Glen Ross)
  • 1985 George Sondheim, Stephen Sondheim eta James Lapine (Sunday in the Park)
  • 1986 ez zen saririk eman
  • 1987 August Wilson (Fences)
  • 1988 Alfred Uhry (Driving Miss Daisy)
  • 1989 Wendy Wasserstein (The Heidi Chronicles)
  • 1990 August Wilson (The Piano Lesson)
  • 1991 Neil Simon (Lost in Yonkers)
  • 1992 Robert Schenkkan (The Kentucky Cycle)
  • 1993 Tony Kushner (Angels in America: Millennium Approaches)
  • 1994 Edward Albee (Three Tall Women)
  • 1995 Horton Foote (The Young Man from Atlanta)
  • 1996 Jonathan Larson (Rent)
  • 1997 ez zen saririk eman
  • 1998 Paula Vogel (How I Learned to Drive)
  • 1999 Margaret Edson (Wit)
  • 2000 Donald Margulies (Dinner with Friends)
  • 2001 David Auburn (Proof)
  • 2002 Suzan-Lori Parks (Topdog/Underdog)
  • 2003 Nilo Cruz (Anna in the Tropics)
  • 2004 Doug Wright (I Am My Own Wife)
  • 2005 John Patrick Shanley (Doubt, a parable)
  • 2006 ez zen saririk eman
  • 2007 David Lindsay-Abaire (Rabbit Hole)
  • 2008 Tracy Letts (August: Osage County)
  • 2009 Lynn Nottage (Ruined)
  • 2010 Brian Yorkey y Tom Kitt (Next to Normal)
  • 2011 Bruce Norris (Clybourne Park)
  • 2012 Quiara Alegría Hudes ( Water By the Spoonful)
  • 2013 Ayad Akhtar (Disgraced)
  • 2014 Annie Baker (The Flick)
  • 2015 Stephen Adly Guirgis (Between Riverside and Crazy)
  • 2016 Lin-Manuel Miranda (Hamilton)
  • 2017 Lynn Nottage (Sweat)
  • 2018 Martyna Majok (Cost of Living)
  • 2019 Jackie Sibblies Drury (Fairview)
  • 2020 Michael R. Jackson (A Strange Loop)
  • 2021 Katori Hall (The Hot Wing King)
  • 2022 James Ijames (Fat Ham)
  • 2023 Sanaz Toossi (English)
  • 2024 Eboni Booth (Primary Trust)
Gerald Schoenfeld Antzokia, 236 West 45th Street, Manhattan, New York hirian, A Chorus Line musikalaren berreskurapena erakusten duela.

Hamar musikalek irabazi dute Pulitzer Saria Antzerkian, gutxi gorabehera hamarkada bakoitzeko batek 1930eko hamarkadatik 2020ra arte. Hauek dira: George eta Ira Gershwin-en Of Thee I Sing (1932), Rodgers and Hammersteinen South Pacific (1950), Bock & Harnick-en Fiorello! (1960), Frank Loesserren How to Success in Business Without Really Trying (1962), Marvin Hamlisch, Edward Kleban, James Kirkwood, Jr. eta Nicholas Dante-ren A Chorus Line (1976), Stephen Sondheim-en eta James Lapine-ren Sunday in the Park with George (1985), Jonathan Larsonen Rent (1996), Brian Yorkey eta Tom Kitt-en Next to Normal (2010), Lin-Manuel Mirandaren Hamilton (2016) eta Tom Kitt-en A Strange Loop (2020).[6]

Sunday in the Park with George eta Next to Normal dira Pulitzer saria irabazitako Tony saria irabazi ez zuten musikal bakarrak. Hala ere, azken honek jatorrizko partitura onenaren eta orkestrazio onenaren Tonyak irabazi zituen.

Saria antzerkigilearentzat izan arren, antzezlanaren ekoizpena ere kontuan hartzen da. Musika bati saria ematen zaion kasuan, konpositorea, letrista eta liburu idazlea izaten dira hartzaileak. Salbuespena izan zen lehen Pulitzera jasotako musikalarena, 1932an Of Thee I Sing-k irabazi zuenean, George S. Kaufman eta Morrie Ryskind liburu egileak eta Ira Gershwin letra egilea izan ziren irabazle, eta George Gershwin konpositorearen ekarpena ez zuen batzordeak saritu. Emandako arrazoia izan zen Pulitzer Saria Antzerkian dramaturgiarako zela, eta ez musikarako. Hala ere, 1950ean Pulitzer batzordeak Richard Rodgers konpositoreari eman zion saria South Pacific musikalak irabazi zuenean, musika antzerki esperientziaren zati integral eta garrantzitsu bezala aitortuz.

1983. urtetik aurrera, hiru finalisten nortasuna lehen aldiz ezagutzera eman zenetik, bost musikal izan dira Pulitzer Saria Antzerkian finalistak: Lee Breuer eta Bob Telson-en The Gospel at Colonus (1985); Lin-Manuel Miranda eta Quiara Alegría Hudes-en In the Heights (2009); Jeanine Tesori eta Lisa Kronen Fun Home (2014); Taylor Mac-en A 24-Decade History of Popular Music (2017); eta David Henry Hwang eta Jeanine Tesoriren Soft Power (2020).

Zerrendatutako data guztiak Sarien urtekoak dira. Orokorrean, aipatutako musikala New Yorken estreinatu behar zen aurreko urte naturalean, edo aurreko Broadwayko denboraldian.

Edward Albee, XX. mendeko antzerkigilerik ezagunenetakoa, eta hiru Pulitzer Sarien irabazle.

Sari bat baino gehiago eta izendapenak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1982. urte arte, soilik antzezlan eta egile irabazlearen izenak argitaratzen zituzten. Hortik gaurdaino, horiez gain beste bi finalistenak ere publiko egiten dira.[4]

Honako anterkigileak bi Pulitzer Sari edo gehiago jaso zituzten:

Irabazi Antzerkigilea Izendapenak
4 Eugene O'Neill 4
3 Edward Albee 5
Robert E. Sherwood 3
2 August Wilson 6
George S. Kaufman, Lynn Nottage, Thornton Wilder, Tennessee Williams 2

Bestalde, honako antzerkigileak bi izendapen edo gehiago jaso zituzten:

Izendapenak Antzerkigilea
6 August Wilson
5 Edward Albee
4 Eugene O'Neill
3 Quiara Alegría Hudes, David Henry Hwang, Tracy Letts, Donald Margulies, Suzan-Lori Parks, Robert E. Sherwood, Sam Shepard
2 Jon Robin Baitz, Gina Gionfriddo, John Guare, A.R. Gurney, Richard Greenberg, Tina Howe, Branden Jacobs-Jenkins, Stephen Karam, George S. Kaufman, David Mamet, Lin-Manuel Miranda, Lynn Nottage, Neil Simon, Jeanine Tesori, Sarah Ruhl, Alfred Uhry, Thornton Wilder, Tennessee Williams
Elizabeth Taylor eta Paul Newman Cat on a Hot Tin Roof antzezlanean.

Lynn Nottage da saria birritan irabazi duen emakumezko antzerkigile bakarra. Bera eta August Wilson dira balentria hori burutu duten antzerkigile beltz bakarrak.

Jon Robin Baitz, Gina Gionfriddo, John Guare, A.R. Gurney, Richard Greenberg, Tina Howe, Branden Jacobs-Jenkins, Stephen Karam eta Sarah Ruhl, bi aldiz finalista izendatu dituzte, irabaztera ailegatu gabe. David Henry Hwang da inoiz irabazi gabe hiru aldiz finalista izendatu duten pertsona bakarra. Bestalde, Lin-Manuel Miranda eta Jeanine Tesori dira finalista bi aldiz izendatu dituzten bakarrak, musikala idatzi eta konposatzeagatik, eta 2016an Mirandak irabazi egin zuen.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. (Ingelesez) "1917 Winners". The Pulitzer Prizes. https://www.pulitzer.org/prize-winners-by-year/1917.
  2. (Ingelesez) "Drama". The Pulitzer Prizes (pulitzer.org).
  3. (Ingelesez) Pulitzer Prize. Broadway Scene.
  4. a b (Ingelesez) Fischer, Fischer., Heinz-Dietrich, Erika J.. (2008). The Pulitzer Prize Archive: A History and Anthology of Award-Winning Materials in Journalism, Letters, and Arts. München: K.G. Saur, p. 246 or. ISBN 3-598-30170-7 ISBN 9783598301704..
  5. (Ingelesez) Alvin, Klein. (1998). "Albee's 'Tiny Alice,' The Whole Enchilada". The New York Times.
  6. (Ingelesez) Flinn, Denny Martin. (1997). Musical! A Grand Tour. Schirmer, first edition, pp. 230–31 or. ISBN 0-02-864610-X..

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]