ادبیات نوگرا

ادبیات نوگرا (انگلیسی: Literary modernism) یا ادبیات مدرن، در اواخر سده ۱۹ میلادی و اوایل سده بیستم اروپا و آمریکای شمالی ریشه دارد و خصیصه اصلی‌اش، شکستن آگاهانه روش‌های سنتی نوشتن، هم در شعر و هم در داستان است. نوگرایان، برای پیوستن به گفته عزرا پاوند مبنی بر این‌که «جدیدش کنید»، بیان و فرم ادبی را تجربه کردند. این جنبش ادبی، به دست میلی آگاهانه برای سرنگونی حالت‌های سنتی و نمایندگی فرم جدیدی برای بیان احساسات زمانه، به پیش رانده می‌شد. وحشت از جنگ جهانی اول، پیش‌فرض‌های غالب در مورد جامعه را در ذهن نوگرایان زنده کرد و نوگرایان، از میان همه با کسانی همچون زیگموند فروید و کارل مارکس که عقلانیت ذهن بشر را به چالش می‌کشیدند، هم‌داستان شده و از آنان، متأثر شدند.

منشأهای سبکی	سده ۱۹ میلادی در اروپا
منشأهای فرهنگی	انقلاب صنعتی
زیرژانرها
تصویرگرایی نمادگرایی دوران‌گری اکسپرسیونیسم فوتوریسم فراواقع‌گرایی آکمه‌ایسم دادائیسم
Local scenes
«نسل گمشده» که نویسندگان مونپارناس کارتیه پاریس را توصیف می‌کند.

جستارهای وابسته

• تاریخ ادبیات مدرن

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Literary modernism». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۶.