پرش به محتوا

تزریق کشنده: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها)
نجات ۱ منبع و علامت‌زدن ۰ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0
خط ۲۵: خط ۲۵:
| عنوان = Lethal Injection
| عنوان = Lethal Injection
| تاریخ بازدید = ۱۵ اکتبر ۲۰۰۸
| تاریخ بازدید = ۱۵ اکتبر ۲۰۰۸
|تاریخ=
| تاریخ =
| ناشر = وبگاه عفو بین‌الملل شاخه آمریکا
| ناشر = وبگاه عفو بین‌الملل شاخه آمریکا
| زبان = انگلیسی
| زبان = انگلیسی
| archiveurl = https://web.archive.org/web/20081014061856/http://www.amnestyusa.org/death-penalty/lethal-injection/page.do?id=1101012
| archivedate = ۱۴ اکتبر ۲۰۰۸
| dead-url = yes
}}</ref>
}}</ref>
یک دستگاه ثبت [[ضربان قلب]] به شخص اعدام شونده متصل می‌باشد تا زمان مرگ مشخص شود.<ref>{{یادکرد وب
یک دستگاه ثبت [[ضربان قلب]] به شخص اعدام شونده متصل می‌باشد تا زمان مرگ مشخص شود.<ref>{{یادکرد وب

نسخهٔ ‏۱۶ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۳:۱۶

Execution room in the San Quentin State Prison in California

تزریق کشنده (به انگلیسی: Lethal injection) به کشتن افراد از طریق تزریق بیش از حد دارو یا سم گفته می‌شود. این روش بیشتر به عنوان نوعی از اعدام استفاده می‌شود ولی گاهی اوقات از آن در اتانازی نیز استفاده می‌شود. این روش به عنوان جانشین روش‌های دیگر اعدام ازجمله تیرباران و دار زدن و خفگی با گاز، به عنوان روشی انسانی تر مطرح شده‌است.[۱]

تاریخچه

تاریخچه پیشنهاد تزریق مرگبار به عنوان نوعی از اعدام به اواخر قرن نوزدهم برمی گردد.آلمان نازی در دوره جنگ جهانی دوم از این روش به صورت گسترده در کنار روش‌های دیگر کشتار استفاده می‌کردند.[۲]

روش

مواد سدیم ساپیونتال (داروی بیهوش کننده)، پانکرودیم برمید (فلج‌کننده وباز دارنده تنفس)، و پتاسیم کلرید (باز دارنده ضربان قلب) به ترتیب به فرد اعدامی تزریق می‌شود.[۳] یک دستگاه ثبت ضربان قلب به شخص اعدام شونده متصل می‌باشد تا زمان مرگ مشخص شود.[۴]

مخالفان

مخالفان استفاده از این روش معتقدند هستند که این روش همیشه کم درد نمی‌باشد و در برخی مواردآسیب‌های جسمانی و ذهنی فراوانی به همراه دارد.سازمان عفو بین‌الملل، پزشکان و پرستاران که در این اقدام همکاری می‌کنند را ناقض سوگند نامه پزشکی خود خوانده است.[۵] یک پژوهش منتشر شده در آمریکا نیز نشان می‌دهد که درصد میزان تأثیر ماده بیهوش‌کننده متناسب با وزن و قد افراد تغییر می‌کند و در نتیجه برخی از افراد سنگین وزن ممکن است تا پایان مرحله اعدام بیهوش نشوند و درد داشته باشند.[۶] برخی از افراد پیشنهاد دادند که تنها از ماده بیهوش‌کننده به جای ترکیب سه ماده استفاده شود ولی مسئولین امر با رد این موضوع اعلام کردند که درصورت استفاده از یک ماده ممکن است اعدام ۴۵ دقیق طول بکشد درحالی که متوسط زمان اعدام به وسیلهٔ تزریق سه ماده تنها ۱۱ دقیقه می‌باشد.[۷]

طرفداران

برخی ازمقامات قضایی آمریکا معتقدند که این روش انسانی‌ترین روش اعدام در بین روش‌های موجود می‌باشد.[۸] مقامات قضایی جمهوری خلق چین ضمن تآکید به استفاده هرچه بیشتر از این روش اعلام کردند که این روش انسانی تر از روش معمولی اعدام درچین یعنی تیر باران باشد.[۹]

منابع

  1. "Study: Lethal injection method flawed" (به انگلیسی). وبگاه چاینا دیلی گزارش از اشویتد پرس. ۲۰۰۷-۰۴-۲۴. Retrieved 15 October 2008.
  2. "Lethal Injection: A Brief History" (به انگلیسی). وبگاه برخط تایمز. Wednesday, Jun. ۲۵, ۲۰۰۸. Retrieved 15 October 2008. {{cite web}}: Check date values in: |تاریخ= (help)
  3. "Lethal Injection" (به انگلیسی). وبگاه عفو بین‌الملل شاخه آمریکا. Archived from the original on 14 October 2008. Retrieved 15 October 2008.
  4. "How Lethal Injection Works" (به انگلیسی). وبگاه HowStuffWorks. Retrieved 15 October 2008.
  5. "Call for lethal injection boycott" (به انگلیسی). وبگاه بی‌بی‌سی. Wed April ۱۶, ۲۰۰۸. Retrieved 15 October 2008. {{cite web}}: Check date values in: |تاریخ= (help)
  6. "Study: Lethal injection method flawed" (به انگلیسی). وبگاه چاینا دیلی گزارش از آشویتد پرس. ۲۰۰۷-۰۴-۲۴. Retrieved 15 October 2008.
  7. "Change in Lethal Injections Ordered" (به انگلیسی). وبگاه لس آنجلس تایمز. February ۱۵, ۲۰۰۶. Retrieved 15 October 2008.
  8. "High court upholds lethal injection method" (به انگلیسی). وبگاه سی ان ان. Wed April ۱۶, ۲۰۰۸. Retrieved 15 October 2008. {{cite web}}: Check date values in: |تاریخ= (help)
  9. "Lethal injection to be used more" (به انگلیسی). وبگاه چاینا دیلی. ۲۰۰۸-۰۱-۰۳. Retrieved 15 October 2008.