پرش به محتوا

هواگرد تک‌باله

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سوپرمرین اسپیت‌فایر هواپیمای تک باله، بال پایین
دی هویلند ومپایر تی-۱۱ با بال متصل در میان بدنه
هواپیمای آموزشی آی‌ای-۶۳ پامپا تکباله بابال بالا
Parasol wing on R.J. Mitchell's 1930 Supermarine Air Yacht

یک هواپیمای تک‌باله (انگلیسی: Monoplane) نوعی هواگرد ثابت‌بال است که دارای یک سطح بال است. این نوع هواگرد با هواپیمای دوباله یا جندباله تفاوت دارد.

هواگردهای تک‌باله به‌طور ذاتی دارای بالاترین بازدهی و کمترین drag بین همهٔ ساختارهای بال‌های هواپیماها را دارند و از نظر ساخت نیز ساده هستند. با این حال در سال‌های نخست هوانوردی، این مزیت‌ها به دلیل وزن بیشتر و مانورپذیری کمتر این نوع هواپیماها نادیده گرفته می‌شدند و این نوع هواگردها تا دههٔ ۱۹۳۰ تا حدودی کمیاب بودند. از آن پس، هواپیماهای تک‌باله متداول‌ترین نوع هواپیمای ساخته‌شده بال‌ثابت هستند.

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]