پرش به محتوا

ابرخوشه ستاره‌ای باز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایی از ابرخوشهٔ ستاره‌ای باز (نقطه‌های روشن کوچک)، در تصویر تلسکوپ فضایی هابل از کهکشان آرپ ۲۲۰

ابرخوشه ستاره‌ای باز (انگلیسی: Super star cluster) یا (SSC) یک خوشه باز جوان بسیار عظیم است که تصور می‌شود پیشرو یک خوشه کروی باشد.[۱] این خوشه‌ها را «اَبَر» یا «سوپر» می‌نامند، زیرا نسبتاً درخشان‌تر هستند و جرم بیشتری نسبت به دیگر خوشه‌های ستاره‌ای جوان دارند.[۲] با این حال، SSC نباید از نظر فیزیکی بزرگتر از خوشه‌های دیگر با جرم و درخشندگی کمتر باشد.[۳] آنها معمولاً حاوی تعداد بسیار زیادی از ستاره‌های جوان و پرجرم هستند که ناحیه HII اطراف یا به اصطلاح «منطقه اچ ۲ (HII) فوق‌العاده متراکم (UDHII)» را در کهکشان راه شیری[۴] یا در دیگر کهکشان‌ها یونیزه می‌کنند (اما SSCها این کار را نمی‌کنند؛ ستاره برای یونیزه کردن لازم است که در داخل یک منطقه HII باشد). ناحیه HII یک SSC به نوبه خود توسط پیله‌ای از غبار احاطه شده‌است. در بسیاری از موارد، به دلیل سطوح بالای انقراض، ستارگان و نواحی HII برای مشاهدات در طول موج‌های خاصی از نور، مانند طیف مرئی، نامرئی خواهند بود. در نتیجه، جوانترین SSCها به بهترین وجه در رادیو و مادون قرمز مشاهده و عکسبرداری می‌شوند.[۵] SSCها، مانند Westerlund 1 (Wd1)، در کهکشان راه شیری یافت شده‌است.[۶]با این حال، بیشتر در مناطق دورتر از جهان مشاهده شده‌است. تنها در کهکشان M82، 197 SSC جوان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل مشاهده و شناسایی شده‌است.[۷]

به‌طور کلی، SSCها در برهمکنش‌های بین کهکشان‌ها و در مناطقی با مقادیر زیاد شکل‌گیری ستارگان با فشار کافی بالا برای ارضای ویژگی‌های مورد نیاز برای تشکیل یک خوشه ستاره‌ای شکل می‌گیرند.[۲] این مناطق می‌توانند شامل کهکشان‌های جدیدتر با ستاره‌زایی بسیار جدید، کهکشان‌های ستاره‌باران کوتوله،[۸]بازوهای یک کهکشان مارپیچی که سرعت تشکیل ستاره بالایی دارند، و نشانی در ادغام کهکشان‌ها باشد. در یک مجله نجومی منتشر شده در سال ۱۹۹۶، با استفاده از تصاویر گرفته شده‌است.

ویژگی‌ها

[ویرایش]

ویژگی‌های معمول در ابرخوشه‌ها:

* جرم بیش از  M[۲]
* شعاع ≈ 5 pc ≈  cm[۲]
*Age ≈ 100 Myr[۲] (Although other sources state that observed SSCs have an age of 1 Gyr[۳])
* سن
* چگالی الکترون‌های بزرگ
* فشارها

منابع

[ویرایش]
  1. Gallagher & Grebel (2002). "Extragalactic Star Clusters: Speculations on the Future". Extragalactic Star Clusters, IAU Symposium. 207: 207. arXiv:astro-ph/0109052. Bibcode:2002IAUS..207..745G.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ Johnson, Kelsey (2001). "The Properties of Super Star Clusters In A Sample of Starburst Galaxies" (PDF). Bibcode:2001PhDT.......182J. S2CID 117321058. Archived from the original (PDF) on 2017-02-27. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ de Grijs, Richard. ""Super" Star Clusters" (PDF). {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  4. Kobulnicky, Henry A. & Johnson, Kelsey E. (1999). "Signatures of the Youngest Starbursts: Optically Thick Thermal Bremsstrahlung Radio Sources in Henize 2-10". Astrophysical Journal. 527 (1): 154–166. arXiv:astro-ph/9907233. Bibcode:1999ApJ...527..154K. doi:10.1086/308075. S2CID 15431678.
  5. Johnson (2004). "Extragalactic Ultracompact HII Regions: Probing the Birth Environments of Super Star Clusters". ASP Conference Series. 527: 322. arXiv:astro-ph/0405125. Bibcode:2004ASPC..322..339J.
  6. "Super Star Cluster Discovered in Our Own Milky Way - Universe Today". Universe Today (به انگلیسی). 2005-03-22. Retrieved 2017-02-10.
  7. Melo, V. P.; Muñoz-Tuñón, C.; Maíz-Apellániz, J.; Tenorio-Tagle, G. (2005-01-01). "Young Super Star Clusters in the Starburst of M82: The Catalog". The Astrophysical Journal (به انگلیسی). 619 (1): 270. arXiv:astro-ph/0409750. Bibcode:2005ApJ...619..270M. doi:10.1086/426421. ISSN 0004-637X. S2CID 16452890.
  8. Hunter, Deidre A.; O'Connell, Robert W. (2000). "The Star Clusters in the Starburst Irregular Galaxy NGC 1569". The Astronomical Journal. 20 (5): 2383–2401. arXiv:astro-ph/0009280. Bibcode:2000AJ....120.2383H. doi:10.1086/316810. S2CID 6445978.