پرش به محتوا

اوله گونر سولشر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اوله گونر سولسشر
سولشر در باشگاه فوتبال مولده در سال ۲۰۱۱
اطلاعات شخصی
نام کامل اوله گونر سولسشر[۱]
زادروز ۲۶ فوریهٔ ۱۹۷۳ ‏(۵۱ سال)[۱]
زادگاه کریستین‌سون، نروژ
قد ۱٫۷۸ متر[۱]
پست مهاجم
باشگاه‌های جوانان
۱۹۸۰–۱۹۹۰ کالازنه‌انگن
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها باشگاه‌ها بازی (گل)
۱۹۹۰–۱۹۹۴ کالازنه‌انگن ۱۰۹ (۱۱۵)
۱۹۹۴–۱۹۹۶ مولده ۴۲ (۳۱)
۱۹۹۶–۲۰۰۷ منچستر یونایتد ۳۶۶ (۱۲۷)
مجموع ۵۱۷ (۲۷۳)
تیم ملی
۱۹۹۵–۲۰۰۷ نروژ ۶۷ (۲۳)
دوران مربیگری
۲۰۰۸–۲۰۱۱ آکادمی منچستر یونایتد
۲۰۱۱–۲۰۱۴ مولده
۲۰۱۴ کاردیف سیتی
۲۰۱۵–۲۰۱۸ مولده
۲۰۱۸–۲۰۲۱ منچستر یونایتد
  • تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است.

اوله گونر سولسشائر (نروژی: Ole Gunnar Solskjær؛ زادهٔ ۲۶ فوریه ۱۹۷۳) مربی و بازیکن سابق فوتبال اهل نروژ است. او، به‌عنوان بازیکن، بیشتر دوران فوتبالی‌اش را به‌عنوان مهاجم در تیم باشگاهیِ منچستر یونایتد گذراند.

قبل از پیوستن به منچستر یونایتد، سولشر در باشگاه‌های کالازنه‌انگن و مولده در اوز بازی می‌کرد. در سال ۱۹۹۶ با مبلغ ۱٫۵ میلیون پوند به منچستر یونایتد پیوست و در ۳۶۶ بازی برای این تیم، ۱۲۶ گل به ثمر رساند. او در بیشتر بازی‌ها به‌عنوان یار ذخیره به میدان می‌آمد و گلزنی می‌کرد؛ از همین روی، با عنوان «ذخیره طلایی» نیز از او یاد می‌شود؛ به‌خصوص در بازی فینال لیگ قهرمانان ۱۹۹۹ که یونایتد با یک گل از بایرن مونیخ عقب بود و با گل‌های شرینگهام و سولشر در دقایق پایانی، یونایتد به سه‌گانه رسید.

در سال ۲۰۰۷ و پس از آن که مصدومیت زانویش بهبود نیافت، او از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.[۲] با این حال، به‌عنوان مربی و سفیر در این باشگاه باقی ماند. در سال ۲۰۰۸ به‌عنوان مربی آکادمی منصوب شد. در سال ۲۰۱۱ به کشورش بازگشت و سرمربی‌گری تیم سابقش مولده را بر عهده گرفت. در دو فصل ابتدایی، این تیم را برای اولین بار به مقام قهرمانی لیگ برتر فوتبال نروژ رساند و در فصل سوم نیز در جام حذفی فوتبال نروژ به مقام قهرمانی رسید. در سال ۲۰۱۴ به‌عنوان سرمربی کاردیف سیتی در لیگ برتر انگلستان منصوب شد، اما این تیم به دستهٔ پایین‌تر سقوط کرد و در ابتدای فصل بعدی نیز از این تیم جدا شد. در سال ۲۰۱۵ دوباره به مولده بازگشت. در ۱۹ دسامبر ۲۰۱۸ او به‌عنوان مربی موقت جانشین ژوزه مورینیو در تیم سابقش منچستر یونایتد شد. در ۲۸ مارس ۲۰۱۹ نیز به‌عنوان سرمربی دائم منصوب شد و قراردادی سه‌ساله با این تیم امضا کرد. سرانجام در ۲۴ اکتبر ۲۰۲۱ از منچستر یونایتد اخراج شد.

افتخارات

[ویرایش]

مربی

کناره‌گیری از بازی

[ویرایش]

او در سال ۲۰۰۷ به دلیل مصدومیت از ناحیهٔ پا مجبور به کناره‌گیری از دنیای فوتبال به‌عنوان بازیکن شد.[۳]

مربی‌گری

[ویرایش]

نخستین حضور به عنوان مربی

[ویرایش]

بعد از مصدومیت سولشر، الکس فرگوسن او را به‌عنوان مربی مهاجمان منچستر یونایتد استخدام کرد. سولشر سال بعد به‌عنوان سرمربی تیم ذخیرهٔ منچستر یونایتد مشغول به فعالیت شد. در سال ۲۰۰۸ به وی پیشنهاد مربی‌گری تیم ملی نروژ داده شد، اما او نپذیرفت و اعلام کرد برای مربی‌گری در تیم ملی زود است.

مولده

[ویرایش]

در ۹ نوامبر ۲۰۱۰، سولشر قراردادی چهار ساله برای مربیگری باشگاه نروژی مولده را امضا کرد، این باشگاه نخست او بود پیش از این که به عنوان بازیکن به یونایتد بپیوندد.[۴]

کاردیف

[ویرایش]

در ۲ ژانویه ۲۰۱۴، سولشر به عنوان سرمربی کاردیف سیتی برگزیده شد.[۵]

منچستر یونایتد

[ویرایش]

چند روز پس از اخراج ژوزه مورینیو، باشگاه منچستریونایتد در ۱۹ دسامبر ۲۰۱۸، سولشر را به‌عنوان سرمربی موقت این باشگاه تا پایان فصل انتخاب کرد.[۶][۷]

او پس از اخراج ژوزه مورینیو پیش از ژانویهٔ ۲۰۱۹ به‌عنوان مربی موقت تا پایان فصل ۲۰۱۹ برگزیده شد.

فصل ۲۰۱۸–۱۹

[ویرایش]

پس از کسب ۱۴ بُرد در ۱۹ بازی ابتدایی‌اش، سولشر در ۲۸ مارس ۲۰۱۹ به‌عنوان سرمربی دائم باشگاه انتخاب شد و قرارداد سه‌ساله‌ای با این تیم امضا کرد.[۸]

فصل ۲۰۱۹–۲۰

[ویرایش]

فصل ۲۰۲۰–۲۱

[ویرایش]

در این فصل، سولشر همراه با یونایتد به نایب قهرمانی لیگ برتر انگلیس رسید و به فینال لیگ اروپا راه یافت ولی با نتیجهٔ ۱–۱ و شکست ۱۱–۱۰ در ضربات پنالتی با خراب شدن پنالتی داوید دخ‍یا[۹] مقابل ویارئال به نایب قهرمانی لیگ اروپا ۲۰۲۰–۲۰۲۱ رسید.[۱۰]

فصل ۲۰۲۱–۲۲

[ویرایش]

در ۲۴ اکتبر ۲۰۲۱, منچستریونایتد با هدایت سولشر در مقابل تیم لیورپول در اولدترافورد با نتیجه سنگین پنج بر صفر بازی را واگذار کرد که در آن زمان سنگین‌ترین باخت یونایتد مقابل لیورپول از سال ۱۹۲۵ به بعد محسوب شد.[۱۱][۱۲] سولشر این روز را بعنوان تاریک‌ترین روز از هنگام سرمربی‌گری در منچستریونایتد عنوان کرد.[۱۳]

وی در نهایت بابت کسب نتایج ضعیف از تیم اخراج شد.[۱۴]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "Solskjær: Ole Gunnar Solskjær: Manager". BDFutbol. Retrieved 10 May 2018.
  2. Buckingham, Mark (27 August 2007). "United stalwart retires". Sky Sports. Retrieved 25 April 2008.
  3. ویکی‌پدیای انگلیسی
  4. "Man Utd legend Ole Gunnar Solskjaer takes over at Molde". BBC Sport. 9 November 2010. Retrieved 9 November 2010.
  5. "Ole Gunnar Solskjaer replaces Malky Mackay as Cardiff City manager". ITV. 2 January 2014. Archived from the original on 2 January 2014. Retrieved 2 January 2014.
  6. «سولسشر، مربی موقت یونایتد تا پایان فصل». www.varzesh3.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۱۹.
  7. «جایگزین ژوزه مورینیو در منچستر یونایتد انتخاب شد». euronews. ۲۰۱۸-۱۲-۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۱۹.
  8. "Ole Gunnar Solskjaer appointed Manchester United permanent manager". Sky Sports. Retrieved 28 March 2019.
  9. «داوید دخیا؛ نقطه پایانی ماراتن شگفت‌انگیز (عکس)». ورزش سه. ۲۰۲۱-۰۵-۲۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۱۲-۰۶.
  10. «حواشی دیدار فینال لیگ اروپا». ویدیو ورزش سه. ۲۰۲۱-۰۵-۲۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۱۲-۰۶.
  11. «یونایتد ۰–۵ لیورپول؛ اولدترافورد تئاتر کابوس‌ها شد». ورزش سه. ۲۰۲۱-۱۰-۲۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۱۰-۲۴.
  12. "News (Sky Sports)". SkySports (به انگلیسی). Retrieved 2021-10-24.
  13. Ole Gunnar Solskjaer: My 'darkest day' at Manchester United | Premier League | NBC Sports, retrieved 2021-10-24
  14. «سولسشر بالاخره اخراج شد». ایمنا. ۲۰۲۱-۱۱-۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۱۲-۰۲.

پیوند به بیرون

[ویرایش]