اکتاپامین
ظاهر
دادههای بالینی | |
---|---|
نامهای دیگر | OCT, Norsympathol, Norsynephrine, para-Octopamine, beta-Hydroxytyramine, para-hydroxy-phenyl-ethanolamine, α-(Aminomethyl)-4 hydroxybenzenemethanol, 1-(p-Hydroxyphenyl)-2-aminoethanol |
روش مصرف دارو | Oral |
کد ATC | |
دادههای فیزیولوژیک | |
بافتهای منبع | invertebrate nervous systems; trace amine in vertebrates |
بافتهای هدف | system-wide in invertebrates |
گیرندهها | TAAR1 (mammals) OctαR, OctβR, TyrR (invertebrates), Oct-TyrR |
آگونیستها | Formamidines (amitraz (AMZ) and chlordimeform (CDM)) |
آنتاگونیستها | epinastine (3-amino-9, 13b-dihydro-1H-dibenz(c,f)imidazo(1,5a)azepine hydrochloride) |
پیشماده | tyramine |
بیوسنتز | tyramine β-hydroxylase; dopamine β-hydroxylase |
متابولیسم | p-hydroxymandelic acid;[۱][۲] N-acetyltransferases; phenylethanolamine N-methyltransferase |
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی |
|
دادههای فارماکوکینتیک | |
زیست فراهمی | 99.42 % |
متابولیسم | p-hydroxymandelic acid;[۱][۲] N-acetyltransferases; phenylethanolamine N-methyltransferase |
نیمهعمر حذف | 15 minutes in insects. Between 76 and 175 minutes in humans |
دفع | Up to 93% of ingested octopamine is eliminated via the urinary route within 24 hours[۱] |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
IUPHAR/BPS | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
ChEBI | |
ChEMBL | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
ECHA InfoCard | 100.002.890 |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C8H11NO2 |
جرم مولی | ۱۵۳٫۱۸۱ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
(این چیست؟) (صحتسنجی) |
اکتاپامین (به انگلیسی: Octopamine) نام یک آمین بیوژنیک درونزا است که ارتباط نزدیکی با نوراپینفرین دارد، و بر روی سامانههای آدرنرژیک و دوپامینرژیک تأثیرگذار است. این ماده بهطور طبیعی در گیاهان متعدد مانند نارنج موجود است. بیوسنتز از D-(-)-انانتیومر اکتاپامین به وسیله β-هیدروکسیلاسیون از تیرامین و از طریق آنزیم دوپامین β-هیدروکسیلاز صورت میگیرد. و تحت نامهای تجاری Epirenor، Norden، و Norfen عرضه میشود. و همچنین اکتاپامین از نظر بالینی به عنوان یک داروی مقلد سمپاتیک تجویز میشود.
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Hengstmann JH, Konen W, Konen C, Eichelbaum M, Dengler HJ (1974). "The physiological disposition of p-octopamine in man". Naunyn-Schmiedeberg's Archives of Pharmacology. 283 (1): 93–106. doi:10.1007/bf00500148. PMID 4277715. S2CID 35523412.
- ↑ D'Andrea G, Nordera G, Pizzolato G, Bolner A, Colavito D, Flaibani R, Leon A (January 2010). "Trace amine metabolism in Parkinson's disease: low circulating levels of octopamine in early disease stages". Neuroscience Letters. 469 (3): 348–351. doi:10.1016/j.neulet.2009.12.025. PMID 20026245. S2CID 12797090.
- ↑ "FDA's New Dietary Supplement Ingredient Directory | Foley & Lardner LLP". www.foley.com (به انگلیسی). 5 June 2023. Retrieved 2023-06-10.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Octopamine». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۲ آوریل ۲۰۱۴.