بازیلیکای سنت آپولینار
| بازیلیکای سنت آپولینار | |
|---|---|
| Sant'Apollinare alle Terme Neroniane-Alessandrine | |
 نمای سنت آپولینار | |
 | |
| ۴۱°۵۴′۳٫۲″ شمالی ۱۲°۲۸′۲۵″ شرقی / ۴۱٫۹۰۰۸۸۹°شمالی ۱۲٫۴۷۳۶۱°شرقی | |
| موقعیت | در مسیر جنوب رم ۲۲۴ |
| کشور | ایتالیا |
| مذهب | کاتولیک رومی |
| وبگاه | basilica |
| تاریخچه | |
| تأسیس | قرن هفتم میلادی |
| اهدا | آپولیناریس راونا |
| رویدادها | Station church for the Thursday of the fifth week in Lent. |
| معماری | |
| وضعیت | کلیسای کوچک |
| معمار | فردیناندو فوگا |
| معماری مذهبی | باروک |
| شروع به ساخت | قرن هفتم میلادی |
| اتمام ساخت | ۱۷۴۸ |
| موقعیت جغرافیایی | |
| اسقف‌نشین | رم |
بازیلیکای سنت آپولینار آل ترمه نرونیان-الساندرین («بازیلیکای سنت آپولیناریس در حمام‌های نرون») یک کلیسای در رم، ایتالیا است که به سنت آپولیناره، اولین اسقف راونا تقدیم شده‌است. این کلیسای ایستگاه برای پنجشنبه هفته پنجم در روزه است.
تاریخچه
[ویرایش]این کلیسا در اوایل قرون وسطی، احتمالاً در قرن هفتم تأسیس شد. این اولین بار در Liber Pontificalis در زمان پاپ هادریان اول، با استفاده از spolia از خرابه‌های یک ساختمان امپراتوری ذکر شده‌است. اولین کشیشانی که به کلیسا خدمت کردند احتمالاً راهبان باسیلی شرقی بودند که از آزار و اذیت در دوره شمایل شکن گریخته بودند.
در اواخر قرن هفدهم، کلیسا در وضعیت نامناسبی قرار داشت. بازسازی آن برای مدت طولانی ادامه داشت که احتمالاً به دلیل کمبود بودجه انجام نشد. با وجود این، در سال ۱۷۰۲ کلیسای کوچکی بازسازی شد و به سنت فرانسیس خاویر تقدیم شد، و مجسمه‌ای از قدیس به پیر لو گروس مقدس سفارش داده شد که سنگ مرمر را با زیبایی خارق‌العاده تراشید (این مجسمه بعد از بازسازی ۴۰ ساله کلیسا حفظ شده. و هنوز در محل است).[۱]
در سال ۱۹۸۴ کلیسا به وضعیت بازیلیکای کوچک ارتقا یافت.[۲]
در ۱۸ دسامبر ۱۹۹۰، کلیسا به اپوس دئی اعطا شد و اکنون بخشی از دانشگاه پاپتیک صلیب مقدس است. کشیش جدید اپوس دئی در ۱ سپتامبر ۱۹۹۱ مستقر شد. در ۱۴ آوریل ۱۹۹۰، زمانی که کلیسا هنوز به اوپوس دئی سپرده نشده بود، گانگستر بدنام انریکو دی پدیس، رئیس به اصطلاح باند ماگلیانا، با مجوز کاردینال اوگو پولتی در سرداب کلیسا به خاک سپرده شد. دفن غیرمعمول به پرونده ناپدید شدن امانولا اورلاندی[۳] مرتبط است و مقبره برای تحقیقات در سال ۲۰۱۲ باز شد.[۴]
معماری
[ویرایش]کلیسا دارای یک شبستان است. در امتداد ضلع ستون‌هایی با سرستون‌های کورینتی وجود دارد که طاق‌هایی را که به نمازخانه‌های جانبی متصل است، نگه می‌دارند. در سقف طاق آهنگ، نقاشی دیواری پرشکوه سنت آپولیناریس، اثر استفانو پوزی را می‌توان دید.
کاردینال دیاکون
[ویرایش]- دومنیکو جوریو (۱۶ دسامبر ۱۹۳۵–۲۱ اکتبر ۱۹۵۴)
- دومنیکو تاردینی (۱۵ دسامبر ۱۹۵۸–۳۰ ژوئیه ۱۹۶۱)
- خواکین آنسلمو ماریا آلباردا و راموندا، OSB (22 مارس ۱۹۶۲–۱۹ ژوئیه ۱۹۶۶)
- Pericle Felici (26 ژوئن ۱۹۶۷–۲۲ مارس ۱۹۸۲)
- اورلیو ساباتانی (۲ فوریه ۱۹۸۳–۱۹ آوریل ۲۰۰۳)
- Jean-Louis Pierre Tauran (21 اکتبر ۲۰۰۳–۵ ژوئیه ۲۰۱۸)
- Raniero Cantalamessa (28 نوامبر ۲۰۲۰ - اکنون)
منابع
[ویرایش]- ↑ Gerhard Bissell, Reading (Si Vede) 1997 (in German)Bissell, Gerhard (1997), Pierre Le Gros 1666-1719, ISBN 0-9529925-0-7
- ↑ GCatholic.org. "Basilicas in Italy". Retrieved 31 October 2013.
- ↑ Collman, Ashley. "Here's everything we know about the 1983 disappearance of 15-year-old Emanuela Orlandi – the cold case that is being revived after bones were found beneath a Vatican building". Insider. Retrieved 2021-03-10.
- ↑ "Italian mafia boss's tomb opened in search for missing girl" The Guardian 15 May 2012
پیوند به بیرون
[ویرایش]
پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Sant'Apollinare (Roma) در ویکی‌انبار 
سریر مقدس
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
