پرش به محتوا

دوا (هندوئیسم)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
، دواها موجودات فراطبیعی خیرخواه در ادبیات عصر ودایی هستند که ایندرا) (بالا) به عنوان رهبر آنهاست. مجسمه مسی طلایی بالا از ایندرا با سنگ‌های نیمه قیمتی منبت کاری شده متعلق به نپال قرن شانزدهم است.

دوا (देव) به معنای «بهشتی، الهی، هر چیزی برتر» است و همچنین یکی از اصطلاحات برای الوهیت در هندوئیسم است. دوا یک اصطلاح مردانه است. معادل مؤنث دوی است.

در قدیمی‌ترین ادبیات وداها، همه موجودات ماورای طبیعی، دیواس و اسوراها نامیده می‌شوند. واژه دوا "Deva" شباهت هایی با دائوا Daeva فارسی دارد.

دواهای مهم

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]