فضاپیمای جونو
گونه مأموریت | کاوشگر فضایی به مقصد منظومه شمسی |
---|---|
مدت مأموریت | بیش از ۱۰ سال |
ویژگیهای فضاپیما | |
سازنده | مؤسسه تحقیقات جنوب غربی |
آغاز مأموریت | |
موشک | اتلس ۵ ۵۵۱ |
گونه مأموریت | مدارگرد مشتری |
---|---|
اپراتور | ناسا / JPL |
شناسهٔ کوسپار | 2011-040A |
شماره ستکات | ۳۷۷۷۳ |
وبگاه | |
مدت مأموریت | ۱۴ سال سفر: ۵ سال فاز علمی: ۹ سال |
ویژگیهای فضاپیما | |
سازنده | مؤسسه تحقیقات جنوب غربی |
BOL mass | ۳٬۶۲۵ کیلوگرم (۷٬۹۹۲ پوند)[۱] |
توان | ۴۰۰ W; two ۵۵-آمپر ساعت باتری یونلیتیم[۲] |
آغاز مأموریت | |
تاریخ راهاندازی | ۵ اوت ۲۰۱۱یوتیسی (۱۳ سال، ۳ ماه و ۳ روز پیش) | ۱۶:۲۵:۰۰
موشک | اتلس ۵ ۵۵۱ (AV-029) |
سایت پرتاب | Cape Canaveral SLC-41 |
پیمانکار | Lockheed Martin |
پرواز از زمین | |
نزدیکترین فاصله | ۹ اکتبر ۲۰۱۳ (۱۱ سال و ۳۰ روز پیش) |
فاصله | ۵۵۹ کیلومتر (۳۴۷ مایل) |
مدارگرد مشتری (سیاره) | |
ورود به مدار | ۴ ژوئیه ۲۰۱۶ (planned)[۳] |
گردشها | 37 (planned)[۳] |
نشان مأموریت جونو |
جونو (به انگلیسی: Juno) نام فضاپیمای روباتیکِ بدونِ سرنشینِ ناسا است[۴] که در چهارم ژوئیهٔ ۲۰۱۶ در مدار قطبی سیاره مشتری قرار گرفت. این کاوشگر فضایی در پنجم اوت ۲۰۱۱ از فلوریدا به فضا پرتاب شده و شرکت لاکهید مارتین و مؤسسه تحقیقات جنوب غربی سازنده و پیمانکار هدایت آن هستند.
نیروی آن با انرژی خورشیدی تأمین میشود.[۵]
این فضاپیما در مدار قطبی این سیاره قرار گرفته تا ترکیب، میدان گرانشی، میدان مغناطیسی، و مَگنِتوسفِرِ مشتری را بررسی کند. جونو همچنین تلاشهایی برای یافتن سرنخهایی در مورد چگونگی تشکیل شدن این سیاره، از جمله احتمالِ داشتنِ یک هستهٔ سنگی، مقدار آب موجود در ژرفای جوّ آن، توزیع انبوه جِرمی، و بادهای عمیق آن؛ که سرعت آن میتواند تا ۶۱۸ کیلومتر (۳۸۴ مایل) در ساعت برسد، خواهد داشت.[۶]
جونو دومین فضاپیمایی است که مدار مشتری را دور میزند؛ پس از فضاپیمای گالیله که از ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۳ این سیاره را دور زد.
فضاپیمای جونو نیروی مورد نیاز خود را از آرایههای خورشیدی میگیرد، روشی که معمولاً توسط ماهوارههای مستقر و مشغول به کار در مدار زمین یا در منظومهٔ شمسی درونی استفاده شده، در حالی که مولد گرما-الکتریک رادیوایزوتوپی معمولاً برای مأموریت به بخش بیرونیِ منظومهٔ شمسی و فراتر از آن استفاده میشود، با این حال، برای جونو، سه بال خورشیدی، که بزرگترین پانلی است که تا کنون بر روی کاوشگرهای سیارهای مستقر شده، نقشی اساسی در ایجاد ثبات در فضاپیما و تولید قدرت بازی کنند.[۷]
نام این فضاپیما از اساطیر یونانی-رومی بر گرفته شده: ژوپیتر حجابی از ابرها برای پنهان کردن فساد خود، در اطراف خود جذب میکرد اما همسر او، الهه جونو، توانست به درون ابر بنگرد و ماهیت واقعی ژوپیتر را ببیند.[۸]
نمای کلی
[ویرایش]پیمودن مسیر زمین تا مدار مشتری که برای جونو پنج سال به درازا کشید در ۴ ژوئیه، ۲۰۱۶ به پایان رسید. این فضاپیما یک فاصلهٔ تقریبی بیشتر از ۲٫۸ میلیارد کیلومتر (۱۸٫۷ واحد نجومی؛ ۱۷۴۰۰۰۰۰۰۰ مایل) را برای رسیدن به مشتری پیمود.[۹] این فضاپیما، در نقش یک مدارگرد، مدار مشتری را ۳۷ بار در دورهٔ از پیش برنامهریزی شدهٔ ۲۰ ماه دُور خواهد زد.[۱۰] تلاش جونو برای استفاده از دریافتِ کمک گرانشی از زمین برای افزایش سرعت خود، دو سال پس از راه اندازیِ ۵ اوت ۲۰۱۱، در اکتبر ۲۰۱۳ به نتیجه رسید.[۱۱] در تاریخ ۵ ژوئیه ۲۰۱۶، فضاپیمای جونوبه انجام یک مانور برای کُند کردن سرعت خود به منظورِ ایجادِ امکانِ قرار گرفتن در مدار مشتری پرداخت. جونو دو بار این مدار ۵۳ روزه را؛ پیش از انجام مانور دیگری در تاریخ ۱۹ اکتبر که آن را به یک مدار قطبی ۱۴ روزه خواهد افکند، دُور خواهد زد.
نگارخانه
[ویرایش]-
فضاپیما جونو در حال ساخت.
-
قطعات فضاپیما جونو.
-
اولین عکس رنگی کامل مشتری از دوربین جونو.
-
عکس گرفته شده از زمین پس از برخاستن.
منابع
[ویرایش]- ↑ "Juno Mission to Jupiter—NASA Facts" (PDF). NASA. April 2009. p. 1. Archived from the original (PDF) on 6 April 2020. Retrieved April 5, 2011.
- ↑ "Juno Spacecraft Information – Power Distribution". Spaceflight 101. 2011. Archived from the original on 25 November 2011. Retrieved August 6, 2011.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Greicius, Tony (September 21, 2015). "Juno – Mission Overview". NASA.gov. Archived from the original on 30 April 2020. Retrieved October 2, 2015.
- ↑ http://www.nasa.gov/mission_pages/juno/main/index.html
- ↑ http://www.usatoday.com/tech/science/space/2011-08-01-jupiter-mission_n.htm
- ↑ http://www.nasa.gov/centers/goddard/news/topstory/2008/jupiter_lrs.html Winds in Jupiter's Little Red Spot almost twice as fast as strongest hurricane
- ↑ http://www.nasa.gov/mission_pages/juno/launch/Juno_solarpower.html بایگانیشده در ۲۶ آوریل ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine "NASA – Juno's Solar Cells Ready to Light Up Jupiter Mission". www.nasa.gov. Retrieved October 4, 2015.
- ↑ http://www.nasa.gov/mission_pages/juno/news/juno20110805.html بایگانیشده در ۲۶ آوریل ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine ^ "NASA – Juno's Solar Cells Ready to Light Up Jupiter Mission". www.nasa.gov. Retrieved October 4, 2015.
- ↑ http://usatoday30.usatoday.com/tech/science/space/2011-08-01-jupiter-mission_n.htm Dunn, Marcia (August 1, 2011). "NASA going green with solar-powered Jupiter probe". USA Today.
- ↑ Dunn, Marcia (August 1, 2011). "NASA going green with solar-powered Jupiter probe". USA Today. Jump up to: a b c d Greicius, Tony (September 21, 2015). "Juno – Mission Overview". NASA. Retrieved October 2, 2015.
- ↑ http://www.nasa.gov/launchschedule/ "NASA's Shuttle and Rocket Launch Schedule". NASA. Retrieved February 17, 2011.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- فضاپیمای جونو
- ایالات متحده آمریکا در ۲۰۱۱ (میلادی)
- پرواز فضایی در ۲۰۱۱ (میلادی)
- فضاپیماهای پرتابشده با موشکهای اتلس
- فضاپیماهای ساخت آمریکا
- فضاپیمای بدون سرنشین
- پرواز فضایی در ۲۰۱۶ (میلادی)
- کاوشگرهای فضایی
- کاوشگرهای فضایی پرتابشده در ۲۰۱۱ (میلادی)
- کاوشگرهای فضایی ناسا
- لاکهید مارتین در بخش ماهواره و فضا
- مدارگردها