پرش به محتوا

مارگارت مک‌دونالد مکینتاش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مارگارت مک‌دونالد مکینتاش
نام هنگام تولدمارگارت مک‌دونالد
زادهٔ۵ نوامبر ۱۸۶۴
درگذشت۷ ژانویهٔ ۱۹۳۳ (۶۸ سال)
ملیت بریتانیا
تحصیلاتدانشکده هنر گلاسگو
شناخته‌شده
برای
هنرهای تزئینی، طراحی، هنر
جنبشآر نُوو، مکتب گلاسگو، نمادگرایی
همسرچارلز رنی مکینتاش

مارگارت مک‌دونالد مکینتاش (به انگلیسی: Margaret Macdonald Mackintosh)؛ (زادۀ ۵ نوامبر ۱۸۶۴ میلادی – درگذشتۀ ۷ ژانویهٔ ۱۹۳۳ میلادی) هنرمندی انگلیسی‌الاصل بود که در اسکاتلند کار می‌کرد و کار طراحی او به یکی از ویژگی‌های تعیین‌کننده سبک گلاسگو در طول دهه‌های ۱۸۹۰ تا ۱۹۰۰ میلادی تبدیل شد.

زندگی‌نامه

[ویرایش]

مارگارت مک‌دونالد در تیپتون،[۱] استافوردشر بین بیرمنگام و ولورهمپتون به دنیا آمد، پدرش مدیر و مهندس معدن بود. مارگارت و خواهر کوچکترش فرانسیس هر دو در مدرسۀ دخترانه اورم، نیوکاسل-آندر-لایم، استافوردشر تحصیل کردند. نام آن‌ها در دفتر مدرسه ثبت شده‌ است.[۲] در سرشماری سال ۱۸۸۱ میلادی، مارگارت، ۱۶ ساله، در شب سرشماری از خانۀ شخص دیگری بازدید می‌کرد و به عنوان یک پژوهشگر در فهرست ثبت شده است.[۳] در سال ۱۸۹۰ میلادی خانواده در گلاسگو مستقر شدند و مارگارت و خواهرش فرانسیس مک‌دونالد به عنوان دانش‌آموز روزانه در مدرسۀ هنر گلاسگو ثبت نام کردند و دوره‌های طراحی را مطالعه کردند.[۴] او در آنجا با انواع رسانه‌ها از جمله فلزکاری، گل‌دوزی و منسوجات کار می‌کرد.

او شروع به همکاری با خواهرش فرانسیس کرد و در سال ۱۸۹۶ این زوج از استودیوی خود در شمارۀ ۱۲۸، خیابان هوپ، گلاسگو کار خود را آغاز کردند، جایی که آن‌ها تصاویر کتاب، گل‌دوزی‌ها، پانل‌های جسو، شیشه‌های سربی و فلزکاری‌های رُپوسه را تولید کردند.[۵] کارهای نوآورانه آن‌ها از تصاویر سلتیک، ادبیات، نمادگرایی و فولکلور الهام گرفته شده بود.[۶] مارگارت بعداً با همسرش، معمار و طراح معروف چارلز رنی مکینتاش، که در ۲۲ اوت ۱۹۰۰ میلادی با او ازدواج کرد، همکاری کرد.[۷] شناخته‌شده‌ترین آثار او پانل‌های جسو هستند که برای فضاهای داخلی طراحی شده با چارلز، مانند اتاق‌های چای‌خوری و اقامتگاه‌های خصوصی ساخته شده‌اند.

اغلب ادعا می‌شود که چارلز رنی مکینتاش معروف‌ترین معمار اسکاتلند است. مارگارت مک‌دونالد مکینتاش در مقایسه تا حدی به حاشیه رانده شد.[۶] با این حال، او در زمان خود توسط بسیاری از همسالانش، از جمله شوهرش که زمانی در نامه‌ای به او نوشت: «به یاد داشته باش، تو نیمی از تمام کارهای معماری من، اگر نه سه چهارم هستی…»، تجلیل شد.[۸] و همینطور از او روایت شده‌ است که گفته است: «مارگارت نبوغ دارد، من فقط استعداد دارم.»[۹]

او در طول زندگی حرفه‌ای خود فعال و شناخته شده بود، بین سال‌های ۱۸۹۵ و ۱۹۲۴ میلادی در بیش از ۴۰ نمایشگاه اروپایی و آمریکایی مشارکت داشت.[۶] وضعیت نامناسب، زندگی مارگارت را کوتاه کرد و تا آنجا که مشخص است، او پس از سال ۱۹۲۱ میلادی هیچ اثری تولید نکرد.[۱۰] او در سال ۱۹۳۳ میلادی، کمی بیش از چهار سال پس از شوهرش درگذشت.

نگارخانه

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Great Women Artists. Phaidon Press. 2019. p. 253. ISBN 978-0714878775.
  2. Orme Girls' School, Newcastle-under-Lyme, Registers.
  3. 1881 Census.
  4. "The Mysterious Garden – Margaret Macdonald Mackintosh". National Galleries of Scotland. Retrieved 25 October 2015. (به انگلیسی).
  5. Keller, Victoria (1985), "Scottish Woman Artists" in Parker, Geoff (ed.), Cencrastus No. 23, Summer 1986, pp. 28 - 33, ISSN 0264-0856.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ Panther, Patricia. "Margaret MacDonald: the talented other half of Charles Rennie Mackintosh". BBC. BBC. Retrieved 8 March 2015. (به انگلیسی).
  7. "MX.04 Interiors for 120 Mains Street" (PDF). Mackintosh Architecture: Context, Making and Meaning. University of Glasgos. Retrieved 4 December 2014. (به انگلیسی).
  8. The Chronicle: the letters of Charles Rennie Mackintosh to Margaret Macdonald Mackintosh, Pamela Robertson, ed.
  9. Kirkham, Pat (2001). Charles and Ray Eames: Designers of the Twentieth Century (Fourth ed.). United States of America: Massachusetts Institute of Technology. p. 81.
  10. "Margaret Macdonald (1864–1933)". Charles Rennie Mackintosh Society. Archived from the original on 4 January 2016. Retrieved 25 October 2015. (به انگلیسی). Archived from the original on 4 January 2016. Retrieved 13 July 2022.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link)
  11. Wikigallery - The May Queen 1900, by Margaret MacDonald Mackintosh.

پیوند به بیرون

[ویرایش]