نار

شعبه‌های نار

فارسی

ریشه لغت

سانسکریت

واژه نار به ارث رسیده از سانسکریت लहरी (لاهاری، "بیلو")رسیده از پراکریت 𑀡𑀸𑀭𑀻(ṇārī)، از سانسکریت नारी

آوایش

• /نار/

اسم

نار

1. مخفف انار.

زبان دیگر

• فارسی

اسم

1. آتش، آتیش، آدیش، آذر، ابسار، ابرستمچه.
2. (جمع): نیران.
3. پستان.
4. اشک‌خونین.

––––

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: fire garnet gamboge

منابع

• فرهنگ لغت معین
• اقبال، صلاح الدین (2002) «نار»، در وحی پنجابی لغات‏ (به پنجابی)، لاهور: «عزیز پابلیشرز»
• در فرهنگ لغت پنجابی-انگلیسی، پاتیالا: دانشگاه پنجابی، 2024
• ترنر، رالف لیلی (1969-1985) «ناری»، در فرهنگ تطبیقی ​​زبان‌های هندوآریایی، لندن: انتشارات دانشگاه آکسفورد، صفحه 406