درس
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- اوستایی
- واژه یِ اوستایی ( دَرِس ) به چمِ ( فراگرفتن، آموختن، دیدن، نگاه کردن ) می باشد. واژه ( درس ) اوستایی است و می توان کارواژه هایِ ( دَرساندن ) را به چمِ ( آموزاندن ) و ( دَرسیدن ) را به چمِ ( آموختن ) به کار گرفت. چنانکه در رویه یِ 1638 از نبیگِ ( فرهنگِ واژه های اوستا ) آمده است.
آوایش
[ویرایش]- /دَرس/
اسم
[ویرایش]درس
- آنچه کسی، بویژه معلم، از دانش و تجربه خود به دیگری آموزش میدهد.
- هر بخش از کتاب که در یک نوبت آموخته شود.
––––
برگردانها
[ویرایش]ترجمهها | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگِ واژه های اوستا