معمر

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /مُعَمَّر/

صفت

معمر

1. سالخورده، کسی که عمر طولانی کرده.
2. آبادان، معمور.

---

ترجمه
انگلیسی: long lived

منابع

• فرهنگ لغت معین

[[رده:عربی}}