پرش به محتوا

نادان

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • نیاهندوایرانی

آوایش

[ویرایش]
  • /نا/دان/

صفت

[ویرایش]

نادان

  1. آنکه در مسائل روزمره بویژه در امور اخلاقی از تشخیص نیک و بد عاجز است؛ جاهل، ابله.
    نادان ممکن است در زبان معیار باستان به صورت نا - دان ترجمه گردد و منظور از دان، دانستن، فهمیدن است که با نا معنی عکس یعنی نادانسته، نافهم است.

––––

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه‌ها

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن
  • فرهنگ لغت معین