Óxido nitroso
|
Xeral | |
|---|---|
| Nome | Óxido de dinitróxeno |
| Fórmula química | N2O |
| Aparencia | Gas incoloro |
|
Físicas | |
| Peso molecular | 44.01 uma |
| Punto de fusión | 182,29 K (-90,86 °C) |
| Punto de ebulición | 184,67 K (-88,48 °C) |
| Temperatura crítica | 309.6 K (36.4 °C) |
| Presión crítica | 7.245 MPa |
| Densidade | 1,2 ×10³ kg/m³ (líquido) |
| Solubilidade | 0,112 g en 100g de auga |
|
Termoquímica | |
| ΔfH0gas | 82,05 kJ/mol |
| ΔfH0líquido | ? kJ/mol |
| ΔfH0sólido | ? kJ/mol |
| S0gas, 1 bar | 219,96 J·mol−1·K−1 |
| S0líquido, 1 bar | ? J·mol−1·K−1 |
| S0sólido | ? J·mol−1·K−1 |
|
Riscos | |
| Inhalación | Pode causar asfixia. |
| Pel | Perigoso comprimido ou crioxénico. |
| Ollos | Perigoso comprimido o crioxénico. |
| Máis información | Hazardous Chemical Database (En inglés) |
|
Valores no SI e en condicións normais (0 °C e 1 atm), salvo que se indique o contrario. | |
O óxido de dinitróxeno, óxido de nitróxeno (I) ou óxido nitroso (N2O) é un gas incoloro cun cheiro doce e lixeiramente tóxico. Provoca alucinacións e un estado eufórico. Por iso foi utilizado como droga nalgúns casos.
Datos adicionais
- Presión de vapor: 5080 kPa a 20 °C
- Solubilidade en auga: 1,305 l/l auga a 0 °C; 0,596 l/l auga a 25 °C
- Concentración máxima permitida en lugares de traballo: 100 ppm
Síntese
[editar | editar a fonte]O óxido de dinitróxeno (N2O) xérase convenientemente pola termólise controlada do nitrato de amonio ou por reacción de amoníaco con ácido nítrico:
NH4NO3 -> 2 H2O + N2O
Hai que controlar ben as condicións desta reacción porque existe o perigo de explosión. O óxido de dinitróxeno fórmase tamén en condicións anaeróbicas a partir de fertilizantes minerais no solo. É un importante gas de efecto invernadoiro cunha permanencia media de 100 anos na atmosfera. Actualmente atribúeselle o 5 % do efecto invernadoiro artificial a este gas. Ademais ataca a capa de ozono, reducindo o ozono a osíxeno molecular e liberando dúas moléculas de monóxido de nitróxeno.
Aplicacións
[editar | editar a fonte]O químico Humphry Davy descubriu as propiedades narcóticas deste gas no ano 1799 en experimentos co seu propio corpo. O primeiro dentista que aplicou o gas como sedativo nunha extracción dental foi Horace Wells en Hartford (Connecticut) en 1844 tras observar a actividade fisiolóxica nunha atracción de feira.
Aínda hoxe se utiliza este gas mesturado co 30 % de osíxeno como narcótico, mellorando a súa eficacia con outras substancias.
Na industria alimenticia utilízase para facer os alimentos máis espumosos(natas, iogures etc.).
Na técnica aproveitase o poder oxidante do gas para utilizalo no canto de aire nas combustións dos motores convencionais ou nalgúns foguetes, na Segunda guerra mundial usouse o óxido nitroso nalgúns avións. Así aumentase a potencia dos motores. Nos foguetes aproveitase o feito de que é un gas facilmente licuable que elimina a necesidade de traballar con tecnoloxías crioxénicas complicadas e custosas. Aínda así, un uso prolongado do óxido nitroso pode acabar danando motor e acurtando a súa vida útil.
En España, levar un kit de óxido nitroso no coche é legal mentres non se utilice, aínda que é difícil saber se foi usado.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Instituto Nacional de Seguridade e Hixiene no Ministerio de Traballo de España: Ficha internacional de seguridade química do óxido de dinitróxeno.
- Nitrous Express, óxido Nitroso para vehículos.
