Saltar ao contido

Abidos

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía físicaAbidos
(ar) أبيدوس Editar o valor en Wikidata
Imaxe
Tipoxacemento arqueolóxico Editar o valor en Wikidata
Localización
División administrativaSohag, Exipto (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Mapa
 26°11′07″N 31°55′08″L / 26.18517, 31.91889
Composto por
Características
Altitude74 m Editar o valor en Wikidata
Candidato a Patrimonio da Humanidade
Data28 de xullo de 2003
Identificador1823
Vista parcial da Lista de Reis de Abidos

Abidos era unha cidade do Antigo Exipto pertencente ao VIII nomo do Alto Exipto. O seu nome exipcio era Abdjw, o outeiro do relicario, xa que nel se conservaba a cabeza sagrada de Osiris.

Aquí se atoparon as táboas dos reis coa lista dos primeiros 77 reis e os restos das tumbas reais das primeiras dinastías e dos templos de Osiris, de Seti I, de Ramsés II.

En xeróglifo:
AbbDw
O49

Os primeiros restos arqueolóxicos datan do 4.000 a.C. Posteriormente foi o lugar máis importante de enterramento das primeiras dinastías de reis exipcios. Tras o traslado da capital a Menfis, os reis continuaron a construír tumbas ficticias. A fins da V dinastía xurdiu o culto a Osiris, e o rei local Jenti-Amentiu foi asimilado a el. O mito de Osiris asentouse fortemente na cidade, xa que segundo a tradición na cidade estaba a cabeza de Osiris, e os ritos do soterramento ficticio do rei transformáronse nos misterios de Osiris, nos que se representaba a morte e a resurrección do deus. Isto comportou que Abidos se convertese na cidade santa de Osiris, á que acudían milleiros de peregrinos.

O último edificio construído foi o novo templo de Nectanebo I, na 30 dinastía. Na época ptolomea a cidade decaeu e acabou deshabitada.

Arquitectura

[editar | editar a fonte]

Un dos principais edificios é o Templo de Seti I que foi construído en memoria de Osiris, é o máis grande de todos os edificios construídos en Abidos. O templo, construído sobre un terreo en pendente, ten unha planta en forma de L. O edificio compúñase de dous mastros, dous patios, dúas salas hipóstilas e un conxunto de edificios auxiliares: almacéns ou pequenas capelas dedicadas a Nefertum e Ptah-Sokar. Aínda que mantén unha distrubución clásica, destaca polo feito de conter sete santuarios que o converten en único dentro da arquitectura exipcia, os santuarios estaban dedicados a Seti I, Ptah, Ra-Horajty, Amón-Ra, Osiris, Isis e Horus. Todo o conxunto está rodeado por un muro.

O Templo de Ramsés II (1298 a.C), é un pequeno edificio ao noroeste do templo de Osiris, para lle dar ao espírito de Ramsés unha relación estreita con Osiris.