Adonis (poeta)

Adonis
	; (2016)
Biografía
Nacemento	(ar) علي أحمد سعيد إسبر ; 1 de xaneiro de 1930 (94 anos); Al-Qassabin, Siria
Catedrático
Datos persoais
Residencia	París (1986–); Beirut (1956–)
Relixión	Islam, musulmán sen denominación, antirrelixión e Alauísmo
Educación	Universidade de Damasco ; Universidade San Xosé
Actividade
Ocupación	poeta, profesor universitario, especialista en literatura, xornalista, escritor, tradutor, crítico literario
Empregador	Universidade San Xosé ; Shir (1957 - 1970) (en) ; Universidade Libanesa ; Mawakif Magazine (1968 - 1994) (en)
Partido político	Partido Social Nacionalista Sirio (1945–1968)
Pseudónimo literario	Adonis ; أدونيس
Obra
	Obras destacables The Songs of Mihyar of Damascus (en) ; (1973) The Static and the Dynamic: A Research into the Creative and the Imitative of Arabs (en) ;
Arquivos en	Institute for Contemporary Publishing Archives (en) [ 446ADN]; Institute for Contemporary Publishing Archives (en) ;
Familia
Cónxuxe	Khalida Saeed (1956–)
Premios
	(2021) Orde do Mérito; (2017) Prémio PEN/Nabokov (pt) ; (2016) Prince Pierre Award (en) ; (2016) Stig Dagerman Prize (en) ; (2015) Erich-Maria-Remarque Peace Prize (en) ; (2014) Premio de poesía Janus Pannonius International; (2013) Flaiano Prize (en) ; (2012) doutor honoris causa pola Universidade de Rennes 2; (2011) Premio Goethe; (2011) Premio PEN de tradución poética; (2008) Premio Max Jacob; (2008) premio Grinzane Cavour; (2007) Premio Bjørnson; (2003) Mondello Prize (en) ; (2003) Premio América de literatura; (2002) premio Al Owais; (2001) Medalla Goethe; (1999) Premio Internacional Nonino; (21 de febreiro de 1997) Comendador das Artes e as Letras; (1997) Golden Wreath (en) ; (1995) International Nazim Hikmet Poetry Award (en) ;
Descrito pola fonte	Obálky knih,

Este artigo amosa letras árabes. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

Ali Ahmad Said Esber (transliteración do seu nome árabe علي أحمد سعيد إسبر), nado en Al-Qassabin (Latakia, Siria) o 1 de xaneiro de 1930,^[1] coñecido polo pseudónimo Adonis o Adunis, é un poeta, político e profesor francés de orixe siria. Desenvolveu un amplo labor poético ó longo da súa traxectorio, tendo publicados máis de vinte poemarios en lingua árabe. Viviu en Siria, o Líbano e Francia segundo as circunstancias forzábano a fuxir. A día de hoxe é considerado o poeta máis importante en lingua árabe vivo, amais de ser un dos poucos expoñentes do modernismo árabe inda vivo. Malia ser recoñecido mundialmente e un dos máis repetidos candidatos ó premio Nobel de Literatura,^[2]^[3] os seus ideais ateos e mais comunistas provocaron un forte rexeitamento cara á súa persoa en moitos círculos, especialmente entre os gobernos árabes máis integristas (quen prohibiron a súa obra, coma en Irán ou Marrocos).

Traxectoria

O seu pai era un labrego dunha comunidade alauita xiíta que lle aprendeu poemas clásicos en árabe e o Corán enteiro. Ao cumprir dezasete anos, tivo a oportunidade de recitar un poema da súa produción fronte ao daquela presidente de Siria, de xira pola rexión. Fondamente impactado, o presidente ofertoulle o premio que el quixese, ao que o mozo respondeu que quería ir á escola.

Tralos seus exitosos estudos ingresa na Universidade de Damasco, onde se licenza en Filosofía no 1954. Nesta época comeza a empregar o seu pseudónimo de Adonis (segundo el conta por mor de que as revistas non lle aceptaban os seus poemas baixo o seu nome real, daquela o agochou xusto despois de ler o famoso mito grego) e a achegarse ó ateísmo e ó comunismo.

Exilio

Ao ano seguinte pasou seis meses en prisión por ser parte do Partido Socialista Nacionalista Sirio.^[4] Trala súa ceiba, marchou ao Líbano, onde fundou xunto con outros poetas a revista de poesía Shi'r.^[3] Recibiu unha bolsa de estudo entre 1960-61 en París, o que lle permitiu falar un francés fluído. Comezou a impartir clases na Universidade de Beirut, da que foi catedrático de Literatura Árabe de 1970 a 1985, se ben polo 1980 xa emigrara a París para fuxir da Guerra civil libanesa. Á súa chegada a Francia xa acadara fama abonda, polo que impartiu clases na Sorbona de Literatura Árabe ata se retirar para se adicar en exclusividade a compór poemas, ensaios e traducir.

Na actualidade vive no barrio da Defensa, o distrito financeiro parisiense, sendo un persoeiro fortemente activo na vida cultural da cidade e da clase intelectual mundial. Fixo declaracións en contra da Revolución Árabe por considerala reaccionaria baixo o seu falso discurso democrático e realiza conferencias e viaxes polo mundo. É considerado un dos grandes poetas árabes. especialmnete, dende a morte do palestino Mahmud Darwich.^[5]

O 11 de xuño do 2014 recitou na Cidade da Cultura de Galicia canda a Yolanda Castaño.^[4]

Recoñecementos

1961, Premio da revista Shi'r
1968, Premio dos Amigos do Libro (Beirut)
1971, Syria-Lebanon Award of the International Poetry Forum (Pittsburgh)
1974, Premio Nacional de Poesía (Beirut)
1983, Membro da Academia Mallarmé
1983, Officier des Arts et des Lettres (Francia)
1984, Medalla Picasso (Unesco)
1986, Gran Premio das Bienais Internacionais da Poesía de Liexa
1990, Membro da Academia Universal de Culturas (París)
1991, Premio Jean Marlieu Etranger (Marsella)
1994, Premio Nâzım Hikmet (Istambul)^[6]
1995, Premio Méditerranée-Etranger (París)
1995, Premio do Foro Cultural Libanés en Francia
1997, Premio de Poesía de Struga
1999, Premio de Poesía Nonino (Italia)
2000, Premio Alain Bosquet (París)
2004, Doutor honoris causa pola Universidade de Xenebra
2006, Medalla de Ouro do Goberno de Italia (Comité Científico do Centro Internacional de Investigacións Pio Manzú)
2007, Doutor honoris causa pola Universidade Americana de Beirut
2007, Premio Bjornson (Noruega)^[6]
2008, Premio Grinzane Cavour per la Lettura (Italia)
2008, Premio Max Jacob 2008 (Francia)
2008, Premio Giovanni Pascoli 2008 (San Mauro di Romagna, Italia)
2011, Premio Goethe (Frankfurt)^[7]^[6]
2016, Premio literario Prince-Pierre-de-Monaco^[3]

Notas

↑ Badilla Castillo, Sergio (2011). "Tres poemas de Adonis". Proyecto Patrimonio (en castelán). Archived from the original on 12 de xaneiro de 2012. Consultado o 11 de xaneiro de 2021.
↑ Borchert, Thomas (12 de outubro de 2006). "Pamuk, Kapuscinski y Adonis, favoritos al Nobel de Literatura en un mar de nombres". elmundo.es (en castelán). Consultado o 11 de xaneiro de 2021.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Clermont, Thierry (5 de outubro de 2016). "Le poète Adonis, Prix Prince Pierre de Monaco 2016". lefigaro.fr (en francés). Consultado o 11 de xaneiro de 2021.
↑ ^4,0 ^4,1 Redacción (11 de xuño de 2014). "El poeta sirio Adonis conquista Galicia con un recital en el Monte Gaiás". lavanguardia.com (en castelán). Consultado o 11 de xaneiro de 2021.
↑ Perrin, Jean-Pierre (24 de abril de 2015). "Adonis : «Avec l'Islam, la poésie a dû se séparer de la pensée»". liberation.fr (en francés). Arquivado dende o orixinal o 06 de agosto de 2020. Consultado o 11 de xaneiro de 2021.
↑ ^6,0 ^6,1 ^6,2 Flood, Alison (30 de agosto de 2011). "Adonis becomes first Arab writer to win Goethe prize". theguardian.com (en inglés). Consultado o 11 de xaneiro de 2021.
↑ Redacción (31 de agosto de 2011). "Adonis recoge el premio Goethe entre opiniones encontradas". elcultural.com (en castelán). Consultado o 11 de xaneiro de 2011.

Véxase tamén

[1] Badilla Castillo, Sergio (2011). "Tres poemas de Adonis". Proyecto Patrimonio (en castelán). Archived from the original on 12 de xaneiro de 2012. Consultado o 11 de xaneiro de 2021.

[2] Borchert, Thomas (12 de outubro de 2006). "Pamuk, Kapuscinski y Adonis, favoritos al Nobel de Literatura en un mar de nombres". elmundo.es (en castelán). Consultado o 11 de xaneiro de 2021.

[:0-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 Clermont, Thierry (5 de outubro de 2016). "Le poète Adonis, Prix Prince Pierre de Monaco 2016". lefigaro.fr (en francés). Consultado o 11 de xaneiro de 2021.

[:1-4] 4,0 ^4,1 Redacción (11 de xuño de 2014). "El poeta sirio Adonis conquista Galicia con un recital en el Monte Gaiás". lavanguardia.com (en castelán). Consultado o 11 de xaneiro de 2021.

[5] Perrin, Jean-Pierre (24 de abril de 2015). "Adonis : «Avec l'Islam, la poésie a dû se séparer de la pensée»". liberation.fr (en francés). Arquivado dende o orixinal o 06 de agosto de 2020. Consultado o 11 de xaneiro de 2021.

[:2-6] 6,0 ^6,1 ^6,2 Flood, Alison (30 de agosto de 2011). "Adonis becomes first Arab writer to win Goethe prize". theguardian.com (en inglés). Consultado o 11 de xaneiro de 2021.

[7] Redacción (31 de agosto de 2011). "Adonis recoge el premio Goethe entre opiniones encontradas". elcultural.com (en castelán). Consultado o 11 de xaneiro de 2011.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]