Aleksandr Nikolaevich Iakovlev

Aleksandr Nikolaevich Iakovlev

Biografía
Nacemento	2 de decembro de 1923 Korolevo, Rusia (en)
Morte	18 de outubro de 2005 (81 anos) Moscova, Rusia
Causa da morte	ictus
Lugar de sepultura	Cemitério Troyekurovskoye (pt)
Ambassador of the Soviet Union to Canada (en)
1973 –
Membro do Consello Supremo da Unión Soviética
Datos persoais
Educación	Academy of Social Sciences of the Central Committee of CPSU (en) (–1960) Universidade Columbia (–1959) Higher Party School at the Central Committee of the CPSU (en)
Actividade
Ocupación	político, economista, historiador, diplomático, Americanist (en)
Empregador	Academia de Ciencias da URSS
Partido político	Partido Comunista da Unión Soviética Russian Party of Social Democracy (en)
Membro de	Academia de Ciencias de Rusia Academia de Ciencias da URSS
Carreira militar
Rama militar	Infantaria de marinha (pt)
Rango militar	primeiro tenente (pt)
Conflito	Fronte Oriental (segunda guerra mundial)
Premios
Orde do Estandarte Vermello  Orde da Estrela Vermella  Orde da Amizade dos Pobos  Order of St. Sergius of Radonezh 3rd class (en)  Orde do Libertador  Commander of the Cross of the Order of Merit of the Republic of Poland (en)  Bandeira Vermella do Traballo  Orde ao Mérito pola Patria 2º grao  Cruz de Oficial da Orde do Mérito da República Federal de Alemaña  Order of the Three Stars, 3rd Class (en)  Orde da Revolución de Outubro  Orde da Guerra Patria de 1ª Clase  Commander of the Order of the Grand Duke Gediminas (en)
Sinatura
Descrito pola fonte	Obálky knih, Moskovskaia entsiklopedia: Litsa Moskvi

Aleksandr Nikolaevich Iakovlev (en ruso: Александр Николаевич Яковлев), nado no oblast de Yaroslavl o 2 de decembro de 1923 e finado en Moscova o 18 de outubro de 2005, foi un académico da Academia de Ciencias de Rusia e un político soviético.

Traxectoria

Procedente dunha familia labrega, Iakovlev serviu no Exército Vermello durante a segunda guerra mundial, resultado ferido de gravidade durante o asedio alemán de Leningrado. Ingresou no PCUS en 1944, traballou en diversas publicacións do partido e estivo á fronte do departamento de ideoloxía e propaganda do partido de 1969 a 1973. En 1972 publicou un artigo no que criticaba o antisemitismo soviético e chauvinismo ruso o que suscitou a condena do Poliburo, a súa destitución dos cargos no partido e o seu nomeamento como embaixador no Canadá, onde permaneceu dez anos e fixo amizade con Pierre Trudeau. En 1983 acompañou a Mikhail Gorbachev que como ministro de agricultura visitaba o Canadá e algunhas semanas despois como consecuencia da intervención deste volveu á URSS como director do Instituto de Economía Mundial e de Relacións Internacionais (1983-1985). Coa chegada de Gorbachev ao poder Iakovlev converteuse no seu conselleiro, foi membro do Politburo (1987-1990) e do Secretariado (1986-1990) do Partido Comunista da Unión Soviética. Foi o ideólogo do Partido, a mesma posición que ata a súa morte en 1982 tivera Mikhail Suslov; recibiu o nome de "pai da glasnost por estar considerado a forza intelectual detrás do programa de reformas que Mikhail Gorbachov realizou coa glasnost e a perestroika. Despois da caída da URSS formou e presidiu o Partido da Socialdemocracia Rusa (1995-2002) Presidente da Comisión para a rehabilitación das vítimas da represión política (1992-2005).

Logo de décadas de negar oficialmente calquera protocolo secreto no Pacto Ribbentrop-Molotov de 1939 coa Alemaña nazi, Iakovlev dirixiu unha comisión que investigou a existencia de tales protocolos e en decembro de 1989 concluíu que realmente existiran.