Buceros bicornis
Aparencia
Buceros bicornis | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Macho en Maharashtra. | |||||||||||||||
Estado de conservación | |||||||||||||||
Vulnerable[1] | |||||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Nome binomial | |||||||||||||||
Buceros bicornis Linnaeus, 1758 | |||||||||||||||
Distribución da especie.
| |||||||||||||||
Sinonimia | |||||||||||||||
Buceros homrai[2] |
O Buceros bicornis é unha especie de paxaro e un dos membros máis grandes da famlia dos bucertóridos. É orixinario do subcontinente indio e do sueste asiático. O seu tamaño impresionante e as súas cores fixérono un animal destacado en moitos rituais e culturas tribais. É unha especie lonxeva, chegando a vivir case 50 anos en catividade. É predominantemente fruxívoro, mais tamén é oportunista e depreda mamíferos, réptiles e paxaros pequenos.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ BirdLife International (2018). "Buceros bicornis". Lista Vermella de especies ameazadas. (en inglés). Unión Internacional para a Conservación da Natureza.
- ↑ Hodgson, B. H. (1833). "Description of the Buceros Homrai of the Himalaya". Asiatic Researches 18 (2): 169–188.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Buceros bicornis |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Kannan, R. (1993). "Saving the Great Indian Hornbill". Hornbill magazine. Bombay Natural History Society 1993(4):4-7.
- Kannan, R. (1994). "Ecology and Conservation of the Great Pied Hornbill (Buceros bicornis) in the Western Ghats of southern India". Ph.D. Thesis, University of Arkansas, Fayetteville.
- Kannan, Ragupathy (1994). "Conservation ecology of the Great Hornbill in the Western Ghats, southern India". OBC Bull. 19:13.
- Kannan, R. e James, D. A. (2007). "Phenological studies of hornbill fruit trees in tropical rainforests: methodologies, problems, and pitfalls". pp 155–166 in Kemp, A.C. e M.I. Kemp (Eds.). The Active Management of Hornbills for Conservation. CD-ROM Proceedings of the 4th International Hornbill Conference, Mabula Game Lodge, Bela Bela, South Africa. Naturalists and Nomads, Pretoria.
- Kannan, R. e James, D. A. (2008). "Fig trees (Ficus), captive elephants, and conservation of hornbills and other frugivores in an Indian wildlife sanctuary". J. Bombay. Nat. Hist. Soc. 105(2):238-242. https://www.biodiversitylibrary.org/page/48379127#page/118/mode/1up
- Poonswad, P. (1995). "Nest site characteristics of four sympatric species of hornbills in Khao Yai National Park, Thailand". Ibis 137: 183–191.
- Poonswad, P. e Tsuji, A. (1994). "Ranges of males of the Great Hornbill (Buceros bicornis), Brown Hornbill (Ptilolaemus tickelli) e Wreathed Hornbill (Rhyticeros undulatus) in Khao Yai National Park, Thailand". Ibis 136: 79–86.