Exército Popular de Corea
.svg)
O Exército Popular de Corea (en coreano, 조선인민군) encárgase da defensa de Corea do Norte e polo seu tamaño está considerado o cuarto máis grande do mundo, con máis dun millón de militares en activo e outros 4,7 millóns na reserva. Componse polas Forzas terrestres, a Mariña, a Forzas Aéreas, o 2º Corpo de Artillaría e a Forza Especial de Operacións. Kim Jong-il é o Comandante Supremo do Exército Popular de Corea e xefe da Comisión Nacional de Defensa.
Algúns estudos afirman que Corea do Norte é o país máis militarizado do mundo. Estímase que o gasto anual ascende a máis de 5000 millóns de dólares (en torno ao 25% do PIB), dos cales máis da metade están destinados aos programas de desenvolvemento nuclear e de mísiles. Corea do Norte podería ter 3 cabezas nucleares e varios centenares de mísiles balísticos con alcance superior aos 1000 quilómetros.
En 1978 Kim Il-sung decretou que o Día do Exército sería trasladado do 8 de febreiro ao 4 de abril. A nova data trataba de honrar a creación da guerrilla anti-xaponesa en 1934.
Historia
[editar | editar a fonte]As orixes do Exército Popular de Corea remóntanse ao ano 1939 co Exército de Voluntarios Coreanos formado en Yenan (China), co obxectivo de contrarrestar a presenza do Imperio do Xapón en Manchuria. Devandita forza, que roldaba os 1000 homes, contaba con apoio e asesoramento de comunistas chineses.
Logo da segunda guerra mundial, as forzas soviéticas que ocupaban a península de Corea ao norte do paralelo 38 ordenaron o desarmamento e desaparición de todas as forzas de resistencia locais que operaban contra o Exército Imperial Xaponés.
