I Reis
I Reis (tamén Primeiro Libro dos Reis, ás veces escrito con numeración arábiga[1]) é un dos libros históricos da Biblia do Antigo Testamento que vén despois de II Samuel e antes de II Reis. [2] [3] Consta de 22 capítulos e a súa narración continúa os acontecementos narrados en II Samuel, comezando coa coroación do rei Salomón sobre todo Israel ata o final dos reinados de Acab e Iosafat, que gobernaron respectivamente o Reino de Israel e o Reino de Xudá.
Así, o libro trata do auxe do reino de Israel, da súa división en dous países entre as doce tribos tras a morte de Salomón, da perversión moral tanto dos gobernantes como do pobo que abandonaron a fe nun só Deus para practicar a idolatría aos deuses pagáns mencionando os feitos do profeta Elías no seu ministerio.
O libro contén unha teoloxía da autoridade política: o rei debe ser fiel a Deus ( 1Re 2,3 ) e gobernar con sabedoría e xustiza, servindo ao pobo ( 1Re 12,7 ), que só pertence a Deus ( 1Re 3,8-). 9 ) [4] .
Contido
[editar | editar a fonte]- Parte 1 - O reinado de Salomón. Capítulo 1 ao capítulo 11.
- Parte 2 - A división do Reino: Israel e Xudá. Capítulo 12 ao capítulo 22.
Personaxes principais
[editar | editar a fonte]Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "1 Reis :: A Biblia Galega". www.abibliagalega.com. Consultado o 2022-05-01.
- ↑ Echegary, J. González et ali (2000). A Bíblia e seu contexto 2. São Paulo. p. 1133. ISBN 9788527603478.
- ↑ Pearlman, Myer (2006). Através da Bíblia. São Paulo. p. 439. ISBN 9788573671346.
- ↑ Primeiro e Segundo Reis Arquivado 20 de decembro de 2009 en Wayback Machine., consultado o 22 de xullo de 2010
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: I Reis  |