Ivan Capelli
(1991) | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 24 de maio de 1963 (61 anos) Milán, Italia |
Actividade | |
Ocupación | piloto de automobilismo, piloto de Fórmula Un |
Deporte | automobilismo |
Participou en | |
24 Horas de Le Mans | |
Premios | |
Sitio web | ivancapelli.it |
Ivan Franco Capelli (nado o 24 de maio de 1963) é un antigo piloto italiano de Fórmula Un. Participou en 98 Grandes Premios, debutando o 6 de outubro de 1985. Acadou tres podios e anotou un total de 31 puntos de campionato. Desde 1998 ata 2017, foi comentarista de Fórmula Un na estación de televisión italiana Rai 1.
Innicios da súa carreira e F1
[editar | editar a fonte]Capelli comezou a súa carreira como piloto de kart cando tiña 15 anos, e despois de catro anos pasou ao Campionato Italiano de Fórmula Tres.
En 1983 converteuse en campión italiano de Fórmula Tres, tras dominar a serie con nove vitorias. Despois diso, trasladouse co equipo Coloni á European Formula Three, e aquí volveu ser campión en 1984. .
En 1985 ingresou no Campionato de Europa de Formula 3000 cun March-Cosworth de Genoa Racing e gañou unha carreira. O mesmo ano debutou na Fórmula Un, pilotando un Tyrrell no Gran Premio de Europa (a pesar de que nunca antes pilotara en Brands Hatch), e terminou cuarto en Australia. Non obstante, en 1986 quedou sen asento na Fórmula Un a tempo completo. Pola contra, disputou o Campionato de Fórmula 3000 de 1986, aínda con Genoa Racing, e tamén correu con BMW no Campionato de Europa de Turismos.
F1 con March
[editar | editar a fonte]Malia non conseguir un contrato a tempo completo para 1986, Capelli comezou varias carreiras de F1 para o equipo AGS. Mentres tanto, Cesare Gariboldi, xefe de Genoa Racing, traballaba con Robin Herd de March para crear un novo equipo de Fórmula Un. Capelli foi un compoñente central dos seus plans. A estas alturas, Capelli e Gariboldi tiñan unha relación case pai-fillo.[Cómpre referencia]
En 1987 Capelli estivo na Fórmula Un a tempo completo co equipo March, dirixido por Gariboldi e co novo chasis de Herd cun motor Cosworth V8 de aspiración normal. Capelli tamén continuou pilotando cos turismos BMW para o equipo Schnitzer, xa que o orzamento de March era axustado (tanto que correron no Gran Premio de Bélxica cun motor de coche deportivo de 3,3 litros modificado en lugar da unidade de Fórmula 1 de 3,5 completo), e o equipo Schnitzer tiña status de fábrica con BMW, o que lle permitía estar na nómina da compañía alemá. Capelli anotou o primeiro punto de March co sexto posto no Gran Premio de Mónaco e o regreso de March á Fórmula Un foi xeralmente visto como competente, profesional e prometedor para o futuro.
En 1988 Capelli tiña un chasis March deseñado por Adrian Newey (máis tarde gañador de varios campionatos de construtores como deseñador en Williams, McLaren e Red Bull) combinado cun motor Judd V8 (derivado do motor Brabham-Honda CART e da unidade Judd/Honda F3000). March esperaba ser o socio de desenvolvemento favorito deste motor, pero atopáronse compartindoo co equipo francés Ligier, así como co campión defensor de construtores de F1, Williams, que perdera o seu suministro de motores turboalimentados de Honda a mans de McLaren. A Capelli uniuse ao equipo co campión británico de Fórmula 3, o novato brasileiro Maurício Gugelmin. Fixeron un equipo forte e o March 881 foi a sorpresa do ano. En Spa-Francorchamps logrou o seu primeiro podio cun terceiro posto por detrás dos McLarens de Ayrton Senna e Alain Prost (aínda que isto non se soubo ata despois da tempada na que os Benettons foron descualificados por irregularidades de combustible). O mellor resultado de Capelli foi o segundo posto no Gran Premio de Portugal onde rematou detrás de Prost. O italiano tivo unha mellor oportunidade cando converteuse no primeiro piloto sen turbo desde 1983 en liderar un Gran Premio do Campionato do Mundo. Isto ocorreu na 16ª volta do Gran Premio do Xapón en Suzuka cando Prost perdeu unha marcha ao saír da chicana final e Capelli puido adiantarse antes da liña de meta e liderar oficialmente a volta. Non obstante, Prost usou a potencia superior de Honda e adiantouno antes da curva 1. O seu Judd V8 sufriu un fallo eléctrico só tres voltas despois.
Con todo, o impulso non continuou. March tivo problemas financeiros e un patrocinador, Leyton House, adquiriu unha participación de control. Gugelmin terminou terceiro na súa carreira de casa en Jacarepaguá en 1989, pero isto fíxose no coche de 1988. O March definitivo de Leyton House de 1989 foi unha decepción, e ningún dos dous pilotos loitou polas primeiras posicións no resto do ano. Capelli, en particular, só terminou unha vez ao longo da tempada (12º en Bélxica) e chegou o suficientemente lonxe como para clasificarse noutra ocasión (Mónaco onde abandonou o 6º posto preto do final e clasificouse 11º). A pesar diso, foi un dos únicos seis pilotos que comezaron as 16 carreiras da tempada de 1989 (os outros foron os pilotos de McLaren Ayrton Senna e Alain Prost, o dúo Williams Riccardo Patrese e Thierry Boutsen e Alessandro Nannini de Benetton). O espírito de equipo mantívose intacto a pesar da morte de Gariboldi nun accidente automobilístico e, a mediados da tempada, Capelli sentiuse o suficientemente feliz no equipo como para aceptar a súa opción para 1990. A nova década empezou mal. O coche de Newey (que recibíu o prefixo CG en homenaxe a Gariboldi) tiña unha aerodinámica excelente e un uso exclusivo do motor V8 actualizado de Judd, pero era intolerante ás fochancas. Era tan malo na pista notoriamente accidentada da Cidade de México que ningún dos pilotos puido controlar o coche e ambos non lograron a clasificación. Con todo, na seguinte carreira en Paul Ricard en Francia produciuse un cambio de forma completo. Capelli liderou xunto a Gugelmin nun Leyton House 1–2 durante gran parte da carreira. Gugelmin finalmente retirouse, e Capelli foi superado preto do final polo Ferrari de Prost con só 3 voltas restantes e chegou segundo. As revisións do coche fixérao máis competitivo (ironicamente Newey deixou o equipo pouco antes da carreira para unirse a Williams), pero foi a pista lisa como unha mesa de billar a que permitiu o resultado. Malia algunhas actuacións prometedoras en Silverstone e Hockenheim, seguiu sendo a súa mellor carreira da tempada.
En 1991, Leyton House foi responsable non só do desenvolvemento do chasis, senón que tamén financiou o ambicioso programa do motor V10 de Ilmor. Con tantos ingredientes novos, os resultados volveron ser escasos, aínda que Capelli clasificábase a miúdo e competía ben. Cando o propietario de Leyton House Akira Akagi foi arrestado en relación coa fraude do Fuji Bank, o equipo estaba nun estado precario. Capelli fichara pola Scuderia Ferrari para a tempada do 92, polo que abandonou voluntariamente o seu cargo, permitindo ao piloto de pago Karl Wendlinger rematar a tempada e pagou persoalmente por asistir ás carreiras que se perdeu para ofrecer apoio ao equipo e consellos a o seu substituto novato.[Cómpre referencia]
Ferrari e Jordan
[editar | editar a fonte]Na tempada de Fórmula Un de 1992, Capelli converteuse no primeiro italiano que pilotou regularmente con Ferrari desde Michele Alboreto na tempada de Fórmula Un de 1988, despois da única carreira de Gianni Morbidelli para o equipo a tempada anterior. A Scuderia pasara por un momento difícil en 1991, pero cun coche novo, o F92A, as expectativas eran altas. O novo coche non era competitivo e antes de comezar a tempada Capelli mostraba a súa decepción. Un piloto que gozaba do ambiente agradable dun equipo de tipo familiar, loitou por integrarse coa estrutura burocrática do Ferrari de principios dos anos 90. Perdendo a motivación, o equipo á súa vez perdeu a confianza nel e o seu compañeiro de equipo Jean Alesi gañou a partida. Capelli foi destituído antes do final da tempada. Foi a última vez ata Felipe Massa en 2011 que un piloto de Ferrari non conseguiu subir ao podio durante unha tempada.
Esta experiencia aparentemente rompeu o seu espírito, pero os que traballaran con el en March aínda tiñan fe, especialmente Ian Phillips, entón director do equipo de Jordan. Ocupando un asento no Jordan para 1993 xunto ao novo novato Rubens Barrichello, de quen o equipo esperaba que prosperase baixo o piloto máis experimentado, Capelli pero non logrou redescubrir a faísca que non hai moito o marcara como un futuro campión. Despois de non conseguir a clasificación para a segunda carreira en Brasil, abandonou o equipo por mutuo consentimento, sendo substituído por Thierry Boutsen. Non volveu correr na Fórmula Un.
Carreira post-F1
[editar | editar a fonte]Despois da súa saída da Fórmula Un, Capelli correu desde 1994 ata 1996 cun Nissan Primera con resultados mixtos na Super Tourenwagen Cup alemá para BMS Scuderia Italia e nalgunhas probas do Campionato de España de Turismos en 1995 e 1996. Tamén se converteu en comentarista de Fórmula Un desde 1998 ata 2017 na canle de televisión italiana Rai 1.
Rexistro de carreiras
[editar | editar a fonte]Traxectoria profesional
[editar | editar a fonte]† Como Capelli era un piloto invitado, non podía puntuar.
Complete International Formula 3000 results
[editar | editar a fonte](key) (Races in bold indicate pole position; races in italics indicate fastest lap.)
Year | Entrant | Chassis | Engine | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Pos. | Pts | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1985 | Genoa Racing | March 85B | Cosworth | SIL | THR | EST | NÜR | VAL Ret |
SPA Ret |
DIJ Ret |
PER Ret |
ÖST 1 |
ZAN DNS |
DON 3 |
7th | 13 | ||
Sanremo Racing | PAU DNS |
|||||||||||||||||
1986 | Genoa Racing | March 86B | Cosworth | SIL Ret |
VAL 1 |
PAU Ret |
SPA 3 |
IMO 2 |
MUG 3 |
PER Ret |
ÖST 1 |
BIR Ret |
BUG 4 |
JAR 4 |
1st | 38 | ||
Complete Macau Grand Prix results
[editar | editar a fonte]Year | Team | Chassis/Engine | Qualifying | Race1 | Race2 | Overall ranking |
---|---|---|---|---|---|---|
1984 | Marlboro Theodore Racing Team | Ralt・Toyota | 10th | 7 | 5 | 5th |
1986 | David Price Racing w/ Marlboro Theodore Racing | Reynard・Alfa Romeo | 16th | 14 | 12 | 11th |
Source:[2]
|
Resultados completos na Fórmula Un
[editar | editar a fonte](Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.
† Piloto que non rematou o Gran Premio pero clasificouse ao completar o 90% da distacia da carreira.
Complete Super Tourenwagen Cup results
[editar | editar a fonte](key) (Races in bold indicate pole position) (Races in italics indicate fastest lap)
Year | Team | Car | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | Pos. | Pts |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1994 | Nissan Primera Racing | Nissan Primera | AVU Ret |
WUN 6 |
ZOL Ret |
ZAN Ret |
ÖST 8 |
SAL 9 |
SPA 9 |
NÜR 5 |
11th | 21 | ||||||||||
1995 | Nissan Primera Racing | Nissan Primera | ZOL 1 11 |
ZOL 2 Ret |
SPA 1 Ret |
SPA 2 DNS |
ÖST 1 Ret |
ÖST 2 DNS |
HOC 1 Ret |
HOC 2 DNS |
NÜR 1 Ret |
NÜR 2 14 |
SAL 1 22 |
SAL 2 20 |
AVU 1 Ret |
AVU 2 Ret |
NÜR 1 |
NÜR 2 |
29th | 26 | ||
1996 | Nissan Primera Racing | Nissan Primera | ZOL 1 21 |
ZOL 2 DNS |
ASS 1 14 |
ASS 2 20 |
HOC 1 |
HOC 2 |
SAC 1 |
SAC 2 |
WUN 1 |
WUN 2 |
ZWE 1 10 |
ZWE 2 Ret |
SAL 1 Ret |
SAL 2 DNS |
AVU 1 |
AVU 2 |
NÜR 1 8 |
NÜR 2 13 |
25th | 49 |
Source:[5]
|
Complete 24 Hours of Le Mans results
[editar | editar a fonte]Year | Team | Co-Drivers | Car | Class | Laps | Pos. | Class Pos. |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Modelo:24hLM | Honda Motor Co. Ltd. | Armin Hahne Bertrand Gachot |
Honda NSX GT1 | GT1 | 7 | DNF | DNF |
Complete Porsche Supercup results
[editar | editar a fonte](key) (Races in bold indicate pole position) (Races in italics indicate fastest lap)
Year | Team | Car | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | DC | Points | Ref |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2003 | Porsche AG | Porsche 996 GT3 | ITA1 7 |
ESP | AUT | MON | GER1 | FRA | GBR | GER2 | HUN | ITA2 | USA1 | USA2 | NC‡ | 0‡ | [7] |
‡ – Guest driver – Not eligible for points.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Ivan Capelli". Driver Database. Consultado o 3 de xaneiro de 2024.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 "Ivan Capelli Results". Motorsport Stats. Consultado o 3 January 2024.
- ↑ "Ivan Capelli". Motor Sport. Consultado o 3 January 2024.
- ↑ Small, Steve (2000). "Capelli, Ivan". Grand Prix Who's Who (Third ed.). Reading, Berkshire: Travel Publishing. pp. 120–122. ISBN 978-1-902007-46-5. Consultado o 3 de xaneiro de 2024 – vía Internet Archive. Parámetro descoñecido
|url-access=
ignorado (Axuda) - ↑ "Ivan Capelli race results". TouringCars.net. Consultado o 3 January 2024.
- ↑ "Ivan Capelli". Automobile Club de l'Ouest. Consultado o 3 January 2024.
- ↑ "Porsche Supercup - Season 2003: Results". Speedsport Magazine. Consultado o 3 January 2024.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Ivan Capelli career summary at DriverDB.com
- F1 Rejects article on Capelli's 1992 season
- Official site
- Pilotos de Fórmula 1 de Italia
- Pilotos de Fórmula 1 de Leyton House
- Pilotos de Fórmula 1 de March
- Pilotos de Fórmula 1 de Tyrrell
- Pilotos de Fórmula 1 de Ferrari
- Pilotos das 24 Horas de Le Mans
- Pilotos de Fórmula 1 de Jordan
- Pilotos de Fórmula 1 de AGS
- Pilotos de Fórmula 1 de Scuderia Coloni
- Pilotos das 24 Horas de Spa
- Pilotos das 24 Horas de Daytona
- Nados en 1963