Metanfetamina

Estrutura química da metanfetamina Metanfetamina
(S)-N-metil-1-fenilpropan-2-amina
Número CAS 537-46-2	Código ATC N06B A03
Fórmula química	C10H15N
Peso molecular	149.24
Metabolismo	Hepático
Vida media	4-5 horas
Eliminación	Renal
Categoría embarazo	C (Estados Unidos)
Status legal	Lista II (Estados Unidos) Lista II (Arxentina) Lista II (Chile) Clase B (Reino Unido) Lista I (Canadá) Lista I (Venezuela)
Presentación	Comprimidos de 5 mg

Indicacións: ADHD narcolepsia obesidade

A metanfetamina (desoxiefedrina) é unha droga psicoestimulante. É un axente agonista adrenérxico sintético, estruturalmente relacionado co alcaloide efedrina e coa hormona adrenalina.

O composto, na súa forma pura, é un po branco, cristalino, inodoro, de sabor amargo, moi soluble en auga ou etanol.

Historia

Foi sintetizada no Xapón en 1919, tomando como modelo a molécula de anfetamina. Porén, non se comezou a comercializar até 1938, co nome de Methedrina. Orixinalmente utilizábase en desconxestivos nasais e inhaladores bronquiais.

En 1971 a Convención Internacional de Psicotrópicos someteu a control a metanfetamina, situándoa na Lista II. Seguiu sendo legal, pero a súa circulación viuse drasticamente reducida. Na actualidade este status segue sendo válido (aínda que só sexa nominalmente) na maioría dos países. No Reino Unido a forma oral está en Lista II (Clase B, na súa lexislación).

Efectos fisiolóxicos

Aínda que a estrutura química da metanfetamina é similar á da anfetamina, os seus efectos sobre o sistema nervioso central son máis pronunciados. A molécula de metanfetamina ten a habilidade de cruzar moi facilmente a barreira que separa o cerebro do resto do corpo, tecnicamente coñecida como barreira hematoencefálica. Esta habilidade permite que os niveis de substancia no cerebro acaden unhas 10 veces os niveis en sangue, logrando exercer a súa acción case exclusivamente sobre o SNC.

A metanfetamina está indicada no tratamento da narcolepsia, da desorde caracterizada por déficit de atención e tamén no control da obesidade. O último uso, aínda que vixente, está pouco aceptado na actualidade; as indicacións para narcolepsia e TDAH son recoñecidas como terapéutica de segunda liña.

Contrabando

Fabrícase en laboratorios clandestinos usando procedementos sinxelos e ingredientes relativamente baratos, xeralmente de fácil acceso. Por esta causa, sobre todo nos Estados Unidos, establecéronse normas legais sobre unha serie de substancias químicas que poden servir como precursores ou reactivos na síntese desta droga, como a efedrina. Estes factores combínanse para facer da metanfetamina unha droga de gran circulación, cuxo abuso está moi estendido nos Estados Unidos e en varios países de Europa.

O produto vendido na rúa é coñecido no argot como "anfetas", "meta" ou "tiza" en castelán e como "meth" e "crank" en inglés. O clorhidrato de metanfetamina consiste en pedazos de cristais transparentes parecidos ao xeo, que se poden inhalar fumándoos. Nesta forma coñécese como ice, crystal ou glass ("xeo", "cristal", ou "vidro").

Adicción

A droga, cun alto potencial de adicción, só é accesible mediante receitas médicas oficiais. A metanfetamina é coñecida pola súa reputación de estimulante adictivo. Como a anfetamina, incrementa a actividade, reduce o apetito e produce unha sensación xeral de benestar. Excita receptores neuronais vencellados aos sinais de recompensa e gratificación: produce euforia, alivia a fatiga e mellora o rendemento en tarefas simples.

Os efectos da metanfetamina poden durar até 6 ou 8 horas. As persoas adictas poden permanecer espertas durante varios días, o que provoca un crecente esgotamento físico, psicolóxico e cognitivo. Porén, a droga bloquea os sinais somáticos (como a fatiga, o sono ou a fame) que advirten da deterioración funcional progresiva. Nestes casos, unha vez que a droga abandona o organismo, as persoas con adicción poden experimentar estados de grande axitación psicomotriz, ás veces asociados a comportamentos violentos e delirios persecutorios. Poden mesmo chegar a cadros de disociación psíquica apenas distinguibles dos que caracterizan a esquizofrenia paranoide. Estas manifestacións psiquiátricas de toxicidade prodúcense por sobredosificación e en casos de adicción crónica a doses altas (especialmente por vía parenteral). Estes casos denomínanse psicoses anfetamínicas na práctica clínica.

Síntomas de retirada de metanfetamina

Os síntomas da abstinencia da metanfetamina poden variar dunha persoa a outra. A gravidade dos efectos secundarios depende dunha serie de factores, incluíndo o tempo que o individuo consumiu metanfetamina, a cantidade, a frecuencia e a drogodependencia ou abuso doutras substancias. Ademais, outros factores, como o método utilizado para consumir a droga, poden afectar a retirada. Quen inxectan metanfetamina experimentarán normalmente un proceso de retirada máis longo e intenso.

Os signos e síntomas de abstinencia poden incluír:

• Fatiga
• Aumento do apetito
• Axitación
• Insomnio
• Sudación excesiva
• Paranoia
• Alucinacións
• Febre
• Ollos vermellos e picantes
• Confusión
• Náuseas
• Perda de motivación
• Tremor
• Pensamentos suicidas
• Dor de estómago
• Ansiedade
• Depresión grave
• Deshidratación

Bibliografía

• Errol Yudko, Harold V. Hall e Sandra B. McPherson: Methamphetamine Use: Clinical and Forensic Aspects, CRC Press, Boca Ratan, Fl, 2003.
• Uncle Fester: Secrets of Methamphetamine Manufacture.
• Pierre-Arnaud Chouvy e Joël Meissonnier: YAA BAA. Production, Traffic and Consumption of Methamphetamine in Mainland Southeast Asia, Singapore University Press, 232 p., 2004.
• Alexander Shulgin e Ann Shulgin: Phenethylamines I Have Known And Loved: A Chemical Love Story, ISBN 0-9630096-0-5).

Véxase tamén

• Abuso de substancias
• Heroína

Ligazóns externas

• "La Metanfetamina, Abuso y Adicción", artigo en www.nida.nih.gov (en castelán).
• "La Metanfetamina", artigo en https://pnsd.sanidad.gob.es (en castelán).
• First National Conference on Methamphetamine ~ Science & Response: 2005 (en inglés).