Saltar ao contido

Parque Nacional de Garajonay

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía físicaParque Nacional de Garajonay
(es) Parque Nacional de Garajonay Editar o valor en Wikidata
Imaxe
TipoParque nacional
espazo natural protexido
Parque Nacional de España Editar o valor en Wikidata
EpónimoAlto de Garajonay (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Localización
División administrativaIllas Canarias, España e Provincia de Santa Cruz de Tenerife, España Editar o valor en Wikidata
LocalizaciónLa Gomera Editar o valor en Wikidata
Editar o valor en Wikidata Mapa
 28°07′34″N 17°14′14″O / 28.12625, -17.23722
Composto por
Características
Punto máis altoAlto de Garajonay (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata  (1.478 m Editar o valor en Wikidata )
Superficie39,5 km²
3.704,64343 ha Editar o valor en Wikidata
Patrimonio da Humanidade  
TipoPatrimonio natural  → Europa-América do Norte
Data1986 (10ª Sesión), Criterios de Patrimonio da Humanidade: (ix) e (vii) Editar o valor en Wikidata
Identificador380
Categoría II da UICN: Parque Nacional
World Database on Protected Areas
IdentificadorEditar o valor en Wikidata 897 Editar o valor en Wikidata
Historia
Data de creación ou fundación25 de marzo de 1981 e 1981 Editar o valor en Wikidata

Páxina webmiteco.gob.es… Editar o valor en Wikidata

O Parque Nacional de Garajonay esténdese por unha superficie que supera o 10% da illa de La Gomera, nas Canarias. Foi declarado parque nacional en 1981. Posteriormente, en 1986, foi incluído pola Unesco entre os bens que forman parte do Patrimonio da Humanidade.

A súa superficie é de 3.948 hectáreas, e o seu territorio esténdese por todos os municipios da Gomera, ocupando o centro e certas zonas do norte da illa. O terreo do parque, a miúdo envolvido nunha húmida néboa, está constituído por materiais basálticos, debidos a coadas e piroclastos, con diversos roques e fortalezas. No seu interior atópase o Monumento da esencia da flor.

O parque toma o seu nome do alto de Garajonay, a maior altura da illa con 1.487 metros. A cota mínima do parque é de 650 m, o casarío do Cedro. A súa declaración obedece a que alberga a mellor mostra coñecida no Vello Mundo de laurisilva, un bosque húmido de variadas especies de folla perenne que no Terciario cubría practicamente toda Europa. A laurisilva dáse nun réxime climático unifor­me no que a variación anual da temperatura é pequena e a precipitación é relativamen­che abundante, con humidade case constante debida ao mar de nubes.

Vexetación

[editar | editar a fonte]
Bosque de laurisilva do parque.

A laurisilva, faias e Erica vagans ocupan aproximadamente un 90% do parque, atopándose no extre­mo occidental e meridional de Garajonay. Especies exóticas e o piñeiro canario ocupan a parte meridional, constituíndo un 10% do parque.

Pomba rabiche.

A fauna de Garajonay tamén é destacable. Alberga preto de mil especies de invertebrados, sendo unhas 150 endémicas de devandito espazo. As especies de vertebrados son 38, basicamente réptiles e aves, entre as que destacan as pombas rabiche e turqué, endémicas das Canarias. Garajonay ten a consideración de zona de especial protección para as aves (ZEPA).

Non existen núcleos de poboación dentro do parque, aínda que si nas súas proximidades. Os carreiros que permiten coñecer o parque son numerosos. No seu interior hai unha área recreativa, chamada Laguna Grande; e no lugar coñecido como Juego de Bolas, no municipio de Agulo, está o centro de visitantes.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]