biselar

Galego

• Etimoloxía: de bisel.

• Pronuncia: /bisɛˈlaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

biselar

1. Facer que o canto, o bordo, a aresta de algo non remate en ángulo recto, senón de xeito oblicuo.

Traducións

• Bretón: beskellañ ^(br)
• Castelán: biselar ^(es)
• Francés: biseauter ^(fr)
• Inglés: bevel ^(en)
• Portugués: biselar ^(pt), chanfrar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	biselar
Xerundio	biselando
Participio	biselado, biselada, biselados, biseladas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	biselo	biselas	bisela	biselamos	biselades	biselan
	Copretérito	biselaba	biselabas	biselaba	biselabamos	biselabades	biselaban
	Pretérito	biselei	biselaches	biselou	biselamos	biselastes	biselaron
	Antepretérito	biselara	biselaras	biselara	biselaramos	biselarades	biselaran
	Futuro	biselarei	biselarás	biselará	biselaremos	biselaredes	biselarán
	Pospretérito	biselaría	biselarías	biselaría	biselariamos	biselariades	biselarían
Modo Subxuntivo	Presente	bisele	biseles	bisele	biselemos	biseledes	biselen
	Pretérito	biselase	biselases	biselase	biselásemos	biselásedes	biselasen
	Futuro	biselar	biselares	biselar	biselarmos	biselardes	biselaren
Modo Imperativo	Afirmativo		bisela	bisele1	biselemos	biselade	biselen1
	Negativo		biseles	bisele1	biselemos	biseledes	biselen1
Infinitivo conxugado		biselar	biselares	biselar	biselarmos	biselardes	biselaren

1 Vostede(s)