ruptura

Galego

• Etimoloxía: do latín ruptūra.

• Pronuncia: /rupˈtuɾa̝/ (AFI)

Substantivo feminino

ruptura (sg: ruptura; pl: rupturas)

1. Acción e efecto de romper ou romperse.

Traducións

• Castelán: ruptura ^(es).
• Portugués: ruptura ^(pt).