Lokatiw
Lokatiw (prjedy tež měsćak) je gramatiski pad substantiwow a adjektiwow, kotryž zmóžnja wosebje lokalne wuprajenja. Wón so na přikład w słowjanskich rěčach wužiwa, nic pak w germanskich. W hornjoserbšćinje je lokatiw šesty wot sydom padow.
Lokatiw w serbšćinje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]W hornjoserbšćinje wužiwa so lokatiw jeničce po prepozicijach kaž w(e), wo, po abo na.
- maskulinum: stary dom, stare domy → na starym domje, na starych domach
- femininum: młoda žona, młode žony → wo młodej žonje, wo młodych žonach
- neutrum: wulke město, wulke města → we wulkim měsće, we wulkich městach
| W hornjoserbšćinje |
|---|
|
nominatiw | genitiw | datiw | akuzatiw | instrumental | lokatiw | wokatiw | |
| W druhich rěčach |
|
abesiw | ablatiw | absolutiw | adesiw | alatiw | delatiw | delimatiw | deriwatiw | elatiw | ergatiw | esiw | ilatiw | inesiw | instruktiw | komitatiw | partitiw | sublatiw | superesiw | terminatiw | translatiw | |