Módry kurymór
Napohlad
Módry kurymór (Anagallis foemina) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Asteridy | |
rjad: | (Ericales) |
swójba: | Kropačkowe rostliny (Primulaceae) |
podswójba: | Myrsinowe rostliny (Myrsinoideae) |
ród: | Kurymór[1][2] (Anagallis) |
družina: | Módry kurymór |
wědomostne mjeno | |
Anagallis foemina | |
Mill. | |
Módry kurymór (Anagallis foemina) je rostlina z podswójby myrsinowych rostlinow (Myrsinoideae) znutřka swójby kropačkowych rostlinow (Primulaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Módry kurymór je jednolětna rostlina, kotraž docpěje wysokosć wot 5 hač 30 cm.
Stołpik je ležace hač postupowacy.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Łopjena su jejkojte, přećiwostejne, sedźace a docpěja dołhosć wot 2,5 cm.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot junija hač septembra. Kćenja docpěja wulkosć wot 0,7 hač 1,7 cm, su koleskojte a maja purpurny centrum. Kćenjowe stołpiki su 0,6-1,2 raz tak dołhe kaž słušace łopjeno. Keluch je mjez fajn zubatymi krónowymi kónčkami widźomny. Próškowe nitki su kosmate.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće na žitowych rolach a šćernišćach.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Podobna družina
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Módra forma čerwjeneho kurymóra (Anagallis arvensis) ma krónowe kónčki, kotrež so zetkaja.
Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 225.
- ↑ W internetowym słowniku: Gauchheil
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 204 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)