Sćinojta dornica
Napohlad
Sćinojta dornica (Festuca arundinacea) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Monokotyledony | |
Commelinidy | |
rjad: | (Poales) |
swójba: | Słódke trawy (Poaceae) |
podswójba: | Pooideae |
ród: | Dornica[1][2] (Festuca) |
družina: | Sćinojta dornica |
wědomostne mjeno | |
Festuca arundinacea | |
Schreb. | |
Sćinojta dornica (Festuca arundinacea, tež Festuca elatior var. arundinacea (Schreber) Wimmer; Festuca elatior subsp. arundinacea (Schreber) Hackel; Lolium arundinaceum (Schreber) S. J. Darbyshire.[3]) je rostlina ze swójby słódkich trawow (Poaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 96.
- ↑ W internetowym słowniku: Schwingel
- ↑ Conert: Pareys Gräserbuch. 2000.
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Eksterne wotkazy
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Sćinojta dornica. W: FloraWeb.de. (němsce)